Niet mezelf zijn..

[robuez]

Hallo,
ik zit best wel met een probleem en ik weet gewoon niet echt hoe ik dit op moet lossen. Ik ben best wel verlegen, tja zo wil ik het eigenlijk niet noemen, ingesteld. Zo vind ik ht bijvoorbeeld zeer moeilijk om met nieuwe mensen in contact te komen en ik weet me ook heel vaak geen houding te geven bij mensen die ik nog niet zo goed ken.
Hierdoor ga ik mij anders voordoen dan dat ik ben. Ik word wat luidruchtiger en wat arroganter en verwaander tegenover die mensen, waardoor ik een hele verkeerde indruk opwek. Bij vreemde kan ik op een bepaalde menaier gewoon niet mezelf zijn.
Bij mijn vriendinnen daarentegen ben ik wel gewoon heel spontaan, leuk en vlot zeg maar. Ik zou dit toch ook echt heel graag bij wat onbekendere mensen willen zijn.
Ik ben hierover ook best onzeker over mijn innerlijk geworden, terwijl ik echt totaal niet onzeker over mijn uiterlijk ben.
Misschien weten jullie of mijn soort verlegenheid tegenover vreemde, en het niet mezelf zijn, is op te lossen.
Ik heb er zelf best vaak over nagedacht, maar zelf kom ik er niet uit.. Nou ik hoop dat jullie mij kunnen helpen

[MisterDJ]

robuez schreef op 12-12-2004 @ 19:31 :
(verhaal)

Heb je er al eens aan gedacht om tegen half vreemden half bekenden eerst een beetje contact mee te leggen.
Als dat goed gaat naar mensen die je nog minder kent.
En als dat gaat, gewoon met 'wild' vreemden?

[robuez]

MisterDJ schreef op 12-12-2004 @ 19:41 :
Heb je er al eens aan gedacht om tegen half vreemden half bekenden eerst een beetje contact mee te leggen.
Als dat goed gaat naar mensen die je nog minder kent.
En als dat gaat, gewoon met 'wild' vreemden?

Ja daar heb ik ook al aan gedacht..Als ik contact leg met half-bekende heb ik nog steeds dat ik me niet echt een houding weet te geven..Misschien is het ook wel een vertrouwen kwestie. Alleen tegen de mensen die ik vertrouw kan ik gewoon echt mezelf zijn..tegen anderen lukt me dat op de een of andere manier niet, hoe graag ik dit ook wel niet zou willen.

Je moet maar zo zien: Er is helemaal geen reden voor jou om zo te zijn. Uiterlijk ben je inderdaad dik in orde (zonde dat je je FB hebt uitgezet, trouwens)

Eigenlijk kan ik je verder geen tips geven, het enige wat je kan doen is gewoon 'niet zo zijn' tegen de andere mensen, en iedereen op dezelfde manier te behandelen. Probeer dit gewoon de hele tijd in je achterhoofd te houden als je bijv. nieuwe mensen ontmoet, en corrigeer jezelf

[February]

ik zit precies met hetzelfde probleem , snap dus precies wat je bedoeld. Ik weet me gewoon geen houding te geven bij mensen die ik niet(goed) ken waardoor ze je dan heel anders gaan zie dan dat je inwerkelijkheid ben.
Ik heb er ook overnagedacht en ik snap ook niet hoe andere mensen dat soms doen, zo spontaan laat maar zeggen tegen onbekende en half bekende.
Waar praat je over met mensen die je nog niet of niet goed kent?????

[Daboman]

February schreef op 12-12-2004 @ 20:30 :
ik zit precies met hetzelfde probleem , snap dus precies wat je bedoeld. Ik weet me gewoon geen houding te geven bij mensen die ik niet(goed) ken waardoor ze je dan heel anders gaan zie dan dat je inwerkelijkheid ben.
Ik heb er ook overnagedacht en ik snap ook niet hoe andere mensen dat soms doen, zo spontaan laat maar zeggen tegen onbekende en half bekende.
Waar praat je over met mensen die je nog niet of niet goed kent?????

Het eerste wat in je opkomt? zo ben je wel soort van jezelf

Daboman schreef op 12-12-2004 @ 22:00 :
Het eerste wat in je opkomt? zo ben je wel soort van jezelf

en als er nou niks in je opkomt? dat is dan weer MIJN probleem...

[peaceflower]

Ik herken het wel.
Ik ben onzeker als ik vreemde mensen ontmoet, maar probeer dat te camoufleren met geacteerde zekerheid. Vaak helpt dat trouwens wel, maar misschien ben ik er wel helemaal niet happy mee. Ik word er chaotisch van en stresserig. Ik laat er namelijk een indruk mee achter die ik helemaal niet wil achterlaten. En ik snap er zelf ook niet veel van. Ik ben onzeker, vraag me af of ik mezelf ben, hoe ik mezelf kan zijn en hoe ik eigelijk zelf ben.

[Pr0xy]

Ik was zelf heel wat jaren terug erg verlegen. Ik dacht toen dat het altijd zo zou blijven, maar na verloop van tijd ging ik me wat anders voelen. Dat had onder andere te maken met het naar een andere school gaan denk ik. Hoewel dat misschien vreemd kan klinken.

Ik heb er zelf niet veel aan gedaan, ik ben niet bewust gaan acteren dat ik niet verlegen was, ik heb het gelaten zoals het was. Ik ben er toen achter gekomen dat er mensen zijn die het niet erg vinden dat iemand verlegen is en/of onzeker. Vaak zijn dat mensen die zelf ooit ook erg verlegen en/of onzeker waren.

Als je vrienden hebt die verlegen zijn geweest, dan kun je in principe met hen praten, ze weten immers hoe het voelde. Misschien kunnen ze je tips geven.

Wat mezelf betreft, ik ben in de loop der tijd automatisch minder verlegen geworden, sterker nog, eerder nog het tegenovergestelde, wat niet iedereen me altijd in dank afneemt

Ik vind zelf dat verlegenheid en onzekerheid leuke eigenschappen zijn in tegenstelling tot wat veel mensen vinden dus.

Nieuwe mensen ontmoeten is ook niet persé nodig natuurlijk, zelf ben ik iemand die niet heel veel vrienden wil hebben. Ik heb ook nog niet zo lang vrienden. Het valt me alleen wel op dat veel mensen eerst de indruk wekken onzekerheid niet erg te vinden.... maar vervolgens beloven ze steeds om weer eens langs te komen en doen het dan niet. Dat zijn dan ook meer internetvrienden geworden i.p.v. echte vrienden, al kunnen ze wel op me rekenen mochten ze me nodig hebben.

Wat peaceflower betreft in die post boven me, ik heb de eer gehad hem in september twee maal te ontmoeten. Wel nadat we vele maanden hadden gechat. Peaceflower is idd verlegen irl, maar het hangt wel af van de situatie..... Peaceflower is echt een schat van een jongen, zijn verlegenheid maakt dat echt niet minder.

Als je toch mensen wilt meeten dan is het misschien handig om eerst mensen te gaan meeten die nu nog verlegen zijn, of die het ooit zijn geweest. Je went dan een beetje aan onbekende mensen meeten..... na verloop van tijd ga je het steeds makkelijker vinden, al blijft het eng, tenminste dat is mijn ervaring.

[Teun]

Pr0xy schreef op 13-12-2004 @ 05:30 :
Wat peaceflower betreft in die post boven me, ik heb de eer gehad hem in september twee maal te ontmoeten. Wel nadat we vele maanden hadden gechat. Peaceflower is idd verlegen irl, maar het hangt wel af van de situatie..... Peaceflower is echt een schat van een jongen, zijn verlegenheid maakt dat echt niet minder.

Omg, het begint nu wel heel extreme vormen aan te nemen.

[Daboman]

linkinwendy schreef op 12-12-2004 @ 22:30 :
en als er nou niks in je opkomt? dat is dan weer MIJN probleem...

Dan zou ik om me heen kijken of er niet ergens een opmerking over te maken valt

[tweeophetgras]

'het weer' is een goed onderwerp
probeer je te realiseren dat het niet gaat om wat anderen van jou vinden, maar om wat jij van anderen vindt.

ik snap wat je bedoelt. heel goed zelfs. maar je kan er eigenlijk niet zoveel aan doen. er moet gewoon een keer een knop omgaan die ervoor zorgt dat je schijt aan de wereld krijgt. bij mij zit die knop ongeveer op de helft.

[February]

het is die halve knoop ja....