Stelling: onvoorwaardelijke liefde bestaat niet

Eens / oneens?

'k vat niet precies wat je met onvoorwaardelijke bedoeld ben ook maar mavo patientje

[moenbase]

Het is voor een hoop mensen onmogelijk om onbeperkt van iemand te kunnen houden.

Ik ben daarmee een uitzondering op de regel Ik kan onvoorwaardelijk van iemand houden. De vraag is alleen of dát nu echt nodig is in een relatie. Misschien in een perfecte relatie. Maar dan moet het wederzijds zijn. Ik ken niemand anders die het zou kunnen.

Dat bestaat wel hoor. Ouders houden vaak onvoorwaardelijk van hun kind en andersom.

[Manuzhai]

Alicia Silverstone schreef:
Dat bestaat wel hoor. Ouders houden vaak onvoorwaardelijk van hun kind en andersom.

Laten we ervan uitgaan dat deze stelling bedoeld is als betreffende liefde tussen personen zonder bloedband.

Ik geloof dat het wel kan. Ik geloof zelfs dat ik er last van heb. Nogal vervelend.

Alicia Silverstone schreef:
Dat bestaat wel hoor. Ouders houden vaak onvoorwaardelijk van hun kind en andersom.

Is dat zo? :/

[Marcade]

******** schreef:
Is dat zo? :/

Vraag ik me ook af. Alicia heeft toch nog geen kind ofzo?

Zou het net zoiets zijn als, kinderen houden onvoorwaardelijk van hun ouders?

In dat geval zeg ik nee. Ikzelf weet 100% zeker dat ik geen liefdesgevoelens omtrend mijn ouders heb.

[Manuzhai]

Alicia Silverstone schreef:
Ouders houden *vaak* onvoorwaardelijk van hun kind en andersom.

Manuzhai schreef:
*vaak*

Beetje optimistisch

Ik denk namelijk dat de mens daartoe niet in staat is. Op het moment dat de relatie met iemand alleen in zijn nadeel werkt, zal hij deze beeindigen en de gevoelens ook verdringen. Alleen al uit zelfbehoud, dat is menselijk, tenzij je een idioot bent

[Manuzhai]

******** schreef:
Ik denk namelijk dat de mens daartoe niet in staat is. Op het moment dat de relatie met iemand alleen in zijn nadeel werkt, zal hij deze beeindigen en de gevoelens ook verdringen. Alleen al uit zelfbehoud, dat is menselijk, tenzij je een idioot bent

Dit klinkt wel plausibel, maar ik vraag me of het ooit zo is dat een liefde *alleen* nog maar in iemands nadeel werkt. Dat gebeurt namelijk niet zo snel, IMHO.

Manuzhai schreef:
Dit klinkt wel plausibel, maar ik vraag me of het ooit zo is dat een liefde *alleen* nog maar in iemands nadeel werkt. Dat gebeurt namelijk niet zo snel, IMHO.

Maar als het gebeurt en mijn implicatie is correct, dan bestaat onvoorwaardelijke liefde niet

[Manuzhai]

******** schreef:
Maar als het gebeurt en mijn implicatie is correct, dan bestaat onvoorwaardelijke liefde niet

Blijft de vraag of je implicatie correct is.

[Marcade]

onvoorwaardelijke liefde bestaat toch niet. Als je dood gaat is het weg.

['Sister Bliz]

Wat is het doel van deze vraag eigenlijk?

[DarkCat]

Het bestaat wat mij betreft niet. Bijna onvoorwaardlijk kan wel, maar dan ga je al veel te ver, vind ik. Zodra je altijd van iemand blijft houden, ook al is de persoon in kwestie een lelijke sadist geworden zonder IETS waar jij van kan houden, dan is het geen houden van maar afhankelijk zijn van (of iets anders dergelijks).

Ach ja laat maar.. :/

[moenbase]

******** schreef:
tenzij je een idioot bent

Dan maar een idioot die heel veel van iemand houden kan en daarbij het gevoel kan krijgen dat het gewaardeerd wordt + wederzijds is.

******** schreef:
Op het moment dat de relatie met iemand alleen in zijn nadeel werkt, zal hij deze beeindigen en de gevoelens ook verdringen. Alleen al uit zelfbehoud, dat is menselijk, tenzij je een idioot bent [/B]

dat "vaak" zei ik zelf al hoor, maargoe.

Maarre
" gevoelens verdringen" wil volgens mij meer zeggen dat je jezelf voor de gek houdt dan dat die gevoelens er niet meer zijn.

[moenbase]

Marcade schreef:
Als je dood gaat is het weg.

Wie zegt dat het dan weg is?

Alicia Silverstone schreef:
"gevoelens verdringen"

Hmm. Apart dat ik die woorden koos..

'Sister Bliz schreef:
Wat is het doel van deze vraag eigenlijk?

Geen idee eigenlijk

moenbase schreef:
Dan maar een idioot die heel veel van iemand houden kan en daarbij het gevoel kan krijgen dat het gewaardeerd wordt + wederzijds is.

Dat laatste heb je dan dus niet.

[Marcade]

moenbase schreef:
Wie zegt dat het dan weg is?

Ikke; kijk maar :

Marcade schreef:
onvoorwaardelijke liefde bestaat toch niet. Als je dood gaat is het weg.

[Manuzhai]

Ik vind het trouwens een uitermate irrelevante stelling.

[DEChengst]

Tuurlijk bestaat dat niet. Onvoorwaardelijke liefde betekend namelijk dat de ander je alles mag aan doen, en dat jij toch van die ander blijft houden.

[kHebTrekInWatLekkers]

Volgens mij zijn er mensen die zich verwarren met het onvoorwaardelijk geven van liefde en onvoorwaardelijke liefde....

Ik zie niet in hoe je voorwaarden kan hebben op een emotie emoties

['Sister Bliz]

Manuzhai schreef:
Ik vind het trouwens een uitermate irrelevante stelling.

Ik ook! *steekt vinger omhoog*

[moenbase]

******** schreef:
Dat laatste heb je dan dus niet.

Ik denk dat ik dat negatieve gevoel/idee wel opzij zou kunnen schuiven en mijzelf min of meer voor de gek kan houden.

[moenbase]

Marcade schreef:
Ikke; kijk maar :

Toch geloof ik niet dat als mijn vrouw/meisje komt te overlijden dat ik dan ineens stop met het 'houden van'.

moenbase schreef:
Toch geloof ik niet dat als mijn vrouw/meisje komt te overlijden dat ik dan ineens stop met het 'houden van'.

ja, idd....

[Marcade]

moenbase schreef:
Toch geloof ik niet dat als mijn vrouw/meisje komt te overlijden dat ik dan ineens stop met het 'houden van'.

Ik heb het dan niet over jou positie, maar over die van je overleden vrouw.

[Marcade]

Ik kom er net achter dat ik onvoorwaardelijke liefde voel voor een lekker patatje met mayonaise.

Marcade schreef:
Ik heb het dan niet over jou positie, maar over die van je overleden vrouw.

we hebben het hier niet over "eeuwige liefde" of "liefde na de dood" , maar liefde zonder voorwaarden.

[moenbase]

Marcade schreef:
Ik heb het dan niet over jou positie, maar over die van je overleden vrouw.

Waarom ben jij er zo zeker van dat ze niet de gedachten met zich meedraagd voor haar dood. "gelukkig is er iemand die van mij gehouden heeft, ik hou van je....*uch-kuch*....."

[moenbase]

Marcade schreef:
Ik kom er net achter dat ik onvoorwaardelijke liefde voel voor een lekker patatje met mayonaise.

Ik denk alleen niet dat het wederzijdse onvoorwaardelijke liefde is. Het patatje snakt er vast niet naar om opgegeten te worden.

[de abt van sion]

Ware liefde kan uitsluitend onvoorwaardelijk zijn.

[de abt van sion]

moenbase schreef:
Ik denk alleen niet dat het wederzijdse onvoorwaardelijke liefde is. Het patatje snakt er vast niet naar om opgegeten te worden.

Hij ziet de optimale eenwording als de uitlieme uiting van onvoorwaardelijke liefde. En hoe kun je nu beter met iets of iemand een worden dan door het/hem/haar op te eten?

[Manuzhai]

de abt van sion schreef:
Ware liefde kan uitsluitend onvoorwaardelijk zijn.

Ware liefde bestaat alleen niet.

Ego is altijd aanwezig, en onvoorwaardelijke liefde is niet mogelijk zonder jezelf volledig aan de ander te kunnen geven!

Dus, nee luid mijn antwoord

[vrolijkevlinder]

Wat mijzelf betreft. Ik denk dat ik wel altijd van mijn zusje zal houden, no matter wat she does. Maar ik weet niet of dat onder het hoofdstukkie valt wat jij nu eigelijk bedoeld.

Voor iemand anders buiten je familie voel je namelijk toch iets anders. Als m'n vriendin, waar ik toch al niet onvoorwaardelik verliefd op ben, bij mij iets onvergevelijks zou flikken, dan zou dat toch dermate afbreuk kunnen hebben op ons liefdesleven.

Je zou je daarnaast kunnen afvragen of het ooit heeft bestaan. Als je al die fantstische verhalen uit de middeleuwen moet geloven enzo. Maar ik denk dat de menselijke psyche en vooral die in de westelijke wereld op dit moment veel te egocentrisch is om nog aan ware liefde te voldoen. We kunnen het gewoon niet meer. Het is uitgesorven. Daarom worden er ook zo veel films en boeken over gemaakt. Onder het genre romantiek. Het zou beter passen onder het kopje: SF

[Piccola]

de abt van sion schreef:
Ware liefde kan uitsluitend onvoorwaardelijk zijn.

[de abt van sion]

Manuzhai schreef:
Ware liefde bestaat alleen niet.

Ware liefde bestaat wel degelijk.
Volgens mij is iedere relatie, iedere verhouding een manifestatie van onversneden ware liefde. Het maakt dan niet meer uit of de liefde je ouders, je partner, je vriend(in), een zakelijke relatie, of wie dan ook betreft. Ja, ik durf te stellen dat de liefde in elke relatievorm waar is. Het enige verschil is de mate van ware liefde die je de ander toekent.
Bij het geven van liefde, geef je iets wat niet kan opraken. Het verschil tussen liefde voor je ouders, je partner, een vriend(in), of een zakelijk contact, is de hoeveelheid liefde die je geeft.
Misschien een beetje abstract, maar zo zie ik het.

Het heeft te maken met mijn Godsbeeld. Denk er maar eens over na, misschien vind je deze visie toch wel plausibel, afgezien van dat Godsbeeld.

[coecie]

de liefde van een moeder voor een kind is puur en onvoorwaardelijk

['Sister Bliz]

de abt van sion schreef:
Ware liefde bestaat wel degelijk.
Volgens mij is iedere relatie, iedere verhouding een manifestatie van onversneden ware liefde. Het maakt dan niet meer uit of de liefde je ouders, je partner, je vriend(in), een zakelijke relatie, of wie dan ook betreft. Ja, ik durf te stellen dat de liefde in elke relatievorm waar is. Het enige verschil is de mate van ware liefde die je de ander toekent.
Bij het geven van liefde, geef je iets wat niet kan opraken. Het verschil tussen liefde voor je ouders, je partner, een vriend(in), of een zakelijk contact, is de hoeveelheid liefde die je geeft.
Misschien een beetje abstract, maar zo zie ik het.

Het heeft te maken met mijn Godsbeeld. Denk er maar eens over na, misschien vind je deze visie toch wel plausibel, afgezien van dat Godsbeeld.

Logisch dan je dan bijna iedere vorm van liefde, die men hier op het forum beschrijft, afkraakt.

******** schreef:
Is dat zo? :/

dat bestaat inderdaad, en ook van vriend-vriendin verhouding.

de abt van sion schreef:
Ware liefde kan uitsluitend onvoorwaardelijk zijn.

[de abt van sion]

'Sister Bliz schreef:
Logisch dan je dan bijna iedere vorm van liefde, die men hier op het forum beschrijft, afkraakt.

Hoezo?

[Manuzhai]

de abt van sion schreef:
Ware liefde bestaat wel degelijk.
Volgens mij is iedere relatie, iedere verhouding een manifestatie van onversneden ware liefde. Het maakt dan niet meer uit of de liefde je ouders, je partner, je vriend(in), een zakelijke relatie, of wie dan ook betreft. Ja, ik durf te stellen dat de liefde in elke relatievorm waar is. Het enige verschil is de mate van ware liefde die je de ander toekent.
Bij het geven van liefde, geef je iets wat niet kan opraken. Het verschil tussen liefde voor je ouders, je partner, een vriend(in), of een zakelijk contact, is de hoeveelheid liefde die je geeft.
Misschien een beetje abstract, maar zo zie ik het.

Sowieso schijt aan je Godsbeeld, maar goed. Ik denk bij ware liefde eerder aan de liefde die volledig is. Jij hebt het over gedeeltelijke liefde; mensen zouden van iedereen met hetzelfde soort liefde houden, alleen in andere hoeveelheden. Daar wil ik wel in meegaan, maar dan is ware liefde er pas als de hoeveelheid liefde voor een persoon de 100% bereikt.

Ik ben het er dus wel mee eens dat ware liefde bestaat, maar ik weet niet of die ook onvoorwaardelijk is.

Maar nogmaals; ik vind de stelling uitermate irrelevant: ik denk dat niemand ooit onvoorwaardelijke liefde mee zal maken, en daarom is het niet interessant om uit te zoeken of het bestaat.

[Boer_kameeL]

Eens, naieve personen, kinderen en ouders hebben dit makkelijk. Een beetje "achterdochtige" of nuchtere personen -kunnen- dit precies een beetje minder, maar dan weer slimmere dromerige types wel.

Volgens mij KAN iedereen het wel, maar staat iedereen er anders tegenover, niet iedereen zoekt het ook.

Ik voel momenteel veel voor iemand, maar tegen deze liefde onverantwoordelijk wordt... Dat duurt nog wel ff.

[de abt van sion]

Manuzhai schreef:

1) Sowieso schijt aan je Godsbeeld, maar goed.
2) Ik denk bij ware liefde eerder aan de liefde die volledig is. Jij hebt het over gedeeltelijke liefde;
3) mensen zouden van iedereen met hetzelfde soort liefde houden, alleen in andere hoeveelheden. Daar wil ik wel in meegaan, maar dan is ware liefde er pas als de hoeveelheid liefde voor een persoon de 100% bereikt.

Ik ben het er dus wel mee eens dat ware liefde bestaat, maar ik weet niet of die ook onvoorwaardelijk is.

4) Maar nogmaals; ik vind de stelling uitermate irrelevant: ik denk dat niemand ooit onvoorwaardelijke liefde mee zal maken, en daarom is het niet interessant om uit te zoeken of het bestaat.

1) Ok, dat is jouw zaak.
2) De ware liefde is altijd volledig. Zelfs als je ervan afneemt, dan blijft zij toch volledig. Zij is niet te meten met menselijke maten. Ik sprrek dus niet over gedeeltelijke liefde, maar over de mate waarin wij het als gevolg van onze gesteldheid klaarspelen om die volledige liefde op de ander over te dragen. Dat is iets heel anders.
3) Nee, want je geeft altijd 100% ware liefde. Alleen de mate waarin je die geeft, varieert. Aan je ouders bijvoorbeeld 80%, aan je partner 90%, aan je vrienden 40% - percentages uitsluitend ter illustratie.
4) Dit is bekrompen. Of je gedachte nu terecht is of niet, het zou een zware verarming betekenen als er geen mensen meer waren die het interessant vinden om uit te zoeken of iets wel of niet bestaat.

[de abt van sion]

Boer_kameeL schreef:

Ik voel momenteel veel voor iemand, maar tegen deze liefde onverantwoordelijk wordt... Dat duurt nog wel ff.

Wat bedoel je in godsnaam met 'onverantwoordelijke liefde'?

de abt van sion schreef:
Ware liefde bestaat wel degelijk.
Volgens mij is iedere relatie, iedere verhouding een manifestatie van onversneden ware liefde. Het maakt dan niet meer uit of de liefde je ouders, je partner, je vriend(in), een zakelijke relatie, of wie dan ook betreft. Ja, ik durf te stellen dat de liefde in elke relatievorm waar is. Het enige verschil is de mate van ware liefde die je de ander toekent.
Bij het geven van liefde, geef je iets wat niet kan opraken. Het verschil tussen liefde voor je ouders, je partner, een vriend(in), of een zakelijk contact, is de hoeveelheid liefde die je geeft.
Misschien een beetje abstract, maar zo zie ik het.

Het heeft te maken met mijn Godsbeeld. Denk er maar eens over na, misschien vind je deze visie toch wel plausibel, afgezien van dat Godsbeeld.

En wat zeg je nu eigenlijk? Niks. Het enige wat je zegt is dat alle liefde onvoorwaardelijk is.

Misschien komen we tot een beter antwoord als we proberen te definiëren wat 'voorwaardelijke liefde' dan wel niet is, aangezien iedereen claimt onvoorwaardelijke liefde te kunnen bieden. Wat is voorwaardelijke liefde?

De enige definitie die ikzelf voor onvoorwaardelijke liefde kan formuleren is de volgende:

Onvoorwaardelijke liefde is die affectie jegens een ander mens, waarvan de continuïteit niet afhankelijk is van het voortbestaan van de onderliggende verhouding.