Ik denk dat hij een paniek-aanval met hyperventilatie kreeg. Als mensen dat eenmaal een keer hebben, is de kans wel groter dan ze het vaker krijgen. Hij moet proberen om niet te bang te zijn dat het terugkomt, en als hij beginnende tekenen ervan krijgt (moeite met ademhalen, hartkloppingen) zich realiseren dat het gewoon lichamelijke uitingen van angst zijn en zich op dat moment zo goed mogelijk proberen te ontspannen (dus ook ophouden met dat doen wat hij eng vond, zoals ruzie maken). Als jij er bij bent kun je dan bv. kalmerende dingen tegen hem zeggen en er voor zorgen dat hij gaat zitten of liggen, eventueel kun je ook samen met hem ademhalen en zo zorgen dat hij onegveer 5 seconden over 1 ademhaling doet.
Als het vaker terugkomt kan hij er mee naar de dokter, die kan dan bètablokkers voorschrijven (die zorgen ervoor dat je hartslag en ademhaling beter rustig blijven) of hem doorverwijzen naar een psycholoog (die je dan leert om beter met schrikaanjagende situaties om te gaan), maar als het eenmalig is lijkt mij dat niet nodig, tenzij hij zich er zelf veel zorgen om maakt.
Als er aangeboren hartafwijkingen in zijn familie voorkomen of als hij een hoog cholesterol of erg hoge bloeddruk heeft is het trouwens wel een idee om toch eens wat onderzoek te laten uitvoeren, voor de zekerheid. Maar hij zal nog jong zijn, dus een hartaandoening is niet erg waarschijnlijk, bovendien voel je dan geen stekende pijn op de borst maar drukkende pijn, stekende past meer bij hyperventilatie. Het flauwvallen kan dan door de hyperventilatie komen, net zoals dat hij niet goed begreep wat er gebeurde.
Laatst gewijzigd op 15-04-2007 om 14:44.
|