Tranen en spijt...
Was ik je maar kwijt, dan wist ik het zeker.
Maar deze onzekerheid, maakt de dagen lang.
Wist ik het maar, zodat de nachten weer slapen,
breek mijn hart maar maak hem niet bang.
De dagen voor ons, die al achter ons liggen.
De dromen die opgaan in getwijfel in de nacht.
Zo zacht dat ik je stem bijna kan horen,
verleidelijk vrezend en onzeker, zo zacht.
Maak de tranen of laat ze me drogen,
Maak me los uit deze onzekerheid.
Van niets was ik eerder zo ontgoocheld,
maar liever dit, dan nog zoveel meer spijt.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|