Vraagje over het paardenbit

[Eend]

Wat is het verschil qua werking van een enkel gebroken bustrens en een dubbel gebroken?

Ik vraag me dit al een tijdje af

[duifeltje]

Volgensmij is het verschil vooral voor het paard heel anders. Als het enkelgebroken is trekt het meer in een driehoek in z'n mondhoeken terwijl dit met dubbelgebroken naar mijn idee minder is.

[Orpa]

Een enkelgebroken geeft bij teveel teugeldruk druk op het gehemelte, doordat de punt naar boven draait.

Bij een dubbelgeboken is dit niet zo...

[Eend]

Als een paard sterk in zijn mond is (manege paard dus) en vooral in opstand komt met het rijden. Het paard wordt sterk in zijn mond en naja, je kent het manege paard wel.

Wat voor bit is dan handiger? Een enkel of een dubbel gebroken bit?

[AngelLena]

Eend schreef op 27-01-2005 @ 16:22 :
Als een paard sterk in zijn mond is (manege paard dus) en vooral in opstand komt met het rijden. Het paard wordt sterk in zijn mond en naja, je kent het manege paard wel.

Wat voor bit is dan handiger? Een enkel of een dubbel gebroken bit?

Eeeuhm, dat ligt eraan Het is idd vaak zo dat een enkel gebroken bitje harder aankomt in de mond. Als je paard nou al een vrij harde mond heeft, dan kan je er voor kiezen om er nog een scherper bitje in te gooien (schaar, enkel of dubbel gebroken bv), je kan er ook voor kiezen om de enkel gebroken te houden en proberen zoveel mogelijk om te schakelen op beenhulp, je kan ook dubbel gebroken pakken (liefst met ringetje(s)), en daarmee proberen de tong van het paard wat meer te belasten, zonder echt veel druk te geven en daarmee de rest van de mond weer wat te versoepelen.

Wat ik zelf het liefst doe is toch proberen om zoveel mogelijk die mond met rust te laten en over te gaan op been en gewichtshulp. Maar vooral bij manegepaarden is dat vaak hopeloze zaak, tenzij je ze een tijdje uit de lessen plukt en jij de enige bent die em traint voor een tijdje. Soms zijn ze zo vreselijk hard in de mond dat dubbel gebroken ook niet meer werkt, als ik em dan even een tijdje voor mezelf kan trainen, dan doe ik em vaak wel een dubbel gebroken schaar in. Dat is net wat soepeler allemaal en toch hoef je niet in die mond te gaan zitten als een idioot. Het doel is juist om de mond zoveel mogelijk met rust te kunnen laten. De schaar is slechts een hulpmiddel om over te schakelen op been en gewichtshulp. Maar bij manegepaarden is dit doel nauwelijks tot niet haalbaar.

(zijnoot: met schaar rijden is heel anders dan met trens rijden, dus voor mensen zonder ervaring met scharenbit, eerst eens onder begeleiding oefenen op een paard die schaar gewend is, niet met een paard gaan experimenteren die dat al niet gewend is, ze kunnen soms erg raar reageren op een schaar als ze trens gewend zijn)

[Devil-Eye]

Ken je dat paard Camee nog? Die reden ze ook met scharen-bit...geloof ik, of was het nou stang???

En Gino hebben ze een tijdje een ongebroken bit gegeven, gewoon zo'n recht ding, met ringen die konden draaien.

Dubbel gbroken is idd wat minder hard. Je kan ook bijv. op een site van divoza kijken, bij de bitten staat meestal wel watr info over de werking.

Groetjes Linnie

[Eend]

Ik heb wel eens met schaar gereden, maar ik wil het risico niet lopen om het paard nog verder te vverpesten.

Sowieso heb ik altijd geleerd om te rijden met lichte druk (teugelcontact) op beide teugels en dan zachtjes soepel kneden op de buitenteugel. Soms wat op de binnenteugel om wat verdere stelling te krijgen als ik m soepel wil rijden.

Ik rij veel met beenhulp en op sommige paarden gooi ik de teugels wel eens helemaal los (sommige manege paarden zijn daar toe niet te vertrouwen) en dan alleen maar op mijn been en zit rijden en het paard laten ontspannen.
Veel ruiters sturen onbewust toch nog te veel met hun binnenhand en om mezelf te controleren doe ik dan even de teugels wat laten vieren. Je merkt het dan snel genoeg.

Maja, dat paard is oersterk. Hij is gewoon echt stijf aan het worden en verzet zich snel. Nou vroeg ik me dus af, dat als ik met een zachter bit ga rijden, dat hij dan zoiets heeft van: Hmm, dit is lekker!

Maja, dat was mijn gedachte dus

[Eend]

Devil-Eye schreef op 27-01-2005 @ 21:38 :
Ken je dat paard Camee nog? Die reden ze ook met scharen-bit...geloof ik, of was het nou stang???

En Gino hebben ze een tijdje een ongebroken bit gegeven, gewoon zo'n recht ding, met ringen die konden draaien.

Dubbel gbroken is idd wat minder hard. Je kan ook bijv. op een site van divoza kijken, bij de bitten staat meestal wel watr info over de werking.

Groetjes Linnie

Camee werd gereden met een schaar en een andere keer weer met een stang.

Van divoza werd ik niets duidelijker eigenlijk

[duifeltje]

Even iets anders. Je kan natuurlijk wel een scherper bit in de mond doen maar wie zegt dat daarmee het probleem is opgelost. Als je nisk aan je rijden verbeterd kan je wel doorgaan met secherpere bitten erin doen en eindig je met een dun draadje.

Niet als harde kritiek ofzo hoor maar ik hor zo vaak van mensen die maar de hardere aanpak kiezen twrijl het probleem bij hen en niet bij het paard ligt .

[Eend]

Ik wil juist geen scherper bit nemen.
Ik wil een bit waarmee ik hem het minst hinder en waar hij het meest bij gebaat is.

Juist als je scherper gaat rijden, kan je aan de gang blijven met scherpere bitten.

Wel merk ik al, dat als ik met mijn trensbit gewoon zonder combi-riempje rij (je weet wel, van zo'n combi hoofdstel), dus alleen met hoge neusriem, dat hij al veel beter reageerd.
Het lijkt wel, alsof er dan minder druk op zit en dat hij zich er dan wat minder 'gevangen' door voelt.

Ook is dit paard in zijn verleden ook met een ander bit gereden. Hij liep L zwaar. Best jammer, dat het een manege paard is geworden

[AngelLena]

Wat je evt ook nog kunt proberen, maar vaak hebben maneges deze dingen niet of nauwelijks, wat ook een hele aparte stijl van rijden is, is een bosal. Dat is helemaal geen bit, slechts een grote neusriem. Mits je daarmee goed om kunt gaan, geeft dat druk op de oren/achterhoofd van je paard, het mondje blijft vrij, en de neus krijgt weinig druk (dit dus allemaal mits juist gebruikt en juiste maat ook vooral).

En verder blijf ik bij mijn voorgaande reply. Je kunt tijdelijk kiezen voor een iets scherper bitje, maar dan een dubbel gebroken schaar oid, kijken hoe het beestje reageert. En dan proberen om juist met dat middel af te bouwen naar minimaal teugelcontact.

Dubbel gebroken trens met ringetjes kan je idd ook proberen. Zien dat je de druk verlegt naar de tong iig, niet langer enkel gebroken trens rijden.

Maar nogmaals: bij manegepaarden heeft het allemaal zo weinig nut. Net als het goed begint te gaan is er wel weer iemand anders die het verpest.

[Eend]

Ja, dat zegt mijn rij-instructrice altijd zo leuk

"Lekker he? Zo'n verzameld paard? Helaas kun je volgende week weer overnieuw beginnen!"

Ik ben meestal 3 kwartier bezig om het paard lekker onder me te laten lopen., tenzij hij een uur eerder ook heeft gelopen, dan lukt het me gelijk (wel met veel moeite).

Ik heb vrijdag op een eigen paard gereden en die had ik direct waar ik m hebben wilde. Zo'n enorm verschil!

[nps]

leuk he, manegepaarden

over bitten gesproken - met een stangbit rijden, is dat niet gewoon ontzettend zonde van je paard? die fries (zie fototopic) is ook blijkbaar met stangbit gereden, maar heeft dus een behoorlijk harde mond. ik rij r nu met een gebroken trens, zal ze dan met een rustige teugelvoering weer wat meer het bit aan gaan nemen?

[Eend]

Ja, ik heb vrijdag ook op een paard gereden met een stang. Ik vond het maar zielig. Als je je paard nog niet aankunt met een trens, moet je niet gelijk een stang nemen, zodat ie toch wel luistert.

Er zijn betere manieren om grip op je paard te krijgen (vind ik dan).

[nps]

kan je toch beter eerst gaan concentreren op je paard weer normaal aan het bit te krijgen ipv de situatie verergeren door een stangbit erin te jassen?

een meisje dat een paardje had staan bij een handelaar/stalling rijdt r paardje ook altijd met een stangbit, en dat beest loopt met hoofd richting hemel, gooit meteen dat hoofd omhoog zodra r ook maar iets met de handen wordt gedaan, ik vind dat echt zonde

[Eend]

Ja, inderdaad. Ik merk altijd, dat als ik een paard met langere teugel, dus niet aan de teugel, maar gewoon boogjes, gewoon kan rijden, dat ik dan de teugels op kan pakken en het paard zich heerlijk kan ontspannen.

Ik haat ook die meisjes op de manege die met spoortjes gaan rijden en enorme druk op de teugels. Ja, dan zou ik mijn nek ook wel gaan buigen. Vervolgens vertellen ze trots dat ze hun paard aan de teugel kregen. Ja, aan de teugel kan wel, maar verzameld zal het dier nooit lopen.