Moeder zit in de weg...

[Anathemaruled]

Ik heb een keileuke vriendin (15 jaar) zelf ben ik 18 jaar. We hebben nu 9 maanden verkering, maar ik begin me steeds meer te storen aan dr moeder en ik en die moeder hebben er al een keer een discussie over gehad.. (haar ouders zijn gescheiden)

Mijn vriendin had bijvoorbeeld deze vakantie mee gekund met ons op vakantie 7 dagen geheel kosteloos en als die moeder dan aankwam, een plaatjse 70 km verderop, zouden we mijn vriendin daar naar toe brengen.. Maar die moeder wilde dat niet, want dit zou hun laatste vakantie worden, omdat ze niet goed in het geld zaten. Owk dat begreep ik dan nog maar waarom kon ze dan niet mee, ze kon de rest van de vakantie als d`r moeder er was tesamen verder vieren. D`r moeder wilde samen vertrekken en ze had die week tevoren al vrijgenomen om tesamen te zijn met haar dochter. Dat samen vertrekken vond ik een beetje onzinnige reden, maar dat ze vrij had genomen owk dat snapte ik dan nog wel. Dus ik alleen op vakantie en om de zoveel dagen belde ik haar en weet je wat? Die week, dat ze had meegekund, zat ze 5 dagen bij d`r oma, d`r moeder was bijna een hele week uitgegaan. Mijn vriendin had zich enorm verveeld daar bij d`r oma. Bij mij vanbinnen begint het dan toch wel te koken.

Nog zoiets, mijn vriendin mag bijvoorbeeld niet twee dagen achter elkaar bij mij blijven slapen, omdat die moeder haar dan teveel zou missen. Als ze een dagje is blijven slapen moet ze `s middags gelijk weer thuis zijn, omdat ze haar dochter wil zien.

Nog één voorbeeld dan, als ik en mijn vriendin bij haar boven zitten, in haar kamer, ja ik bedoel we mogen toch ook wel een beetje privacy, klopt op een gegeven moment die moeder aan de deur van komen jullie nog even naar beneden, jullie zijn zo ongezellig... Het lulligste hiervan is dat als er visite is, dat ze ons niet nodig heeft, ik begin me daar echt aan te storen.

De moeder van mijn vriendin, beschouwd haar dochter niet als dochter, maar als goede vriendin waar ze al haar problemen aan kwijt kan. Mijn vriendin, wil dat niet, maar zij kan er zelf ook weinig aan veranderen, omdat ze niet zomaar uit huis kan en hele dagen ruzie maken is ook geen optie..

Voor de rest kan ik best goed met d`r moeder opschieten, maar ik twijfel er toch wel aan of het zo`n goed begin is voor een leuke toekomst tesamen, misschien gaat het later ook wel zo..

Ik heb er zelfs al over nagedacht om het uit te maken, ik voel me echt heel gelukkig bij mijn vriendin, maar zo kan het ook niet.. Weten jullie misschien iets, of misschien ook zoiets meegemaakt?

Misschien is haar moeder jaloers oid? Ze moet haar enige (?) dochter nu delen met iemand en ik denk dat dat voor sommige moeders best moeilijk kan zijn. Daarnaast ziet ze haar dochter volwassen worden en moet ze haar steeds meer los laten, ook iets dat voor veel ouders lastig is, misschien dat zo iets ook meespeelt. Natuurlijk is dat allemaal niet eerlijk, maar aan de andere kant vind ik het ook wel begrijpelijk... En dan wat je zelf zegt, ze ziet haar dochter meer als vriendin. Je vriendin zou iig misschien kunnen proberen met haar moeder er over te praten als ze dat niet prettig vindt. Als je vriendin bv. het huis uit gaat ed, dan zal haar moeder haar wel losser moeten laten, maar dan moet je vriendin dat zelf ook willen ed. Ik zou haar met haar laten praten, ze is er zelf ook bij, toch?

[Dzjes]

Ik volg Leonoor, volgens mij heeft de moeder gewoon problemen met het loslaten van je vriendin. Ze is trouwens (nog maar) 15, en ze mag al bij je blijven slapen, prijs jezelf gelukkig Op die leeftijd mocht ik het helemaal niet, en nu mag ik het nog niet (na een relatie van 2jr).
Kom de moeder een beetje tegemoet, als je naar je vriendin gaat, zit dan eerst een uurtje beneden voor je naar boven gaat? Op die manier kan ze niet zeuren en hebben jullie 'je plicht' gedaan.

[Anathemaruled]

Mja maar het probleem is dat ik bang ben dat mijn vriendin later zich ook zo zou laten inpakken als nu.. Kijk ik zeg niet dat deze relatie voor eeuwig is, maar je weet het nooit en je begint met iemand een relatie omdat je denkt dat er toekomst in zit toch? Daarom kijk ik ook wel eens verder en daar ben ik toch best wel bang voor, mijn vriendin heeft al vaak genoeg met har moeder gepraat, keer op keer ruzie, hoe rustig ze er ook over praat, als ik met die moeder erover praat ook een keer gedaan, dan blijft het gesprek heel erg beschaafd en netjes, maar zij krijgt het altijd zo voor elkaar dat ze gelijk heeft..

[Redhair]

Maak het niet uit, want als je van je vriendin houd en je het om die reden uitmaakt is zij nog meer de dupe van de hele situatie. Praat met die moeder, schrijf alles op wat je dwars zit en gef het haar, dan kan ze dat rustig lezen.

[rainfairy]

heb je het er al eens met je vriendin over gehad? want kijk ik zit in precies hetzelfde schuitje als je vriendin...mijn ouders mogen op een of andere manier mijn vriend niet vanaf het begin, we hebben nu ook 9 maanden verkering en het gaat tussen ons twee heel erg goed...vanaf de kerst komt mijn vriend niet meer thuis bij mij, omdat hij zich niet prettig voelt en er zijn dingen gezegt die hem toch hebben gekwetst enzo....nou goed en aardig...ik spreek nooit eigenlijk met mijn ouders over hem, want ze vragen er ook niet naar dus een half jaar lang ga ik in het weekend of om het weekend naar hem toe...maar mijn ouders zijn moeilijk tegen me aan het doen iedere dag (vind ik) dus ik heb veel ruzie met mijn ouders, en omdat ik zo open ben vertel ik het meteen aan mn vriend, waarop hij meteen zijn mening klaar heeft staan....ik zit dus echt tussen 2 vuren....en die situatie is moeilijker voor mij (en je vriendin) dan voor jullie, want wij moeten er ook nog bij wonen! kijk ik ben wel zo oud genoeg om op kamers te gaan (maar ik durf niet want dan ben ik bang dat mn ouders denken dat ik voor mn vriend kies etc etc) maargoed met dit wil ik zeggen...dat je uit moet kijken met wat je zegt tegen je vriendin wat je van haar moeder vind enzo...ik snap wel wat je bedoelt want mijn ouders vonden ook dat ik altijd mijn vriend mee naar boven nam enzo en daar deden ze ook moeilijk om wat ik eigenlijk niet echt snap (ze leerde m zo niet goed kennen, hijs 4 keer bij me thuis geweest, dat leren kennen komt wel met de tijd lijkt mij) maargoed....voor haar is het dus al helemaal niet leuk....en over dat uitmaken, elke relatie heeft tegenslagen en je moet het niet uitmaken vanwege een externe factor!!!! als er tussen jullie twee wat speelt dan is er een rede, maar niet omdat die ma zo vervelend doet....ik heb het toen we 1,5 maand verkering hadden uitgemaakt omdat mijn ouders dat WILDE! maar een week later voelde het nog steeds aan dus ik ben hem toen weer gaan zien....en het erge was, dat mijn vader mij een knuffel gaf en zei dat ie trots op me was (toen het uit was)

ouders willen hun kinderen en vooral hun dochters beschermen en zullen heeeel ver gaan om een relatie tegen te houden die ze niet zien zitten....bij mij is dat dus al 9 maanden bezig en ik merk wel dat het nu wel zwaarder gaat wegen, maar onze relatie is nu sterker geworden en ik maak het echt niet uit omdat mijn ouders problemen hebben hoor....ik heb toch verkering met hem niet zij!

ik zou als ik jou was met je vriendin er over hebben zodat je vriendin daar met haar moeder over kan praten...maar kijk dus wel uit wat je zegt het blijft wel haar moeder....