stagiaire............

[HelpMePlease]

wat vinden jullie van dit gedichtje? dit heb ik net ter plekke gemaakt omdat ik vedrietig ben.....omdat ik het waarschijnlijk niet ga halen met de opleiding. Neem de tijd, lees mijn gedicht en geef je mening....

Ik sta hier voor de klas,
er komt een leerling met een vraag,
juf, gister was het donderdag,
Wat is het dan vandaag?

‘Ga even naar je plaats, en denk eens heel goed na,
Dan kom ik straks weer bij je goed’? hij knikt gehoorzaam ja,

Even kijk ik om me heen,
Het wordt hier veel te druk,
een meisje roept vanaf haar plaats,
Juf mijn tekening is stuk!

Juffie ik moet plassen! Juf mag de radio aan!
Juffrouw we gaan toch buiten spelen, wanneer mogen we dan gaan?

Nu klap ik in mijn handen,
Roep’ ik vind het hier niet stil’
Wie kan mij nu vertellen?
Hoe ik het eigenlijk wil?

De kinderen worden rustiger, en kijken mij stil aan,
Een jongen die aan het rennen was, die blijft nu stokstijf staan,

Streng kijk ik de klas in,
Zeg ‘dit vind ik niet normaal’
Dat geschreeuw en gedoe van jullie,
Het is hier een kabaal!

Nu wil ik niks meer horen, geen geluidje en geen woord,
Ik hoop dat dit nu duidelijk is, ‘heeft iedereen dit gehoord!’

De kinderen knikken ja,
En kijken elkaar aan,
Het is hier nu doodstil,
Ik blijf nog even staan,

‘Zeg jongens en meisjes, wat is het lekker stil’,
Dus zo kan het ook, dit is wat ik wil…

Een half uurtje later,
spelen de kinderen lekker buiten,
Ik zelf sta bij het hek,
en hoor de vogels fluiten,

Daar sta ik dan als stagiaire,
onzeker, maar, aan de andere kant veel moed,
Maar toch blijf ik me afvragen,
ik heb adhd, dus doe ik het wel goed…………

[Anka]

Ten eerste wil ik zeggen, dat je gedicht erg goed is geschreven. Het rimte loopt lekker en wordt nergens vertoord. MOOI

Als de vraag in je gedicht over jezelf gaat,......? Je hebt goed gereageerd tegen de kinderen. Ik zelf wil ook lerares worden. Kinderen moet je niet alleen hun eigen gang laten gaan. Ze moeten weten dat er ook grenzen zijn. Die grens heb jij laten merken. Kinderen moeten leren om die grens te begrijpen en niet constant aan iemands hoofd te zeuren.......

[HelpMePlease]

tja als ik even mijn gedicht mag verklaren.

Eerst begint de situatie in de klas, ik probeer de lezer de drukte en het lawaai te laten voelen dmv mijn woorden die ik in het gedicht verwerk. De gevoelens liggen in het begin wat meer op de achtergrond, het gaat hier meer om de situatie. Drukte, chaos, lawaai, en dan komt het.

Ik word boos (dit is echt gebeurd vandaag namelijk) de kinderen worden stil sommige zelfs bang. Een jongetje dat ADHD heeft (loop stage int speciaal onderwijs) en door de klas rent staat plotseling doodstil. Dan begin ik te preken en stel me grenzen.

Hierbij gaat het in het gedicht meer over de reactie van de kinderen op wat ik zeg. Dan komt het stuk dat het goed gaat en vervolgens sta ik buiten.

In dit stuk gaat het er dus om dat ik even niks met de kinderen te maken heb, maar dat ik lekker even in me eigen wereld ben en ver in gedachte verzonken. En ja, hier komt dan waar het allemaal omgaat. Ik vraag me dus af hoe ik het doe omdat ik zelf ook ADHD heb.

Mijn gedicht begint dus met een soort beeld van hoe ik het doe, dan het resultaat en dan de achterliggende gedachte. Ik kom in eerste instantie heel zelfverzekerd over naar de kinderen toe, heel streng (ik ben het ook hoor) maar als ik even alleen ben denk ik dus, doe ik het wel goed? en ben ik heel bang dat ik het niet haal puur omdat ik ADHD heb.......

Dit is eigenlijk de verklaring van mijn gedicht. Had ik even zin in!

Zijn er nog mensen die dit anders verklaren. Die dit er niet hebben achter gezocht maar er iets heel anders van maakte of dachten?

Hoor t graag!

[soulless]

Ik vond het een heel gewone situatie eigenlijk Mooi beschreven

En bedenk altijd, een aantal mensen mag wel roepen dat je 'ADHD' hebt, dat is dus absoluut niet waar je door wordt gedefinieerd Zoals je het aanpakte, of zoals ik uit het gedicht haal dat je het aanpakte deed je het erg goed

Mwa, even persoonlijk, ik vind dat allemaal zo'n onzin, ik bedoel een paar jaar geleden was je gewoon een druk kind met behoefte aan aandacht nu heb je ineens een afwijking... Vaag, laat je niet wegdrukken met een sticker op je voorhoofd, doe wat je wilt