De onmogelijke liefde

[tcfiil]

Hoi!

Ik zit al een tijdje met een probleem ... Ik ben namelijk verliefd op een ex lerares van mij. Dat op zich geeft al een probleem, maar ik ben bovendien ook nog zelf een meisje. Vanaf vorig jaar ben ik al verliefd op haar toen ik nog les van haar had. Ik dacht dat het wel over zou gaan maar meer dan een jaar later is het nog steeds niet over ...
Verleden jaar leidde het me best af, en dus probeerde ik haar zo weinig mogelijk aandacht te schenken, te doen alsof ze me weinig kon schelen en haar zo weinig mogelijk te moeten aanspreken ...Wat ze nu van me denkt kan vast en zeker niet zo positief zijn, maar ja ...
Als ik haar nu in de gang zie lopen ben ik zo opgewekt, alleen weet ik me dan zoals altijd totaal geen houding te geven. Vaak kijk ik haar niet eens aan, dat komt natuurlijk heel verkeerd over. Maar als ze dan toch eens naar me lacht ben ik echt zo gelukkig.
Ik weet dat er voor mij totaal geen kans in zit, bovendien valt ze op mannen en heeft ze ook een vriend en het leeftijdsverschil is meer dan 12 jaar denk ik. Ik weet dat het allemaal zo onmogelijk is, maar toch ben ik zo bang dat als ik van school afga ik haar nooit meer ga zien. Ik had gehoopt dat de verliefdheid wel zou over gaan na een aantal maanden, maar hij is nog steeds aanwezig. Ik probeer haar uit mijn hoofd te zetten, maar zelfs met alle goede wil van de wereld lijkt dit niet te lukken.
Heeft iemand hetzelfde meegemaakt? Wat heb je toen gedaan? Of heb je tips voor mij?

[hookee]

Jeetje meid, je hebt echt een probleem.
Gezien het leeftijdsverschil, haar status als lerares èn haar voorkeur voor de andere sexe lijkt het me het beste het gewoon bij haar op tafel te leggen; gewoon zeggen wat je voor haar voelt.
Je hebt niets te verliezen, het zal toch niet gebeuren, maar een goed gesprek met haar kan veel duidelijk maken en je misschien "verlossen" van je gevoelens. Je bent het dan in ieder geval even kwijt.
Ik denk niet dat ze boos wordt maar er waarschijnlijk wel even (een dagje) over moet denken wat ze tegen je wil zeggen.
Het lijkt me een enorme stap, met bekende uitkomst, maar leerzaam en hopelijk verlossend.

[Afwezignummer2]

Ja.. Ik kan me herinneren dat die stagaire voor Nederlands er tamelijk goed uitzag.
En waarom zou iemand toch ooit met haar lerares praten over dat soort dingen? Doen mensen dat toch, dan vraag ik me af hoe de geestesgesteldheid is van mezelf en de regio waar ik woon.
Sorry hoor, maar is afleiding (vriendje) niet een veel handigere remedie?

[tcfiil]

Afleiding? Daar zocht ik een jaar naar, zonder succes. En nee, ik heb geen vriendje. Hoe fel ik ook probeer haar uit mijn gedachten te zetten, hoe meer ik aan haar moet denken ...
En @ hookee:
Denk je dat dit het beste is? Hoe moet ik dit dan aanpakken? En wat als ze het niet begrijpt? Daar zou ik heel bang voor zijn ...

[SiemdeCyper]

Ik weet niet of het nodig is om dat met haar te delen. Ik denk wel dat je dat met haar kunt delen en dat ze dan professioneel zal reageren, maar zou je het ook vertellen als het een meisje uit je klas was? Of een jongen die je kent van sporten of wat ook? Het is uiteindelijk iets wat bij jou ligt en niet iets wat zij kan wegnemen. Denk ik.

En tja, misschien moet je het vergelijken met een reguliere verliefdheid. Als je nu verliefd zou zijn op een jongen uit je klas en hij zou je niet zien staan, of al een vriendin zou hebben? Dan moet je er ook mee dealen, er zullen vaker momenten in je leven zijn dat die persoon niet hetzelfde voelt als jij.

Ik denk ook zeker dat het 'onmogelijk' gedeelte in dit probleem de gevoelens versterken. Het is niet voor niets dat zo'n hoog percentage vrouwen bijv. valt op getrouwde mannen etc. Verder kan ik dit niet rationeel onderbouwen, maar het bloed kruipt vaak waar het niet gaan kan en daardoor worden verlangens opgewekt.

Emoties van ratio scheiden, knop om en je met je eigen leven bezighouden. Het zijn fijne en nare gevoelens tegelijkertijd, maar het slijt echt . Succes ermee.

[hookee]

SiemdeCyper schreef:

..maar het bloed kruipt vaak waar het niet gaan kan en daardoor worden verlangens opgewekt.

Da's ook zo, kijk naar het aantal meisjes dat hoteldebotel stapelverliefd was op George Michael. Die hadden nog het voordeel dat ze wisten dat ze nooit "de ware" zouden worden.
In het geval van tcfiil is de dagelijkse confrontatie het probleem, als ze nog lang op die school moet zitten wordt het een ware marteling.
Daarom denk ik dat een goed gesprek wel helpt, dan kunnen ze elkaar weer gewoon aankijken, met een knipoog voor hun geheimpje. Dat is anders dan het delen met een klasgenoot met het risico van roddels.

[tcfiil]

Wat kan ik nu best doen? Het laten zoals het is of niet?

Misschien je hart luchten bij haar?
maar dan moet je in je achterhoofd houden dat ze misschien toch wel geschokt kan reageren.
Hoe oud ben je eigenlijk?