Sneeuwengel

[Anne]

Ik maak mezelf een sneeuwengel
en laat me vliegen naar de zomer,
haal de vrieskou uit mijn lichaam.
Als je straks tranen ziet die van mijn ogen
naar mijn wangen stromen, heb ik mij verwarmd
aan de zon, lijkt alles toch nog goed te komen.

Hm, ik weet even niet wat ik hiervan moet denken. Het is leuk, maar zo kort en simpel
Ik maak mezelf een sneeuwengel vind ik wel heel leuk

[Sketch]

Een beetje wat Thoughtful zei, ik vind de sneeuwengel wel leuk, maar de overgang van de eerste drie regels naar de laatste drie is een beetje, abrupt

Dies wel koel

[=zwart wit=]

ik vind ‘m niet lekker lopen eigenlijk. je idee is mooi, de inhoud van je gedicht vind ik ook helemaal niet slecht. maar hoe je het verwoord, dat vind ik wat minder. ik weet niet .

[Anne]

Ik ben erachter gekomen dat ik het heel moeilijk vind om echte gevoelens van mezelf op papier te zetten over een onderwerp dat heel dicht bij me staat. Dit gedicht als resultaat. Maar ik blijf het proberen. Dank jullie wel.

[tmR-]

Ik vind het niet echt lekker lopen.
Maar de gedachten er achter vind ik wel heel mooi.

[Reem]

Ik ben het eens met wat al gezegd is. De eerste drie regels vind ik best goed, maar de volgende drie zijn langer en misschien is dat het wat het ritme breekt: het stoort mij in ieder geval enigszins. Niet alleen de lengte verandert hier plotseling, maar ook je verwoordingen: ik vind het nogal simpel en ik heb het gevoel dat je maar weinig toevoegt, omdat je met veel woorden slechts weinig zegt. Misschien kun je er nog iets langer naar kijken en die laatste drie regels gewoon veranderen? Dat is namelijk zeker de moeite waard.

[Anne]

Doe ik.

Wat jullie allemaal zeggen, daar ben ik het mee eens. Ik was er helemaal niet tevreden over, maar heb het toch gepost omdat ik benieuwd was naar het commentaar.

[xineof]

Het is wel erg prozaïsch; ik kan eigenlijk alleen in de laatste regel ritme ontdekken. Verder lees ik het gewoon heel 'droog', wat zonde is omdat zo de bedoelde intonatie verloren gaat.

Dat de ik-persoon zichzelf in de eerste drie regels 'op afstand' (maak mezelf/ laat me vliegen) bekijkt vind ik leuk, het wekt ook de indruk dat je hoog in de lucht op de engel neerkijkt. Het vervolgens verwarmen van de tranen aan de zon snap ik niet helemaal; ik kan niet echt ontdekken waarom je juist dít beeld gebruikt hebt. Mja, dat het water is en geen ijs, maar verder vind ik dat stukje niet echt iets toevoegen.