Bijzonder persoon, lerares Grieks

[Gothic]

Ik zag haar voor het eerst,
Toen ze bij ons zat in de klas,
De eerste reactie v/d klas was helaas,
Dat ze best wel dik was.

Waarom kijken mensen alleen naar uiterlijk,
Wat is de lol van opmerkingen maken,
Niet beseffend dat je iemand pijn doet,
Zo’n opmerking praat je nooit meer helemaal goed.

Voor sommige mensen blijft het hierbij,
Wat ik erg zielig voor ze vind,
Want ze missen de vrouw die ik ken,
En ik besef zeker hoe bevoorrecht ik ben.

Want zij is echt de liefste vrouw die ik ken,
Ze heeft zoveel voor iedereen over,
Zelfs voor de mensen die over haar praten,
Hopelijk heeft ze dat niet in de gaten.

Want die vrouw verdient het niet,
Om pijn gedaan te worden,
Dat doet ze zelf al, en ze heeft het mis,
Het is zo jammer dat ze niet ziet hoe mooi ze is.

Ze is de mooiste vrouw die ik ken,
Ze straalt van binnen, en dat zie je,
Gelukkig dat ik verder keek, dat ik beter wist,
Anders had ik deze geweldige vrouw gemist…

(tis niet geworden wat ik wilde, geeft niet weer hoe speciaal ze is, maar ja , laat misschien wel zien dat je niet meteen oordeel klaar met hebben)

[A loved one]

Wieh! Cool zeg.

Love

[Convulsive]

De duim ... en wel omhoog te verstaan. :-)

Convulsive schreef:
De duim ... en wel omhoog te verstaan. :-)

Wrom niet een icoontje boven aan reply dan?

[Convulsive]

Leonoor schreef:
Wrom niet een icoontje boven aan reply dan?

Ssssst. ;-)

[Dreampoet]

Dit is niet het genre poëzie dat ik veel lees, omdat het rijmen bij veel gedichten te geforceerd wordt (mijn pogingen om zo'n poëzie te schrijven incluis). Maar dit werk breekt die muur, rijmen is hier geen barrière die het moeilijk maakt om een gedicht mooi te vinden. Bovendien is er een tweede probleem dat hier perfect geneutraliseerd wordt (sorry voor de zware woorden ): Het rijmen breekt niet de mogelijkheid om nog te schrijven wat je wil (ookal beweer je zelf dat het niet helemaal is wat je bedoelde, als je dat niet geschreven had zou ik het nooit gemerkt hebben). Tof gedicht, en een boodschap die zowat mijn levensmotto is

Groetjes, Dreampoet

[Gothic]

Dreampoet schreef:
Dit is niet het genre poëzie dat ik veel lees, omdat het rijmen bij veel gedichten te geforceerd wordt (mijn pogingen om zo'n poëzie te schrijven incluis). Maar dit werk breekt die muur, rijmen is hier geen barrière die het moeilijk maakt om een gedicht mooi te vinden. Bovendien is er een tweede probleem dat hier perfect geneutraliseerd wordt (sorry voor de zware woorden ): Het rijmen breekt niet de mogelijkheid om nog te schrijven wat je wil (ookal beweer je zelf dat het niet helemaal is wat je bedoelde, als je dat niet geschreven had zou ik het nooit gemerkt hebben). Tof gedicht, en een boodschap die zowat mijn levensmotto is

Groetjes, Dreampoet

Jouw eerste reactie op een gedicht van mij . Is het meteen eentje die ik niet een van m'n beste vind maar ja. Ik hoopte al dat je ooit een keer bij mij zou reageren . Tis best positief wat je schrijft . Ik had eigenlijk dit keer bijna niet op rijmen gelet, het kwam meestal gewoon goed uit wat ik wilde zeggen. Wat ik vond was dat ik niet goed had uitgedrukt hoe speciaal zij is, het gaat nu meer over dat je mensen pijn kan doen enzo, maar ja, andere vinden het mooi, dus ben ik ook weer gelukkig ...

wat ik wardeer in jou is dat je als je commentaar geeft ook iets zegt, behalve dat het goed of slecht of mooi is

[Dreampoet]

Gothic schreef:
Jouw eerste reactie op een gedicht van mij . Is het meteen eentje die ik niet een van m'n beste vind maar ja. Ik hoopte al dat je ooit een keer bij mij zou reageren . Tis best positief wat je schrijft . Ik had eigenlijk dit keer bijna niet op rijmen gelet, het kwam meestal gewoon goed uit wat ik wilde zeggen. Wat ik vond was dat ik niet goed had uitgedrukt hoe speciaal zij is, het gaat nu meer over dat je mensen pijn kan doen enzo, maar ja, andere vinden het mooi, dus ben ik ook weer gelukkig ...

wat ik wardeer in jou is dat je als je commentaar geeft ook iets zegt, behalve dat het goed of slecht of mooi is

Is het waar? Is dit mijn eerste reactie? O. Ik was er mij niet bewust van. Sorry maal duizend Hoop dat je me het kan vergeven
Ik reageer graag lang, veel vertellend. En daarom ben ik er mij van bewust dat ik niet veel reageer, maar het feit dat ik eigenlijk nog nooit gereageerd had op jouw gedichten, leek me te ontgaan (ik lees ze immers wel altijd). (hoeveel keer heb ik nu het woord reageren gebruikt? )

Groetjes, Dreampoet