Ik heb eerlijk gezegd een beetje zoiets van 'nee, nét niet'

. Het is net wat te veel gebouwd op herhaling/tegenstelling, maar ik denk dat dat in dit gedicht niet genoeg is.
Bijvoorbeeld als afsluiting nóg een herhaling, dan heb ik als lezer niet het idee dat het af is. Dan weet ik eigenlijk niet precies wat er gezegd is. Als je de laatste twee regels precies het omgekeerde laat zijn van het vorige kan dat wel, maar daarvoor vind ik het voorgaande niet sterk genoeg eerlijk gezegd. Ik heb een beetje zo van 'ja maar wat staat er nu?'.
De eerste strofe vind ik nog het beste, dat geeft die indruk van iemand die een beetje heen en weer wordt geslingerd. Dat vind ik goed gedaan. Maar daarop zou ik niet te veel voortbouwen.