Frieder, ren!

[RedWarrior]

Het was alsof het hem niks meer kon schelen dat wat hij zei duidelijk een consequentie had. Wat je over msn durfde en deed, dat deed je ook in het echt, als je er lef genoeg voor had. En, en dat leek hier nog belangrijker, als je er energie genoeg voor had.

Doris was 'gezellig' Frieder aan het dreigen met al dan niet gevulde drinkflesjes. Hij vond dat een nogal bedreigende situatie en dook ten einde raad in zijn rugtas om zijn batje te pakken. Blijkbaar ging dat Veerle te ver.
"Frieder. Doe. Dat. Batje. TERUG. in. je .tas." "Ja, maar Doris heeft ook haar flesjes." protesteerde hij (en de vergelijking met een kleuter drong zich sterk op). "Doris, ook die flesjes weg."
Het was alsof het stormde, onweerde en hagelde tegelijkertijd in het hoofd van Frieder. Dit was DE situatie voor een ironische opmerking over moedergedrag. En tegelijkertijd was het dat totaal niet, want er was geen mogelijkheid je zo snel als je kon uit de voeten te maken, iets wat toch wel noodzakelijk was. Het was dood- en doodstil. Toen opeens Frieders' stem, die van een vreemde leek te komen: "En dát wordt kwaad als ik haar mama noem..." Hij hoorde het zichzelf zeggen. Zo mogelijk werd het nog stiller. Zo mogelijk keek Veerle nog vernietigender naar Frieder. " Jij houdt nog een klap tegoed."
Langzamerhand was hij de tel kwijtgeraakt.

Eerder die ochtend, ergens tussen een paar attracties in, begon hij er voor die dag mee. Eigenlijk was het nog heel onschuldig wat hij zei, en hij zei het tegen Doris en niet tegen Veerle, maar alsnog, een moment later rende hij als een idioot weg, met Veerle min of meer woedend achter zich aan.
Al snel had ze hem ingehaald en sleepte ze hem mee terug naar de rest.

Hij moest denken aan al die keren dat hij het over msn al had gezegd; een handeling die dan eens resulteerde in een virtuele klap voor kanes, dan eens in een virtuele rituele moord. Al tijden van tevoren had hij zich bezorgd afgevraagd of ze die allemaal nog in praktijk zou brengen eens de meeting was, maar zoals het er nu uitzag niet.

Hoe dan ook, door al die keren dat het over msn gebeurd was, was alleen al het gezegde "Ik zeg niks, want anders krijg ik weer een klap" voldoende om Veerle woedend achter hem aan te krijgen. En eigenlijk zelfs dat niet eens. Het was al voldoende om weg te rennen. En al rennend moest hij dan aan zijn vriend Ernst denken, die eveneens dezelfde site bezocht, en die Veerle altijd "afdelingshoofd" noemde. En dat was dan nog het minst idiote waar hij aan dacht.

Deze dag behaalde hij één grote winst op zijn grote mond. Toen hij liep te klooien met het in-een-attractie-raken en Veerle dat kennelijk niet meer kon aanzien en 'ram' de veiligheidsbeugel aantrok, besloot hij dat het misschien maar veiliger was gewoon een brul te geven, aangezien ze toen op ongeveer tien centimeter afstand van hem zat.

Het idee kwam van Bart, die Femke, al tijden voor Frieder er bij Veerle over begon, mama begon te noemen. Waarom Frieder het voorbeeld aangepast navolgde, was hemzelf niet eens meer geheel duidelijk. In ieder geval was het voor zijn conditie beter dan voor die van Bart.

[Zut Alors!]

Het is 'kanis'

[RedWarrior]

uhm... oja? :$ waarschijnlijk twee door elkaar gehaald.