Contact met iemand die schizofreen is

[thabomb1986]

Hé ieder1!

Mijn vader is al mn hele leven schizofreen. Mn ouders zijn dan ook al mn hele leven gescheiden. We hebben thuis nog wel contact met m, telefonisch. Alleen neem ik nooit op, ik wil het gewoon niet. Hij is gewoon vreselijk irritant, dit komt niet alleen doordat hij schizofreen is, maar ook omdat hij een koppig natuur heeft èn zijn medicatie niet inneemt.

Aan de ene kant denk ik "'t is mn vader" en aan de andere kant denk ik "waarom zou ik me verplicht voelen contact met m te hebben".

De aanleiding voor deze thread is dat mn vader laatst ergens in Ede is aangehouden (woont zelf in de provincie Groningen), omdat ie weer ns over de rooie ging, klom die over t hek van de marechaussee. Dan schrik je wel een beetje.

Voor de rest heb ik helemaal geen emotionele band met m. Ik kan hem ook helemaal niet terugvinden in mezelf, niet in mn uiterlijk en ook niet in mn innerlijk.

Dus zou het contact voor mijn part puur een contact zijn waarin ik me verplicht voel, niet omdat ik t uit mezelf wil. Misschien voelt hij zich dan wat beter? Of zal ie me dan heel erg gaan claimen.

Waar ik zelf ook wel bang voor ben is dat het te dichtbij komt. Zoals nu kan ik er nog wel tegen, maar houd t dan ook bewust op n afstand. Ik ben bang dat ik aan zijn situatie eronder door zal gaan. Ik heb voor mezelf ook nog aardig wat aan mn hoofd.

Iemand tips? Ervaringen? Meningen? Kom maar op, ik hoor ze graag.

[Lorelei]

Ik wil eerst even iets weten. (als dat mag... )

Had je wel contact met 'm gemaakt als-ie niet schizofreen was geweest?

Lijkt me nogal een ingewikkelde zaak. Mensen met schizofrenie hebben namelijk ook een heleboel individuele karaktereigenschappen...

[thabomb1986]

grl schreef op 05-05-2004 @ 16:22 :
Ik wil eerst even iets weten. (als dat mag... )

Had je wel contact met 'm gemaakt als-ie niet schizofreen was geweest?

hmmm... ik denk t wel. Als ie zich dan wat beter kan gedragen wel, jah. Nu vind ik t gewoon gênant om met m over straat te lopen, door zn gedrag, maar ook bijvoorbeeld hoe hij erbij loopt.
En als ie 'gezond' zou zijn geweest, heb je er sowieso meer aan, het contact dat je met m hebt.

[Maija]

(stom vraagje wat houd het in??)

[zita swoon]

Mijn vader is ook schizofreen en ik zie hem niet meer. Hij probeert wel soms contact te zoeken maar eerlijk gezegd wil ik dat niet. Ik heb ook helemaal geen band met hem al weet ik wel dat ik sommige opzichten best op hem lijk. Misschien dat ik als ik ouder ben wel contact met hem zoek om bepaalde antwoorden te vinden.
Ik vind het heel knap van je dat je nog wel met hem omgaat ondanks alles. Ik denk dat als je je verplicht voelt om nog steeds met hem om te gaan dat er toch iets mis zit. Misschien is het fijn om een tijdje afstand te nemen van hem en weer over een tijdje verder gaat kijken...

Wat vindt hij van jou? Vindt hij het fijn als jij bij hem bent of maakt het hem niks uit?

[coopergirl]

BizZz schreef op 06-05-2004 @ 22:10 :
(stom vraagje wat houd het in??)

Schizofrenie herkennen is niet altijd gemakkelijk. Je kunt het vaak niet aan de buitenkant zien en het kan een tijd duren voordat de symptomen zichtbaar worden. Mensen die de ziekte hebben, kunnen of willen niet onder woorden brengen waar ze last van hebben. Bovendien uit de ziekte zich bij geen twee mensen op dezelfde manier.
Toch zijn er tal van signalen die op schizofrenie kunnen duiden. Misschien merkt u dat uw familielid, partner, vriend of kennis:
op voor anderen onbegrijpelijke manier angstig of in de war is
er niet in slaagt om in werk, studie of hobby te presteren wat er normaal gesproken van hem of haar verwacht kan worden
op een vreemde manier praat, soms ook met nieuwe, zelfverzonnen woorden
beweert stemmen te horen of praat met denkbeeldige, voor anderen niet werkelijk aanwezige personen

verhalen ophangt over komplotten of geheime organisaties en daarin soms het eigen gezin of de partner betrekt
vreemd loopt of beweegt, op zo'n manier dat anderen zich er ongemakkelijk bij voelen
mensen in de omgeving afschrikt of irriteert door de manier waarop hij of zij zichzelf verwaarloost
onvoorspelbare woede-uitbarstingen heeft
de hele dag in bed ligt, maar 's nachts door het huis spookt of in de stad ronddwaalt
zichzelf kwaad dreigt te doen
geen vriend(inn)en maakt of hooguit korte, oppervlakkige contacten heeft
zegt iemand anders te zijn
zegt dat anderen gedachten uit zijn/haar hoofd trekken of er juist gedachten inbrengen.

http://www.schizofrenieplein.nl/

[Doodle!]

thabomb1986 schreef op 05-05-2004 @ 15:23 :
Dus zou het contact voor mijn part puur een contact zijn waarin ik me verplicht voel, niet omdat ik t uit mezelf wil. Misschien voelt hij zich dan wat beter? Of zal ie me dan heel erg gaan claimen.

Waar ik zelf ook wel bang voor ben is dat het te dichtbij komt. Zoals nu kan ik er nog wel tegen, maar houd t dan ook bewust op n afstand. Ik ben bang dat ik aan zijn situatie eronder door zal gaan. Ik heb voor mezelf ook nog aardig wat aan mn hoofd

Iemand tips? Ervaringen? Meningen? Kom maar op, ik hoor ze graag.

Hey

Gedwongen is natuurlijk nooit goed, moet jij jezelf in een slechtere situatie stoppen om hem goed te laten voelen?
(Hoor eens wie 't zegt, ik plaats mezelf constant op de achtergrond ) Dan kan je er zeker van zijn dat 't toch wel een keer fout gaat.

Je weet me natuurlijk altijd te vinden.

Jeffrey