Ik weet het niet zeker

[Namin]

Heey,
Ik geloof dat ik gevoelens aan het ontwikkelen ben voor mijn beste vriend. Ik ken hem nu bijna 4 jaar, we weten (bijna) alles over elkaar, hebben veel meegemaakt en aan elkaar verteld, en een maand geleden was hij mee geweest naar een dansavond. Omdat hij best ver weg woont bleef hij bij mij thuis op de zolder slapen. Toen hebben we tot half 6 zitten praten, en bij het afscheid zoende hij me in m'n nek. Hierbij kreeg ik héle sterke gevoelens en ik heb een week rondgelopen met een warboel in mijn hoofd totdat ik toch maar vroeg wat het betekende. Hij zei dat hij zelf niet eens wist waarom hij het deed. Toen was alles goed, tot vorig weekend, toen ik meidenweekend had met 2 vriendinnen. Ze waren samen bezig over hem en mij, en dat hij waarschijnlijk gewoon verliefd op mij is omdat we heel veel samen op msn zitten en smsen. Sinds dat weekend zie ik hem anders, en vraag ik me af of ik hem leuk vind. Ik wil hem niet als vriend kwijtraken, want hij betekent wel veel voor me. Hij komt komende vrijdag weer logeren, en nu is mijn vraag: moet ik heel normaal en vriendschappelijk doen en maar afwachten of er iets gebeurt, of ben ik het aan het overanalyseren en moet ik gewoon een tiener zijn en hem zoenen?
Alvast hártelijk bedankt, ik weet het echt niet meer
Groetjes, Namin

[Prue Halliwell]

Als je hart "ja" zegt: doen!
Als je hart twijfelt of "nee" zegt: NIET doen!

Mijn hart zei ruim 3 jaar geleden ja en sindsdien zijn we altijd samen geweest!

[Luna]

ja, soms spelen je hormonen gewoon op. niks om je druk om te maken.

[Al Murphy]

Je kent hem al vier jaar, en je ziet 'm nog altijd graag, dus ik ga er van uit dat je wel weet wat je aan hem kan hebben. Als je ondanks/dankzij die vier jaar nu verliefd op hem wordt, dan zal het heus wel ergens op gebaseerd zijn, en hoef je dat niet te verbergen.

Als die kerel dan volgende week opnieuw langskomt, volg gewoon je gevoelens. Hij doet dat blijkbaar ook. En dat kan verwarrend zijn, maar geniet daar vooral van (c: Dus tenzij je vriendinnen het je sinds dat weekend al helemaal aan het afraden zijn: go for it!

Trouwens, normaal doen... Ga daar vooral niet staan acteren dat je niks voor hem voelt en dat er niks aan de hand is. Jij hebt de vlinders in je buik, hij waarschijnlijk ook, dan moet je dat niet gaan wegsteken. Hem bespringen als een halve gare is waarschijnlijk wat overdreven, maar laat alsjeblieft gebeuren wat er moet gebeuren. Wat dat precies is, zal je zelf wel merken. Als hij weer eens je nek kust, of jij die van hem. Of als je ineens in elkaars ogen verdrinkt, of zo. Toi toi toi.

Hij is al jaren verliefd op jou.

[Zut Alors!]

Ertur schreef op 24-12-2006 @ 10:25 :
Hij is al jaren verliefd op jou.

Namin schreef op 23-12-2006 @ 23:42 :
Ik wil hem niet als vriend kwijtraken, want hij betekent wel veel voor me.

Dan moet je dus niks doen.

Ik zou wel eerlijk zijn. Ik zit op t moment in dezelfde situatie met mijn beste vriend. Ofja, wij zijn eigenlijk alweer iets verder. Vanaf het moment dat ik verliefd op hem werd, ben ik (ok, dankzij wat alcohol enzo) wel eerlijk geweest. Hij ook tegen mij. Ik ben ook wel heel duidelijk geweest in dat ik bang ben hem als beste vriend kwijt te raken. Hij wilde mij ook niet kwijt, maar hij heeft wel rotsvast vertrouwen in onze vriendschap. Dat is fijn. Wij gaan het gewoon proberen. Word het niks, dan word het niks. Jammer, maar helaas. Als het wel gaat werken, dan hebben we geluk.

Mijn tip is om iig wel eerlijk te zijn. Daar bereik je imo het meeste mee en weet je zeker of hij ook verliefd op jou is.

Succes.

Ik was eerst ook heel erg goede vrienden met een jongen, minder lang dan jij nu. Zo'n half jaar denk ik, we deelden vanalles en wilden elkaar nooit en nimmer kwijt.
Maar we konden onze verliefdheid niet tegenhouden - hoe we ook hebben geprobeerd. Uiteindelijk toch maar toegegeven aan de liefde en aan elkaar. Wel beloofd dat mocht het verkeerd gaan we vrienden wilden blijven.

Uiteindelijk hebben we nu over de 15 maanden een hele fijne relatie, en zie ik hem zowel als mijn beste vriend en als mijn geliefde waar ik alles mee deel.

Dus ja, het is aan de ene kant een keuze om de vriendschap te willen behouden. Wij zouden dan altijd het idee van 'wat als' gehad hebben. Aan de andere kant is het ook niet echt een keuze, als je écht verliefd raakt is daar bijna niet tegen te vechten.
Of je de sprong waagt is uiteraard aan jou en aan jouw beste vriend. Ga na bij jezelf wat jóuw gevoelens nu echt zijn, als je kriebels kreeg van zijn kus - doet het je wel meer dan alleen vriendschappelijk iets, denk ik. Of je af wacht of gewoon initiatief neemt is aan jou, maar je kunt het wellicht altijd proberen als je denkt dat je echt verliefd op hem bent/ aan het worden bent.
Niet geschoten altijd mis.

In inderdaad, maak het anders gewoon bespreekbaar, als je echt zulke goede vrienden bent dan is dat ook wel mogelijk - hij zal je heus niet opeten

good luck