Kom in mijn hel, kindje

Kom in mijn hel, kindje

In het oog van de orkaan
zul je me zien staan
lawines, vloed en regen
zelfs in je dromen kom je me tegen.
En jij durft te zeggen dat je me niet kent?

Welnu, mijn naam is dreiging,
ook als doodsangst zeer bekend.
Ik bind je aan mijn lichaam
en verstik je longen, m'n kind.
Want ik hou van jou.

Mijn ziel hunkert naar je kilte
ik lach van je plots'linge stilte.
Je hoofd zo paars, wat grappig zeg,
en hoe je neerzakt in de leegte.
Niets meer zeggen, geen vin verroeren.

Het geeft niets, mijn liefde spreekt voor zich.

--------------------------------------------------------------------

Padaaaah, een nieuwe. voor school weliswaar. En uw meningen?

[xineof]

Hm, wreed gedicht hoor . Ik vind de toon een goede reactie oproepen; wat angstaanjagend, cynisch en grof, ik denk ook dat dat de bedoeling is: tenminste, ik zie het gedicht als iemand die zo ongeveer geobsedeerd is van de ander. Of tenminste, iemand die de ander lokt door een soort angstaanjagende liefde ten toon te stellen en er dan van geniet om die persoon te gronde te richten.

De uitwerking, vooral qua vorm - want het taalgebruik is op zich niets mis mee, hoewel het niet héél bijzonder oid. is - vind ik wel wat minder. In de eerste strofe vind ik de rijm nogal sinterklaasachtig eerlijk gezegd. De laatste zin is wel weer erg goed, trouwens.

[Halogeen]

Dat was precies mijn punt. Verschrikkelijke sinterklaasrijm. Het is op zich wel een leuk / wreed gedichtje, maar het komt zo gekunsteld en kinderachtig over. Dat is vooral te danken aan die 1e strofe, want in de 2e en 3e strofe heb je leuke beeldspraak en verwoordt je de dingen aardig, maar de eerste strofe komt wel zo cliché over. brrrrr . Misschien nog even herschrijven?

Die eerste strofe vind ik ook het minste, maar ik moet zeggen dat de rest het ook wel weer goed maakt.
Ik vind je tweede strofe erg mooi Origineel. Helemaal wel, ik vind het een behoorlijk sterk gedicht.

[Reem]

Ik ben het eens met de anderen: de eerste strofe komt inderdaad nogal sinterklaasgedichtachtig over, maar AABB is nu eenmaal nogal moeilijk om het echt goed te doen.
Verder erg leuk: het spreekt!

In het oog van de orkaan
zul je me zien staan
lawines, vloed en regen
zelfs in je dromen kom je me tegen.
En jij durft te zeggen dat je me niet kent?

Als suggestie zou je de 2e en 3e regel om kunnen draaien?

Of er inderdaad iets heel ander van maken.

In het oog van deze orkaan,
in lawines, vloed en regen,
zul je mij (voor t ritme: vandaag, zo,?) zien staan,
zelfs idromend kom je me tegen.
En jij durft te zeggen
dat je mij niet kent? of als 1 zin natuurlijk.