Ingegaan op advies van een ander forumer, mijn eerste gedicht in het nederlands.
(trouwens ik geloof dat ik in het engels handiger ben (tweetalig onderwijs) hihihi)
Ze is mijn muse, ze is gegaan,
naar warme of naar koude oorden,
in ieder geval hier ver vandaan.
Ze is mijn muse, ze is gegaan
en zonder muse geen gedicht,
maar hoe moet ik dan bestaan?
Ze is mijn muse, ze is gegaan,
maar komt ooit wel weer terug,
zeg niets, maar laat me in die waan.
Ze was mijn muse en komt niet weer,
was ze dat nog wel geweest,
schreef ik geen gedichten meer.
Rens (Oops malvolio issut) hihi...
|