Hinkend

[Stanley]

Tot over mijn oren ver-
twijfeld, tussen de een
of die eindeloze acht.
Een sprong in het diepe
en aanspoelen aan de kust
of veilig staan in het zekere
met mijn hoofd boven water.
Zet ik mijn zinnen op alles
of ga ik, slechts, voor iets?
Hinkend op talloze gedachten
als een kind op straat,
dat stevig staat op beide benen
maar hevig wankelt op die ene.

[Stanley]

dit is eigenlijk mijn eerste gedicht waarbij ik zelf het gevoel heb dat hij redelijk is, maar of dat zo is moet nog blijken, daarom zou een beetje feedback niet ongewenst komen

[Porcelain]

Hm, ik zou dit ervan maken:

Dat wel staat op beide benen
maar hevig wankelt op het ene.

'het', want 'het been'. En als je 'stevig' schrijft spreek je jezelf tegen.

Je gedicht vind ik wat teveel een beeldsprekend verhaaltje. Voor jezel zijn die beelden misschien duidelijk, mij zeggen ze niet zoveel: ze raken me niet.

Als het mijn gedicht was zou ik de laatste strofe bewaren, want daar kun je wel wat mee. Verder geef ik je de tip om ergens over te schrijven: niet gewoon gedachtengangen neerpennen. Hoef je niet aan te nemen natuurlijk, ieder zijn manier.

[Stanley]

Bedankt voor je kritiek/feedback
over dat 'het' of 'die' zat ik ook nog te twijfelen en over dat stevig heb ik eigenlijk niet zo nagedacht, ik vond het wel leuk klinken met het hevig in de volgende regel
maar ik snap wel wat je bedoeld met het feit dat de beelden niet echt heel duidelijk zijn voor je, maar hoe ik dit moet verhelpen is een volgende... Is het dan slim om die vormen dan allemaal apart in een strofe of deel 'uit te leggen' net als met dat deel over het hinken of is daar een betere manier voor??

ps... dit gedicht gaat voor mij echt ergens over, maar dat is een beetje lastig voor iemand anders om eruit te halen denk ik, het is een gedicht over twijfel tussen zekerheid en risico nemen, dat is eigenlijk de beste samenvatting voor mijzelf

[Stanley]

Bedankt voor je kritiek/feedback
over dat 'het' of 'die' zat ik ook nog te twijfelen en over dat stevig heb ik eigenlijk niet zo nagedacht, ik vond het wel leuk klinken met het hevig in de volgende regel
maar ik snap wel wat je bedoeld met het feit dat de beelden niet echt heel duidelijk zijn voor je, maar hoe ik dit moet verhelpen is een volgende... Is het dan slim om die vormen dan allemaal apart in een strofe of deel 'uit te leggen' net als met dat deel over het hinken of is daar een betere manier voor??

ps... dit gedicht gaat voor mij echt ergens over, maar dat is een beetje lastig voor iemand anders om eruit te halen denk ik, het is een gedicht over twijfel tussen zekerheid en risico nemen, dat is eigenlijk de beste samenvatting voor mijzelf

[Porcelain]

Een beetje nutteloos om jezelf te quoten. Zet er dan op zijn minst bij 'ik wil nog heel graag een reactie hierop'.

Anyway, ik heb geen idee wat voor jou het beste werkt qua duidelijkheid. De enige manier om daarachter te komen is dit gedicht te herschrijven, of een nieuw gedicht maken met de kritiek in je achterhoofd. Dan geef ik daar met alle plezier weer mijn mening over.

En over je ps, ik ben van mening dat als je een gedicht naar buiten brengt, dat je het dan niet alleen voor jezelf schrijft. 'Dit gedicht gaat voor mij ergens over en dat haal je als buitenstaander er moeilijk uit' vind ik dus prima, maar dan moet je ook begrijpen dat het voor mij niet zo leuk is om te lezen.

[Stanley]

bedankt voor je reactie, ik zal wel zien wat ik er nu mee ga doen

[Halogeen]

ik houd niet zo van gedichten die ergens over gaan.