heb je ooit de dood horen tikken,
als druppels water in je glas.
ooit horen lopen,
als je verleden je achtervolgd.
heb je ooit je angst kunnen ruiken,
wanneer die angst alleen voor jou is
nooit een licht gezien, toen er duisternis was?
nooit een hand gevoeld in de mist?
nooit kunnen huilen,
waneer er geen tranen zijn?
de dood die je koude adem ruikt,
de dood die zich toch verschuild,
hoor je hem kruipen achter een muur,
hoor je die stemmen,
die nemen je mee,
lieve joris, alles oke??
het water dat langs de ramen stroomt,
de stilte die daar binnen woont.
mijn gedachten staan op zwart,
en dan een knal.......
donker........hard.
|