het voornaamste wat ik eraan overhield: maak je geen zorgen. ik ben geen controlefreak ofzo maar wil wel weten waar ik aan toe ben, en de vrijheid hebben te kunnen gaan en staan waar ik wil.
als je geen auto, geen ovkaart, geen telefoon hebt, slecht engels sprekende mensen voor je hebt wiens enig doel is om jou zo veel mogelijk geld uit je zak te kloppen, en als de eerste 4 pinautomaten je pas niet accepteren is het allemaal wat lastiger. bussen die te vroeg vertrekken of juist uren te laat komen. een kaartje kopen 15 minuten voor de bus weggaat, en er bij vertrek achterkomen dat je plaats _toch_ nog is doorverkocht "omdat je er niet op tijd was". ik ben in de meest afschuwelijke ghetto's geweest - door vuilnis lopen met 30 straatkinderen achter je aan terwijl links en rechts mensen op straat hun behoefte doen. toch ben ik nooit beroofd, heb ik nooit op straat hoeven slapen.
natuurlijk moet je zorgeloze relativeren niet doorschieten tot een gemakszuchtige instelling - blijf overal achteraan zitten,blijf zeuren, hou voet bij stuk en geloof niet zonder meer wat mensen zeggen, ding op alles af en hanteer als startbod 1/3-1/2 van de vraagprijs.. maar weet vooral ook wanneer je machteloos bent en ga dan maar rustig zitten in de hitte
helaas dwingen veel situaties je ook onbeleefder te zijn dan je eigenlijk bent. ""NO" is effectiever dan "no thank you" en als hoeren aan me gaan zitten geef ik ze toch echt een flinke duw.