Misschien hebben jullie het wel op tv gezien.. er is een zeehondrobot ontwikkeld in China. Deze zeehond reageerd op aanrakingen van mensen en maakt ook geluid. Deze is ervoor zodat mensen hun emoties gemakkelijker kunnen uiten (uit onderzoek is gebleken dat mensen dit sneller doen bij dieren dan bij mensen).
In het stuk lieten ze een demente dame zien die helemaal verliefd was op deze robot en ook dacht dat deze echt was. Ze had ook verdriet als de eigenaren ervan hem weer meenamen.
Als het werkt, zie ik niet in wat hier negatief aan is? Japanners zijn niet echt representatief, bij hen werkt een megaman poppetje waarschijnlijk ook therapeutisch.
Maar goed die zeehondrobot lijkt me nou niet bepaald intelligent, ik denk dat een dier in deze effectiever is. Trouwens als je (communicatieve) interactie tussen mens en machine als nep beschouwt, geldt dat misschien ook voor interactie met dieren. Aangezien (heel wat) dieren mogelijk geen bewustzijn hebben. (maar goed daar zet ik me vraagtekens bij)
Elmoo schreef op 26-07-2007 @ 12:23 : Misschien hebben jullie het wel op tv gezien.. er is een zeehondrobot ontwikkeld in China. Deze zeehond reageerd op aanrakingen van mensen en maakt ook geluid. Deze is ervoor zodat mensen hun emoties gemakkelijker kunnen uiten (uit onderzoek is gebleken dat mensen dit sneller doen bij dieren dan bij mensen).
In het stuk lieten ze een demente dame zien die helemaal verliefd was op deze robot en ook dacht dat deze echt was. Ze had ook verdriet als de eigenaren ervan hem weer meenamen.
Na de stressballetjes komen nu ook de stresszeehonde.