Moeder & Vriend

[Amelienne]

Sinds een maandje heb ik een nieuw vriendje.
Hiervoor heb ik 1,5 jaar een relatie gehad met een jongen, en m'n moeder vind het heel moeilijk dat ik nu gelijk daarna alweer een nieuw vriendje heb.
Verder vind ze het lastig dat hij 'zoveel' ouder is. Hij is 21, ik ben nu 17.
Ik vind het verschil zelf helemaal niet zo groot.... ik heb het gewoon heeel erg leuk met hem en ben ontzettend verliefd.
Maar wat is nou nog meer het probleem....
De eerste keren dat hij hier dus was, was m'n moeder echt ontzettend onaardig tegen hem. Niet omdat ze iets tegen hem persoonlijk heeft (blijkt achteraf na een gesprek), maar omdat ze de situatie van een 'nieuw vriendje' gewoon heel moeilijk vindt.
Nou, ik heb daar dus met m'n moeder over gepraat, en ze zei dan dus ook dat ze niks tegen hem persoonlijk had en dat ze best aardig tegen hem wilde doen.
Maar het probleem is nou verder, dat hij denkt dat mn moeder hem gewoon echt niet mag. Waardoor het voor hem ook moeilijker wordt om een gesprek met haar aan te gaan.

Nou, heb nog steeds het gevoel dat ik nog niet alles heb verteld.
Maar hoe kan ik er nou voor zorgen dat ze wat beter en meer met elkaar in contact komen ofzo...
M'n moeder zegt dan dat ze geen onderwerpen weet om met hem over te praten, en dat het maar van zijn kant moet komen.
Wat moet ik daar nou mee?

Misschien kun je je moeder vertellen dat hij daar moeite mee heeft? En misschien zelf wat onderwerpen bij beiden aandragen waar ze het over kunnen hebben?
Ze moeten beiden wennen aan elkaar en de situatie, vooral omdat ze heel onaardig tegen m was in het begin. Ik denk dat het wel komt met de tijd hoor. Als ze beiden het willen enzo...

Zo kan je hem misschien betrekken in een gesprek van jou en je moeder en kan je je moeder misschien betrekken in een gesprek tussen jullie..

[Eos]

Ergens begrijp ik je moeder wel je had een lange relatie met een jongen en het is uit en je hebt gelijk een andere jongen .

Misschien vond je moeder jouw ex beter voor je . Maar dan denk ik gewoon dat dat is omdat ze die jongen een jaar een een half over de vloer heeft gehad .

Dit geeft haar idem niet het recht om onaardig tegen jouw huidige vriend te doen .

Het leeftijdsverschil is op zich niet zo erg ... En jij hebt het heel erg leuk met hem dus dat is al geen probleem !

En je zei dat je vriendje nu denkt dat je moeder hem niet mag ... Praat met hem over je gesprekje met je moeder dit zal alles al een beetje ophelderen voor hem .

Je moeder kan best een gesprekje starten ...

Voorbeelden : Hoe gaat het ?
En heb je nog plannen voor het weekend ?

Dus eigenlijk gewoon de 'klassiekertjes' .

Succes

[elledc]

Dat is normaal, het is even wennen voor je moeder.
Verder zou je vriend toch gewoon vriendelijk kunnen blijven, ookal heeft hij een vreemd gevoel, uit respect toch vind ik.
Mijn moeder deed in het beginne ook vreemd tegen mijn vriend omdat hij 2 jaar jonger is, hij is nu 20, ik 22. Maar ach ja.

[WolterB]

T is denk ik idd een kwestie van gewenning. Na verloop van tijd zal t vast wel wat bijtrekken

[koekiemonstertje]

verlang niet naar een 'plotselinge vriendschap' tussen moeder en vriend bij de eerste ontmoeting, zoiets moet groeien...

Ik vind het logisch dat hij het nu moeilijk vindt om een gesprek met haar aan te gaan, nadat zij zo onaardig tegen hem heeft gedaan. Die jongen kan er toch ook niets aan doen dat je zo snel achter elkaar een vriendje had, ik vind het behoorlijk ongastvrij dat je moeder dan onaardig tegen hém gaat doen. Ik zou me verschrikkelijk gevoeld hebben als ik de eerste keren bij iemand thuis zou komen en ik werd steeds onaardig behandeld. Reken maar dat ik zoiets zou hebben van "ik begin geen gesprek, laat het maar van haar kant komen."

Dus naja.. probeer je vriendje goed uit te leggen dat hij het niet persoonlijk op moet vatten, enz. Aan de andere kant kan ik me heel goed voorstellen dat hij het wel persoonlijk opvat.

Dat je moeder nu zo dwars doet met "ik weet geen onderwerpen" en "het moet maar van zijn kant komen" vind ik ook weer zo'n onvolwassen smoesje. Sorry als dit erg onaardig overkomt trouwens.. ik bedoel het niet kwaad iig. Maar je moeder is degene die het voor hem heel moeilijk heeft gemaakt en het is toch belangrijk dat zij zich dat realiseert. Dus probeer toch nog eens met haar te praten en leg haar uit dat ze hem heel erg heeft afgeschrikt met haar gedrag en dat het onredelijk is om nu van hem te verwachten dat hij alle moeite gaat doen om gesprekken aan te knopen.

Verder zal het vanzelf denk ik wel iets beter gaan. Als je moeder vanaf nu gewoon weer aardig tegen hem doet en hij voelt zich al wat meer welkom dan slijt dat vervelende gevoel dat hij nu heeft wel. En je moeder is dan ook alweer een beetje aan je nieuwe vriendje gewend. Uiteindelijk zullen ze dan wel met elkaar gaan praten.. hoop ik.