Hallo mensen,
ik heb een heel verhaal te vertellen over mijn relatie. ik heb hier nog nooit een berichtje ingezonden over mijn persoonlijke problemen, maar vond het nu echt tijd worden dat ik het even kwijt kan. Als er mensen zijn die dit hele verhaal helemaal willen lezen en er nog een zinnige reactie op kunnen geven vind ik echt heel lief!
Nou zal ik maar eens beginnen met waar ik mee zit..
Vorig jaar mei was ik op een feest bij mij in de buurt en in behoorlijke dronkenschap leerde ik een jongen kennen. We stonden al gauw de hele avond te zoenen.. Ik had de avond van me leven. We wisselden telefoonnummers uit en nog dezelfde nacht stuurde hij mij smsjes. Ik voelde me super want had al een hele lange tijd geen liefde meer gehad. Die jongen was ook nog eens totaal mijn type. Lekker lang, brede armen, strak lichaam en de mooiste ogen en glimlach die ik ooit gezien had. Er was alleen een probleem: ik studeer nog, woon als student door de weeks 200 km verder dan waar hij woont en werkt (hij is geen student meer). Dus die zondag zat ik weer in de trein op weg naar me studentenhuisje. Die eerste week hadden we heel veel smsjes gestuurd en al gauw merkte ik dat ik hem best beter zou willen leren kennen, en gelukkig wilde hij dat ook. Die vrijdag nadat ik weer terug was van de studie zou hij me op komen halen om een biertje te gaan drinken in zijn woonplaats. Ik was nog nooit zo zenuwachtig geweest.. en toen ik hem zag aanrijden was ik in de wolken.. Ik vond hem echt heel leuk en hij maakte me zo aant lachen. We hadden nog een keer afgesproken op de maandag (het was pinksterweekend) en ook toen hadden we t super gezellig. Ik nam hem mee naar huis om bij mij te eten. Alles was perfect!
Hij had er geen problemen mee dat ik door de weeks ver weg zou zijn. En we spraken af maar te zien hoe alles zou gaan en lekker rustig aan zouden doen.
Al gauw waren we een stel. Hij kwam langs op vrijdagavond, of hij kwam me ophalen. Op zaterdag stappen en dan bleef hij bij mij slapen. Ik hoorde van zijn vrienden hoe hij wel niet veranderd was ( in zeer positieve zin) sinds hij met mij was en hoe veel hij het wel niet over mij had.
we belden en smsten als we niet bij elkaar waren en elke zondag als ik weer in de trein zat kreeg ik smsjes dat hij me zo leuk vond en dat hij weer een super weekend had gehad. De mooiste woorden die een meisje kan krijgen zou ik zeggen ( vooral omdat ik dit voor het eerst in mijn leven meemaakte). maar alles ging een hele tijd heel goed. Het werd zomer en ik ging twee weken naar spanje op vakantie en een dag als ik weer terug zou komen ging hij twee weken weg. Dat was behoorlijk afzien, maar we waren zo blij elkaar weer te zien na die tijd! Toch hadden we al die tijd elke dag contact gehouden net als we altijd deden.
Na de vakantie bleven we in het zelfde ritme. Vrijdag bij mij of int cafe bij hem int dorp, zaterdagavond stappen en bij mij slapen en zondag de dag samen. maar op een gegeven moment vond ik dat niet zo leuk meer. ik zag mijn vrienden maar vrij weinig en de tent waar ik altijd uit me dak ging op zaterdag kwam ik nooit meer. Hij vond het daar niet zo gezellig en mijn vrienden vond hij ook al niet leuk en gezellig. Daar kon ik hem ook wel een beetje gelijk in geven, maar mijn vrienden vonden hem wel geweldig en ik wilde mijn vrienden ook graag regelmatig zien.
Dus met tegenzin ging hij wel mee naar mijn uitgaanstek en een keer stond hij daar maar als een saaie stom en vervelend te doen. een andere keer toen ik mijn rijbewijs had gehaald en ik ging bobben had hij zich stomlazerus gedronken. op een gegeven moment heb ik gezegd dat we het fifty - fifty gingen doen een week met jou vrienden en een week met mijn vrienden dat het eerlijk zou zijn. (ik vond zijn uitgaansstek nou ook niet bepaald geweldig). We hadden wel regelmatig een woordenwisseling met elkaar over het uitgaan, over zijn drinkgedrag en wie er zou moeten bobben (nadat ik in november mijn rijbewijs had gehaald, was ik steeds de bob) . Hij heeft het ontzettend druk met zijn werk en was ook nog op zoek naar een plekje voor zichzelf alleen. Rond december had hij een huisje gevonden waar hij zichzelf wel in zag wonen. Ik had in die tijd veel dingen waar ik mee druk was. Had een verrassing voor mijn ouders en broer inpetto en wilde heel graag dat hij daarbij zou zijn dat was op oudjaarsavond. Ik wilde voor iedereen koken. Op die dag zou hij ook vrij hebben s middags en wilde heel graag dat hij ook kwam. Maar hij had met zijn vrienden afgesproken om te gaan bier drinken. Hij wilde ook perse oud en nieuw bij hem thuis vieren bij zijn vrienden en ik wilde per se met hem samen zijn, maar dat hoefde voor hem niet zo nodig en anders moest ik maar naar hem toekomen. Dus na mijn geweldige kookkunsten kwam er een vriendin van me langs en daarna ging ik langs mijn vrienden groepje om ze alvast een goed nieuw jaar te wensen. Rond half 12 ging ik dan maar naar mijn vriendje toe. Hij had kunnen regelen dat ik bij hem mocht blijven slapen. Na 7 maanden tijd mocht ik eindelijk bij hem blijven slapen, op de grond weliswaar maar toch in zijn kamer. Ik kwam rond kwart voor 12 bij hem thuis aan en hij was nog niet thuis geweest die dag en zat in de kroeg. daar was ik precies om vijf voor 12. Waar meneer al helemaal zat was, omdat hij sinds 12 uur smiddags al aan de drank was. De hele nacht had hij geen zin om bij mij te staan, was druk met zichzelf drank en stoer te doen. om half vier was hij klaar en mocht ik hem naar huis brengen omdat hij totaal niet meer op zijn benen kon staan. Terwijl ik altijd gezegd had dat ik zoiets nooit zou doen, maar ik kan geen nee tegen hem zeggen. ik weet het niet vind het maar moeilijk om hem alleen ergens naar toe te laten gaan als dat int weekend is of op een moment dat we samen zouden kunnen zijn.
Maar goed zal een beetje opschieten met het verhaal want anders heeft niemand zin om dit te lezen.. kan me ook best voorstellen dat je allang afgehaakt bent maar toch blijf lezen en please help me!!!
sinds 31 januarie heeft hij de sleutel van zijn huis. Hij is er zo trots op en glundert iedere keer als hij er over praat. maar er moest veel gebeuren aan het huis en is elke dag bezig om na zijn werk te klussen tot laat in zijn huis. Hij draait overuren. en wil het zo snel mogelijk afhebben. Heel natuurlijk allemaal. Maar hij heeft geen tijd meer om mij een smsje te sturen even uit zich zelf mij te bellen. op vrijdag ben ik meestal kapot van school en wil ik t ff rustig houden lekker op de bank ofzo, maar dan wil hij de kroeg in. op zaterdag wil hij wel steeds flink stappen en als we dan lekker gezellig in bed liggen valt hij in slaap en heeft hij nergens zin in op zondag ook totaal geen energie. totdat hij dan verzind om te gaan klussen daar heeft hij dan wel energie voor. ik zeg hem dan dat gekken werk is omdat hij doordeweeks al als een gek aant werk is. ONdertussen ben ik vooral druk met het huis, dingetjes kopen om het straks allemaal in te richten. Maar dat boeit hem totaal niet . HIj heeft geen intresse in waar ik mee bezig ben. Luistert niet als ik wat vertel want een dag later stelt hij dezelfde vraag.
Heel int kort nu: hij stelt me teleur. ik moet van hem altijd zeggen als er wat is, maar als ik dat doe stel ik me aan, maak ik er een drama van. Of als ik iets aan hem op te merken heb verdraaid hij dat, of doet er totaal niets aan. Ik moet hem smsjes sturen of hem bellen want anders gebeurd er niks... ik ben dat zat. De lieve woordjes komen er allang niet meer uit. ik probeer hem altijd blij te houden, te verrassen met leuke dingetjes, kleine gebaartjes en lief kaartje af en toe enzo maar krijg er niks voor terug. Hij zegt alleen dat hij van me houdt als ik het eerst zeg.
Ik weet het gewoon ff niet meer. wat ik ermee aanmoet. Als we een keer ruzie hebben is het eerste wat hij zegt van moeten we er mee stoppen dan. Hij maakt het allemaal zo onmogelijk!!! maar ondertussen ben ik stapel op hem. en zegt hij dat hij echt van me houdt en me ook al helemaal niet kwijt wilt, maar hij drijft ons alleen maar uit elkaar! moet ik wachten totdat het huis klaar is of er dan verandering in komt?? wat moet ik doen? kheb een kamer vol klaar staan met spullen voor in zijn huisje, we hebben samen een bed uitgezocht, moet meehelpen kleuren uitzoeken. Hi betrekt me overal bij, maar alleen maar bij oppervlakkige dingen! ik ben het helemaal kwijt. sta stijf van de stress en hij maakt het er niet beter op
alsjeblieft een reactie?? ik ben ten einde raad! Als je dit al allemaal gelezen heb,, super tof!! en heel erg bedankt!
vee liefs missy
|