Ik zou het geheel iets lichter houden. Er is een techniek met acrylverf waarbij je een heel verdunde laag verf (in dit geval wit of andere lichte kleur) over je hele schilderij smeert om er meer eenheid van te maken. Jouw kleurkeuze past meer bij een portret van een volwassene dan bij zo'n schattig baby'tje. Het hoeft niet allemaal in pastel, maar nu zijn de kleurcontrasten wel heel hard.
Af en toe afstand nemen terwijl je schildert kan ook weleens helpen 9is nu een beetje te laat), of door je wimpers kijken om donkere gedeelten duidelijk te zien en in de juiste grootte (bv afstand tussen tong en lippen).
Heb je eerst schetsen gemaakt voordat je begon? Dit lijkt tijdrovend, maar je eindresultaat gaat dan met sprongen vooruit. Als je je schilderij begint met verkeerde verhoudingen (zoals ogen/neus.mond), valt er weinig meer aan te redden.
Dit klinkt vrij negatief allemaal (opbouwende kritiek

), maar ik vind het best leuk wat je maakt!