Waarom...?

[PseudoDawn]

Ik trek het me heel erg aan dat twee van mijn beste vrienden samen een relatie hebben, maar het daartussen steeds dreigt fout te lopen... En dan wil ik helpen, maar dan helpt het mij alleen maar omlaag... En niet zo zuinig. Ik ben drie jaar geleden op een dieptepunt gekomen, waarbij ik mezelf sneed en zelfs een zelfmoordpoging heb gedaan. En nu zit ik terug op het snijpunt, en ik kan niets doen. Ik weet dat ik me alles niet zo aan zou moeten trekken maar ik kan er niets aan doen. Ik was van de sigaretten af, maar ik ben weer begonnen met roken...

Wat moet ik doen? Ik kan zo niet doorleven, dit gaat me m'n leven kosten straks...

Als ik jou was, zou ik hulp gaan zoeken als t zo slecht gaat.
Verder weet ik ook nie echt wa ik ervan moet zeggen.
Probeer positief te blijven.
Sterkte drmee.

[coopergirl]

^^, idd heb je momenteel psychische hulp? Indien je er zelf niet uitkomt kun je dat wellicht overwegen?! Voel je je nu het spreekwoordelijke derde wiel omdat je vrienden nu een relatie hebben? Of, is er een andere reden dat je het niet bijzonder tof vindt..? Ik heb verder niet echt tips or trucks..

Succes anyway, Jojz

[PseudoDawn]

Ik kan er niets aan doen... Daarbovenop kreeg ik net twee SMS'jes van één van mijn beste vrienden: 'Bitch' en 'Dubbel bitch'. Ik heb terug geSMS't 'WTF wat heb ik gedaan? =S=( maar ik krijg geen antwoord...

Ik heb 't al vaker verknald door te willen helpen en dan net op 't verkeerde moment iets te zeggen ofzo (ik snap 't zelf nog niet eens helemaal!) maar ik... Damn... Ik zit op school achter de computer en 'k zit te janken...

[Ostentation]

Het gaat heel vaak fout, 3 vrienden, één iemand valt er altijd net buiten. In dit geval ben jij het dus. Je zegt dat je vriendinnen een relatie hebben, moeten we daar bij denken aan een vriendinnenrelatie of een liefdesrelatie? Als het daarom gaat zou je blij voor ze moeten zijn maar gaat het om een vriendinnenrelatie dan zou ik het accepteren dat zij liever met z'n tweeen zijn. Misschien moet je op zoek gaan naar andere vriendinnen en er niet in blijven hangen. Ik vind trouwens dat dat wel de beste optie is, aangezien jij van hun relatie de dupe wordt, omdat je je buitengesloten voelt.

[PseudoDawn]

Even tussendoor: 't gaat over 2 vrienden (=mannelijk) die een liefdesrelatie onderhouden met elkaar.
Ik ben blij voor ze, maar hun liefde maakt hen soms blind wanneer ik om advies vraag over iets (dan veranderen ze het onderwerp naar hun relatie) en ook als ik bij ze ben (zoals laatst bv.) dat er twee banken zijn, één tweepersoons en één driepersoons, en dat ik uiteindelijk alleen op de driezits zit... Zulke kleine dingen die me heel erg raken...


Maar ik ben met hen gaan praten, en ze zijn zich echt kapotgeschrokken over wat ik hen verteld heb, wat ik voelde enz. en hebben toegezegd er altijd voor me te zullen zijn... 't Gaat nog niet echt beter met me maar ze hebben gezworen me erdoorheen te slepen dus ik ben wel blij dat ik hen heb...

[Nona]

Natuurlijk komen jouw pogingen tot hulp uit een goed hart, maar ik denk niet dat je er zo veel mee bereikt.
Ten eerste ga je er zelf aan onderdoor. En mijn stelling is: je kunt nooit iemand helpen tot je je zelf goed voelt en lekker in je vel zit. Het is niet de bedoeling dat je aan andermans problemen eronderdoor gaat en als je zelf al moeilijkheden hebt kun je die beter eerst oplossen.
Ten tweede is het hun relatie. Hoe veel jij ook om hen geeft, zij hebben nog altijd met elkaar te kampen. Problemen in hun relatie moeten ze zelf op leren lossen, ook al gaat er zo af en toe iets mis. jij kunt niet altijd de reddende engel zijn en blijven.
Ten derde zijn dit dingen waar jij vrij weinig invloed op hebt. Je gaat er niet alleen aan onderdoor, het is ook nog eens zonde van je tijd en energie. Als je er toch niets aan kunt doen is het alleen maar frustrerender om dat wel te proberen.

Ik raad je aan je handen er enigzins vanaf te trekken. Natuurlijk geef je om je vrienden en wil je hen altijd goede raad geven, maar houd het daarbij. Meer kun je ook niet doen. Bovendien moet je nu eerst voor jezelf zorgen want niemand heeft er iets aan als jij onder de situatie lijdt.

Weerhoud jezelf van am zolang je dat kunt en zoek hulp bij een psycholoog, een schooldecaan of gewoon bij je huisarts. Want het is belangrijk hoe het met jou gaat, ook voor die beide vrienden van je.

[PseudoDawn]

Maar ik weiger naar 'n psych te gaan, ik geloof niet in dat soort bullsh*t... 't Kost alleen maar geld en je doet er precies hetzelfde als je bij vrienden doet, je hart uitstorten. En als je pech hebt sturen ze je naar 'n psychiater en zit je voor de rest van je leven aan de pillen. En dat wil ik niet! Ik ben al anders genoeg!

Plus ik heb na mijn laatste post nog met beiden gesproken. Beloften worden niet nagekomen, ik mocht guy bellen maar ineens wassie bij familie ofzo (terwijl hij WIST dat ik hem wilde bellen en nodig had) en gay is geweest gisteren maar wilde daarna niet meer met me praten want 'al dat gedoe maakt hem zo down'...

Wat moet ik hier nou mee?! De enige twee mensen die ik volledig vertrouwDE hebben me in de rug geschoten...

[2004]

Je moet hulp zoeken. Als je beter wilt worden, moet je hulp zoeken. Als je niet beter wilt worden, zoek je geen hulp. En als je niet denkt dat je ziek bent, dan wil ik je vragen wat je dan denkt te zijn als je in jezelf snijdt. En als je niet denkt dat een psych* je gaat helpen, dan vraag ik je wat je dan denkt dat je gaat helpen. Deze zogenaamde vrienden die jou zo onterecht beledigen? Ik denk het niet. Wees niet bang en zoek hulp!

[mathfreak]

PseudoDawn schreef op 22-01-2005 @ 10:40 :
Maar ik weiger naar 'n psych te gaan, ik geloof niet in dat soort bullsh*t... 't Kost alleen maar geld en je doet er precies hetzelfde als je bij vrienden doet, je hart uitstorten. En als je pech hebt sturen ze je naar 'n psychiater en zit je voor de rest van je leven aan de pillen. En dat wil ik niet! Ik ben al anders genoeg!

Even een paar nuanceringen: een psycholoog stuurt niemand door naar een psychiater, tenzij dat door bepaalde omstandigheden noodzakelijk is. Bovendien is het zo dat een psychiater niemand van medicijnen voorziet als dat niet noodzakelijk is. Het is inderdaad zo dat je bij een psycholoog ook je hart uitstort net als bij je vrienden, maar een psycholoog kan jou in ieder geval wel zover weten te krijgen dat je jezelf niet meer snijdt, maar dat je je gevoelens leert te uiten op een manier die niet schadelijk voor je is. In dat verband herhaal ik wat ik in het verleden al eens eerder tegen anderen, die ook snijden of sneden, heb gezegd: snijden lost geen problemen op, maar veroorzaakt alleen nieuwe problemen.

[PseudoDawn]

mathfreak schreef op 22-01-2005 @ 11:38 :
Even een paar nuanceringen: een psycholoog stuurt niemand door naar een psychiater, tenzij dat door bepaalde omstandigheden noodzakelijk is. Bovendien is het zo dat een psychiater niemand van medicijnen voorziet als dat niet noodzakelijk is. Het is inderdaad zo dat je bij een psycholoog ook je hart uitstort net als bij je vrienden, maar een psycholoog kan jou in ieder geval wel zover weten te krijgen dat je jezelf niet meer snijdt, maar dat je je gevoelens leert te uiten op een manier die niet schadelijk voor je is. In dat verband herhaal ik wat ik in het verleden al eens eerder tegen anderen, die ook snijden of sneden, heb gezegd: snijden lost geen problemen op, maar veroorzaakt alleen nieuwe problemen.

Het enige 'nieuwe' probleem dat ik zie is dat ik niet uit logeren kan gaan omdat ik niet wil dat iemand de sneden ziet.