Ten Gelijde:
Als een mindervalide warhoofd zit ik nu hier. In een kaal celletje boven in het hoofdbureau. Schuimrubberen matras, stenen tafel, stoeltje en een volmetalen glimmende plee. Met fontijntje, dat wel. Godverdomme, wat ben ik ook een imbiciele zak. Mijn eigen leven niet boeiend genoeg, en wel een autobiografie willen schrijven. Welja, dat kan niet goed gaan. Een half jaar terug deed ik niets anders dan zuipen, en na afloop van zo'n dag, zelfs bier schijten met een heuze schuimkraag. Twee duimen dik. En dromen, dat deed ik nog wel. Vooral als ik niet sliep. M'n enige uitweg, m'n enige kans was het schrijven. Het schrijven van een verhaal, een boek, een werk, een weet ik het wat. Nu moet ik u eerlijk bekennen; ik heb absoluut geenzins schrijverstalent, niet in de laatste plaats wegens gebrek aan fantasie. Toch moest ik. Geen keus.
Een autobiografie over m'n leven toentertijd zou waanzin zijn geweest en hooguit als anekdote in een afschrikfolder van het CAD in een brugklas belanden. Toch moest ik. En dus paste ik mijn leven aan. En hoe. Nu zit ik hier, met een goedkoop bloknote en een ballpoint, te wachten op wat komen gaat. Maar lieve lezer, nu heb ik wel wat te vertellen.
Hoofdstuk 1:
-Hoe gezochte liefde echt werd-
Tevreden keek ik naar de het met schuimdoordrenkte WC papier en nam afscheid van de aanblik. Nooit, nooit zou ik meer bier schijten. Ten eerste moest ik een vervanging voor het bier zoeken en wat is literatuur zonder liefde? Ik besloot verliefd te gaan worden. Maar op wie en waarom, dat wist ik nog niet. Laat ik in beginsel maar eens zorgen voor een heftige neukbeurt, dan volgt de rest. Verschillende overwegingen maakte ik, zou ik iemand gaan versieren? iemand de bosjes intrekken en dwingen verliefd te zijn? Ach nee, beide leek mij niets. Toen begreep ik dat ik verliefd moest worden op een hoer.
__________________
Ik hou van mij prinsesje"Cue linkse blaataap (ik :)): 'de VS zijn ook chaos'"
Laatst gewijzigd op 21-09-2004 om 14:36.
|