Wat vind jij belangrijk aan de hulpverlening?

[Fantôme]

Goedenavond (of morgen of middag, ligt aan het tijdstip dat je dit leest )
Hoe is het met iedereen?
Ik had een vraag aan jullie:

voor de mensen die hulp hebben gehad:
- Waarvoor had je hulp?
- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?

voor de mensen die geen hulp hebben gehad:
- Stel dat je hulp voor iets nodig hebt, hoe wordt je het liefst behandeld?
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?

liefs, fantome

p.s. die "vraag" zijn er een paar meer geworden....!

[ArtemisQ]

Ik heb -gelukkkig- nog nooit hulp gehad. Maar áls ik het nodig zou ik het heel belangrijk vinden dat diegene me in ieder geval serieus neemt! De hulpverlener moet natuurlijk goed kunnen luisteren en je moet natuurlijk niet het idee hebben dat het diegene geen ene fuck kan schelen. En natuurlijk vertrouwen! Dat je hem of haar alles durft te vertellen en niet bang hoeft te zijn dat hij of zij het doorverteld aan anderen. Dan zou een hulpverlener het voor mij ook helemaal verpest hebben als hij zoiets zou doen.

Maarja, ik heb dus nog geen ervaring hiermee..

[CSN]

voor de mensen die geen hulp hebben gehad:
1. Stel dat je hulp voor iets nodig hebt, hoe wordt je het liefst behandeld?
2. Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
3. Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?

1. Ik zou dan graag willen dat ze alles helemaal in mijn tempo zouden doen. Dat lijkt mij het belangrijkste. Verder zou ik willen dat ze het accepteren wanneer ik ergens niet over zou willen praten. Ik zou alles vertrouwelijk willen houden.
2. Ik denk dat een hulpverlener zijn/haar patient(e) op de één of andere manier op zijn/haar gemak moet stellen. Door het praten of wellicht ook uitstraling. Ik weet dat niet precies. In ieder geval zou ik geen zogenaamde 'alwetende' hulpverlener willen. Zo iemand die je vrij minachtend behandelt als in 'ik zie het al, een typisch geval van ..., dat los ik wel even op'.
3. Als ze informatie door zouden spelen naar een derde terwijl ze mij hadden verteld dit niet te doen, hebben ze het in mijn ogen verpest.

[Fantôme]

dankje voor jullie antwoorden

wat vind je er van dat er 'teamoverleg' is. Hierbij houdt een hulpverlener dingen niet echt voor zichzelf (wel binnen de instelling) daar staat tegenover dat er meerdere ideeen komen over hoe iets aangepakt kan worden zodat de client zelf ook meer kan meebeslissen... Wat vind jij zwaarder wegen?

[Andora]

- Waarvoor had je hulp?
depressie

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
degene die ik nu heb, heb ik het gevoel dat ze tenminste ECHT naar me luistert en niet doet alsof. Ze gaat diep in op dingen, maar niet teveel. en ze geloofd erin dat ik zelf wel wat wil doen

- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
kheb er eentje gehad die al zijn ideeen in mijn hoofd wou proppen en al zijn fouten op mij projecteerde. Bij het laatste gesprek heeft die verontwaardigd geschreeuwd dat ik toch niks wou doen (? )

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
het overleg was goed, heb t allemaal op papier terug kunnen lezen en er werd me niks de schoenen in geschoven

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
de wachtlijst

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
goed kunnen luisteren, door kunnen dringen

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
info doorspelen tot derden. me niet willen geloven of denken dat ik er niks voor wil doen (je zoekt geen hulp voor niks neem ik aan)

voor de mensen die hulp hebben gehad:
- Waarvoor had je hulp?
Uhm.. negatief zelfbeeld, onzekerheid etc. (weet nooit zo goed hoe ik dat moet zeggen, zm gedachten, am, eetprobleem?)
- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
Die vrouw van de intake: ze stelt goede vragen, waardoor ik meer ga vertellen.
Groep: (ikheb in een praatgroep gezeten, was met twee therapeuten) ze zorfden dat het gezellig was maar dat er ook serieuz gepraat werd. Alles kon en mocht (lachen en huilen) Ze probeerde zo veel mogelijk iedereen aan het woord te laten.
- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
Intake: Ik heb het idee dat ze niet altijd zo goed luisterd en mn woorden verdraaid.
Groep: Soms kwam niet iedereen evenveel aan het woord.
- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Riagg: dat ik nog zo snel aan de groep mee kon doen.
- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Heb nog geen slechte ervaringen met riagg/bjz.
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Vriendelijk, goed luisteren, serieuz nemen.
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
Als hij/zij me niet serieuz neemt en zegt dat ik me evt. aanstel en dingen doet die ik niet wil. (Zonder overleg met ouders praten bv.)

voor de mensen die geen hulp hebben gehad:
Dit vul ik ook in, omdat ik binnenkort met individuele hulp ga beginnen.
- Stel dat je hulp voor iets nodig hebt, hoe wordt je het liefst behandeld?
Met veel overleg, over wat ze gaan doen en waarom.
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Zie hier boven ergens
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
Zie ook hierboven ergens

Over het 'teamoverleg'; ik vind dat wel heel belangrijk. Idd om wat jij zegt dat er andere/meerdere ideeën komen over de behandeling/hulp voor de cliënt. Uiteraard lijkt me dat de hulpverlener dit wel met zijn cliënt overlegt.

xx

[Quiana]

~~Fantôme~~ schreef op 17-02-2005 @ 21:00 :
wat vind je er van dat er 'teamoverleg' is. Hierbij houdt een hulpverlener dingen niet echt voor zichzelf (wel binnen de instelling) daar staat tegenover dat er meerdere ideeen komen over hoe iets aangepakt kan worden zodat de client zelf ook meer kan meebeslissen... Wat vind jij zwaarder wegen?

Ik heb er eigenlijk nooit een probleem mee gehad als mijn
situatie in 'het team' gegooid werd; was juist prettig eigenlijk.

Sowieso omdat de rest van het team (met wie ik ook contact
had, aangezien ik naast therapie ook regelmatig naar de
diëtiste, 'huis'arts en soms de psychiater ging) dan wist hoe
het alles zat, en dat scheelt weer in verklaren voor mij..

En ook omdat er dan meerdere ideeën komen idd - ik denk ook
dat het goed is als je hulpverlener feedback kan krijgen van het
team.

Maar goed, informatie uitwisselen onder hulpverleners en/of
teamoverleg zie ik heel anders dan het geven van informatie
aan bijv ouders oid..

En wat er ook gebeurt (of het nou om overleg of echte knopen
die doorgehakt gaan worden etc); ik vind het altijd (erg) fijn om
te weten dát het gebeurd, omdat ik er zelf ook mijn zegje in wil
kunnen doen, en graag wil weten hoe en wat er precies gedaan
wordt zeg maar.

[Fantôme]

men zegt: in principe kan een hulpverlener 2 dingen fout doen:

1. te vroeg ingrijpen
2. te laat ingrijpen

over het algemeen wordt te vroeg ingrijpen zwaarder aangerekend dan te laat ingrijpen. Wat vind jij daar zelf van? (deze vraag niet ter vervanging van de anderen, gewoon xtra vraag)

[QUOTE]~~Fantôme~~ schreef op 17-02-2005 @ 20:43 :

- Waarvoor had je hulp?

Omdat ik depressief was en twijfelde over mijn leven en over mijn geaardheid etc.

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?

Positief, aardig, liet me uitpraten

- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?

Ze vatte alles zo eenvoudig samen en ik kon geen diepgang bereiken dus eigenlijk begreep ze met gewoon niet.

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?

Dat ze mijn ouders niet op de hoogte hebben gebracht.

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?

Dat alles standaard ging volgens lijstjes en dat ik maar 5 keer mocht komen.

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?

Dat de hulpverlener me begrijpt maar dan ook echt begrijpt.

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?

Toen ze maar een beetje op de oppervlakte bleef lullen en het meer een theekransje werd.

~~Fantôme~~ schreef op 17-02-2005 @ 22:23 :
men zegt: in principe kan een hulpverlener 2 dingen fout doen:

1. te vroeg ingrijpen
2. te laat ingrijpen

over het algemeen wordt te vroeg ingrijpen zwaarder aangerekend dan te laat ingrijpen. Wat vind jij daar zelf van? (deze vraag niet ter vervanging van de anderen, gewoon xtra vraag)

Volgens mij kan een hulpverlener nog veel meer dingen fout doen.

En wat bedoel je met ingrijpen?

[heavyukkie]

- Waarvoor had je hulp?

ik heb dag behandeling gehad bij het ggz, ik heb in een rehabilatie centrum gezeten, en ik heb vanaf mn 12 bijna constant gesprekken gehad. psygische problemen

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?

de mijne kon ik goed mee opschieten (die ik het langst heb gehad) ik begreep hem en hij begreep mij. was heel fijn om mee te praten enik vertrouwden hem...

- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?

aan al die hulpverleners die ik heb gehad, ze wouden me niet begrijpen, ze dachten altijd dat ze het beter wisten terwijl je je zelf meestal toch wel het beste kent.(lees niet dat ik een arts ben hoor en ik alles beter weet)

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?

weinig, op die ene spd er na eingelijk niet veel.

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?

alles zooitje ongeregelt, ze kwamen zelden tot nooit hun afspraak na om terug te bellen had ik ze echt nodig waren ze er niet.

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?

ze moeten moeite doen om je te leren kennen waar je moeite bij hebt, ze moeten niet gelijk alles willen weten dan is het vertrouwen gelijk al weg.

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?

als ze je voor gek zetten want dat gebeurd echt wel, als ze hun keuzes door willen drijven en als ze niet niet willen geloven begrijpen, en je niet geloven op je woord....

[Fantôme]

bugge schreef op 18-02-2005 @ 17:48 :
Volgens mij kan een hulpverlener nog veel meer dingen fout doen.

En wat bedoel je met ingrijpen?

tuurlijk kan een hulpverlener meer fout doen. het is ook fout om de client bijv. niet serieus te nemen. Maar in mijn post bedoelde ik 'fouten' waarvoor men voor de tuchtraad moet komen en waar echt sancties op zitten (met evt. gevolg je baan te verliezen). met ingrijpen bedoel ik dat de hulpverlener dingen van de client gaat over nemen, en het niet meer zelf laat bepalen. Dit dus wanneer een hulpverlener denkt dat een situatie uit de hand gaat lopen. Omdat clienten zelfbeschikingsrecht hebben worden er stappen ondernomen wanneer wordt gevonden dat de hulpverlener te vroeg ingreep. Wanneer een hulpverlener te laat is met ingrijpen (bepaalde beslissingen van de client overnemen) kan dit vanzelfsprekend ook ernstige gevolgen hebben waar sancties aan vast zitten voor de hulpverlener.

xxx

~~Fantôme~~ schreef op 17-02-2005 @ 21:00 :
dankje voor jullie antwoorden

wat vind je er van dat er 'teamoverleg' is. Hierbij houdt een hulpverlener dingen niet echt voor zichzelf (wel binnen de instelling) daar staat tegenover dat er meerdere ideeën komen over hoe iets aangepakt kan worden zodat de cliënt zelf ook meer kan meebeslissen... Wat vind jij zwaarder wegen?

Zelf werk ik met verstandelijk gehandicapten en zij hebben ook hun privacy. Wij, als team, hebben dan overleg over de cliënt. Dat gaat soms wel ten koste van hun privacy, maar het is wel in voordeel van de cliënt. Die krijgt hulp die beter bij hem/haar past.

Dus ik vind het belang voor de cliënt boven de privacy gaan. Want mijn collega's werken ook met dezelfde cliënten, dus je vertelt het niet tegen wildvreemden.

[Tsu]

Mij lijkt het het belangrijkste dat je als hulpverlener een veilige omgeving kan bieden en degene die hulp nodig heeft zich op z'n gemak voelt.

[Yab-Yum]

Ik vind het het allerbelangrijkst dat ze je serieus nemen.
Als klein kind praten ze maar over je heen en dat heeft mijn vertrouwen in dergelijke figuren flink aangetast.

[Nona]

voor de mensen die hulp hebben gehad:
- Waarvoor had je hulp?
Agorafobie (straatvrees) en sociale fobie.
- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
Ik heb gewoon goede hulp gekregen. Ze maakte alles begrijpelijk, ging niet te langzaam of te snel, gebruikte het feit dat ik zelf het een en ander over psychologie wist en heeft me enorm goede tips gegeven die uiteindelijk hebben geleid tot het vervagen van de agorafobie.
- Wat vond je niet goed aan jouw hulpverlener?
Er was weinig dat niet goed was eigenlijk. Uiteindelijk zijn we wat te vroeg gestopt, waardoor de sociale fobie niet echt opgelost was, maar ik dacht op dat moment zelf ook dat ik het alleen afkon. Ze kon niet in de toekomst kijken, dat vind ik niet zo'n ramp.
- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Weinig met de instantie te maken gehad eigenlijk. Ja, telefoontjes werden beneden aangehouden zodat we bijna nooit gestoord werden tijdens de sessies.
- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Ik zou het niet weten.
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Goed luisteren, niet te snel conclusies trekken, een positieve houding ten opzichte van de cliënt en het probleem en gericht zoeken naar de oplossing. Eerlijkheid, ook heel belangrijk.
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
Dat gebeurt niet zo snel. Ik ben vergevingsgezind, mensen maken nu eenmaal fouten. Tenzij ze echt iets achtermijn rug om doen dat invloed heeft op mij of mijn vertrouwen op een andere manier heel bewust schaden is het voor mij niet snel verpest.

- Waarvoor had je hulp?
Ik zat met mezelf in de knoop, ivm problemen tussen m'n ouders.

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
Ze luisterde naar me.

- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
Zover ik me herinner vond ik alles goed.

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Dat je ook hulp aan huis kon krijgen.

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Alles vond ik wel goed.

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Dat diegene naar je luistert en je probeert gerust te stellen.

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
Als diegene je valse hoop geeft oid.

Ik heb het maar even ingevuld over met name mijn mentor op de dagbehandeling waar ik ongeveer anderhalf jaar heb gezeten. Ik ben sinds ongeveer een week weg daar.

voor de mensen die hulp hebben gehad:
- Waarvoor had je hulp?
Ik geloof dat er in mijn contract iets staat over hallucinaties, sociale druk, het niet naar school gaan etc.
- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
Mijn tweede mentor zag goed wat er met mij aan de hand was en kon me goed helpen en confronteren. En ik vertrouwde haar.
- Wat vond je niet goed aan jouw hulpverlener?
Ze werd zwanger en kreeg een kind waardoor ze twee dagen per week werkte, en op die twee dagen had ze tig jongeren die ze moest spreken waardoor er gewoon erg weinig tijd voor mij was.
- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Mijn mentor/hulpverlener werkte er en de lunches waren lekker.
- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Ongeveer al het andere, zeker het laatste half jaar is het flink achteruit gegaan. Ze doen een veel te groot beroep op de andere jongeren en bieden voor iedereen 1 programma aan terwijl er veel te veel niveauverschil is om dat te kunnen doen. Daardoor heb ik het afgelopen half jaar ook ongeveer niets kunnen leren (afgezien van de mentorgesprekken en dingen die ik uit mezelf deed). En ook dat ze verplicht zijn een jongerenraad te hebben maar dat we nu al sinds de zomer geen jongerenraad meer hebben en dat we ontiegelijk worden tegengewerkt bij het organiseren van een jongerenraad.
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Ik vind het altijd erg fijn als een hulpverlener je het idee geeft dat je hem/haar kan vetrouwen door de manier waarop hij/haar met je omgaat (bijvoorbeeld voordat er een belafspraak is met de ouders eerst met mij overleggen) Daarnaast vind ik het erg fijn als een hulpverlener consequent is en alle jongeren hetzelfde behandeld (en dus niet 1 iemand voortrekt!) En hij/zij moet kunnen luisteren en vragen stellen en vervolgens actie ondernemen.
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
Als hij/zij niet naar mij luistert of mijn vertrouwen beschaamd wordt.

[Aphrodite 86]

~~Fantôme~~ schreef op 17-02-2005 @ 21:00 :
dankje voor jullie antwoorden

wat vind je er van dat er 'teamoverleg' is. Hierbij houdt een hulpverlener dingen niet echt voor zichzelf (wel binnen de instelling) daar staat tegenover dat er meerdere ideeën komen over hoe iets aangepakt kan worden zodat de cliënt zelf ook meer kan meebeslissen... Wat vind jij zwaarder wegen?

Hmm, vreemd. Op school leer ik dat je als hulpverlener pas iets aan collega's mag vertellen over een client als de client zelf er toestemming voor geeft..

[mystress-darqyr]

ik vul dit in over de viersprong waar ik het meest aan heb gehad

- Waarvoor had je hulp?

ik was door een aantal traumatische ervaringen in een verkeerd patroon terecht gekomen. Ik had oplossingen gemaakt, die me op het moment van de traumatische gebeurtenissen hielp, maar me later in de problemen brachten. Het belangrijkste was eigenlijk dat ik me gedroeg en opstelde als chronisch patient die niet meer te helpen viel, hier was ook het meeste toe terug te leiden. Ik stelde me heel zwak en klein op, hier was ook het meeste(automutilatie, eetprobleem, mensen afstoten etc) op terug te leiden. Ik kreeg de diagnose borderline, die eigenlijk niet klopte.

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?

mijn hulpverleners waren eigenlijk m'n groepsgenoten/gemeenschapsgenoten, m'n psychotherapeut en nog een aantal therapeuten(sociotherapie, drama, beeldend, beweging etc). Het goede vond ik dat ik heel erg werd geconfronteerd met mijn gedrag. Ik kreeg een spiegel voorgehouden, die ik vaak genoeg vervloekt heb, maar die me erg heeft geholpen om mezelf te veranderen en er als een krachtig persoon uit te komen. Ook dat ik gewoon kon oefenen, een veilige omgeving had om terug te vallen maar er ook weer uit kon komen. dat is heel belangrijk geweest.

- Wat vond je niet goed aan jouw hulpverlener?

ik kan niet echt iets noemen wat ik niet goed vond. Alles heeft bijgedragen, zelfs de dingen waar ik niet blij mee was.

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?

de viersprong is niet te groot, vond het goed dat ze veel onderzoeken, ook bijvoorbeeld het effect en dat ze op die manier verbeteringen aan kunnen brengen in de behandelprogramma's.

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?

de manier waarop er met bedden vullen werd omgegaan. Je krijgt een hechte band met mensen en als er op vrijdag iemand wegging, kwam op maandag de nieuwe. Dit was soms wel lastig, omdat je die persoon erg zag als degene die de plaats van de ander innam.

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?

confronteren is erg belangrijk. Eerlijk zijn, ookal is dit niet leuk. niet te snel conclusies trekken en diagnoses neerzetten, vaak is er nog heel veel aan te doen voordat de diagnose er echt hoort te zijn.

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
als mijn vertrouwen wordt beschaamd.

Ik ben zowel bij bjz geweest als ggz, ik zet het er bij allebei wel mee.

- Waarvoor had je hulp?
Ik zat nogal in de knoop met mezelf en vooral met mijn gedachten. En ik had een beetje een overschot aan negatieve gedachten en daar kon ik niet zo goed mee omgaan.

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
Bij bjz snapte ze het erg goed en kon ik mijn verhaal goed kwijt, die vrouw vertrouwde ik wel.
Bij ggz was ze meer professioneel met mij aan het praten.

- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
Zowel bij bjz als bij ggz bleven ze doorzeuren over dat ik moest praten met mijn ouders, dat wilde ik niet en daar hield het voor hen dan zo'n beetje op met hulp verlenen.

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Ze gaven goede adviezen en ik kon er altijd terecht.

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Bij zijn zo massaal eigenlijk. Ik had het idee dat ik meer een nummer was dan een persoon, zegmaar.

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Ze moeten jouw keuzes respecteren, luisteren en goed advies geven waar je wat mee kunt.

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal
verpest?
Tegen mijn zin in dingen doen die ik niet zou willen. En vertrouwen beschamen.

[Xonzo]

Waarvoor had je hulp? ik was een volledige chaoot (eigenlijk nog altijd), kon niet omgaan met bepaalde gevoelens, am en zm-gedachten, nog meer van die shit

- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener? Ik kon haar altijd mailen als ik dat wilde, ik kreeg meer inzicht in mijn eigen gevoelens en ze kon het allemaal goed uitleggen

- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener? Ik kreeg soms het gevoel dat ik een nummertje in de rij was omdat ze het zo druk had. Sommige situaties kan ze eigenlijk ook gewoon niet begrijpen, en soms was ze wel te theoretisch.

- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg? gratis, ouders moesten er nix van weten, altijd te bereiken, actief op school

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg? beetje te pedagogisch

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener? Een open houding, begrijpen en soms eerlijk zijn als ze het niet begrijpt.

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest? Nu ongeveer denk ik, maar het ligt ook deels aan mij, kan me minder goed uitdrukken en zij gaat er ook vanuit dat alles nu wel ok met me is. Maar eigenlijk wil ik gewoon wat aandacht denk ik, en haar misschien bezorgd maken, kinderachtig doen dus.

[coopergirl]

- Waarvoor HEB je hulp?
Ik belande op de crisisdienst na een doorverwijzing van de huisarts omdat ik toen een suicidepoging had ondernomen. Had nogal veel gebeurtenissen niet verwerkt, was toen al behoorlijke tijd depressief e.d.

- Wat vind je goed aan jouw hulpverlener?
Dat je af en toe ook gewoon kan geinen.

- Wat vind je niet goed aan jouw hulpverlener?
Bij alle 5 hulpverleners die ik heb versleten vond ik het erg ergerlijk dat ze zo oplossingsgericht zijn. Verder vind ik het apart dat ze niet op één lijn liggen. De ene hulpverlener stond erop dat er geen zaken uit het verleden werder besproken want daar hadden 'we(!)' nu toch niets meer aan. 'Het gaat om het hier en nu!'. Een volgende wilde juist voornamelijk het verleden uitdiepen. Mijn huidige psychiater komt (op een enkele keer na) altijd te laat! Soms zit-ie dan te lang te internetten (wel tof dat hij dat eerlijk aangeeft) of heeft ie te lang met collega's zitten kletsen etc. Verder is het ronduit stupide dat de hulpverlening in de WE-vorm praat in plaats van in de JE-vorm!!

Het ergste vind ik aan de hulpverlening dat ze luisteren met hun hoofd in plaats van met hun hart.. Vandaar dat ik eveneens de opleiding volg om de hulpverlening in te gaan, voor mijn gevoel moet er zoveel verbeterd worden.

- Wat vind je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
AWBZ vergoed alles. Ik heb niet op een wachtlijst gestaan (mede doordat het crisis-iets was, maar desondanks fijn).

- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg? Ze gaven ontzettend verkeerde, onkloppende voorlichting over de instelling waar ik deeltijd therapie zou gaan volgen. (hun zeiden 4× per week vanaf 13.00 uur. Volgens de instelling zelf zou ik minimaal een half jaar opgenomen moeten worden en vervolgens afbouwen tot 4 × per week vanaf 13.00 uur). Psychiatrische en psychologische onderzoeken werden na 3 maand pas weer terug gegeven omdat 'ze vergeten waren' en meer van dat soort dingen. Ik waardeer de eerlijkheid wel, maar toch.. Op een bepaald moment liep ik bij een spv-er en een psychiater. De psychiater zag ik nooit meer, terwijl hij over mijn medicatie ging.. Ik heb toen maanden achter elkaar oxazepam 50mg geslikt. Vervolgens ben ik er zelf maar mee gaan stoppen omdat het mij ongezond leek..

- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Een openhouding, op een geloofwaardige manier empathie tonen (vaak heb ik het idee dat ze iets zeggen zonder dat ze ook maar een flauw benul hebben..). Ik vind het een vereiste dat -zoals ik al eerder aangaf- er wordt geluisterd met je hart en niet met je hoofd.. M'n huidige psychiater houdt z'n werk en privé strikt gescheiden -wat zijn groot recht is- maar ik vind het wel eens onwennig. Hij wilde bijvoorbeeld niet zijn voornaam vertellen... Dit is wel iets wat aan mij ligt, andere mensen hebben misschien geen moeite hun hebben en houden bloot te geven bij iemand waarvan ze enkel de achternaam weten...

- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal
verpest?
In eerste instantie werd er gezegd 'alles blijft tussen 4 muren' en achteraf kwam ik erachter dat er telefonisch veel aan mijn moeder werd voorgelegd.. (Nu ik meerderjarig ben gebeurd 't niet meer...)

~~Fantôme~~ schreef op 17-02-2005 @ 20:43 :
Goedenavond (of morgen of middag, ligt aan het tijdstip dat je dit leest )
Hoe is het met iedereen?
Ik had een vraag aan jullie:

voor de mensen die hulp hebben gehad:
- Waarvoor had je hulp?
- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?

-Prive
-Geruststellen, wat overigens niet nodig was want ik maakte me niet druk. Erg vriendelijk, ook de arts
-Was niets wat ik niet goed vond eigenlijk.. voelde me wel op mn gemak.
-Houdingen eigenschappen . Ik vind dat ze een zeker gevoel uit moeten stralen, je gerust moeten kunnen stellen, en professioneel bezig zijn, EN je in je waarde laten als persoon...

Maarja ik ben zelf hulpverlener dus let daar zowieso wel op

[Fantôme]

@ coopergirl, bedankt voor je antwoorden en op en aanmerken aan de hulpverlening. Ik vind het persoonlijk interessant om te weten omdat ik nu (zoals sommige weten) mwd doe en wel eens zou willen weten hoe clienten het liefst hebben dat hulpverleners te werk gaan. Ik had nog een paar vraagjes aan jou:

Je zegt dat hulpverleners uit hun hart moeten werken (en denken!) en niet uit hun hoofd. Ik denk zeker dat het belangrijk is dat ze kunnen meeleven in jou situatie (en niet alleen zeggen dat ze het kunnen omdat ze op school hebben geleerd dat dat hoort!) maar persoonlijk denk ik dat er ook wel wat 'hoofdwerk' bij mag komen. Je komt er immers ook om uit de shit te komen? Dus gericht nadenken over hoe iets aan te pakken lijkt mij (nog steeds) een goede zaak. Wel moet het andere daarbij niet verwaarloost worden. Is dat ook wat jij bedoeld? Of deel je niet in die mening? kan je er dan nog wat meer over zeggen?

Verder geef je aan dat je hulpverleners allemaal ander ideeen hadden. Ik heb nu echt stereotype hulpverleners in mn hoofd. Maar waren zij allemaal in dezelfde functie (bijv. allemaal psycholoog?) omtrend dezelfde leeftijd? enz. Dat kan nog best een verschil maken. Wat vond jij trouwens de prettigste werkwijze?

Ten slotte denk ik dat jouw hulpverlener met 'we' niks verkeerds heeft bedoeld, maar ik kan me voorstellen dat het op zijn minst vreemd op je overkomt (en wat dan al niet meer...). toch is het misschien ook zoiets van dat hij/zij ook graag ziet dat het beter met je gaat. Maar idd, het gaat om jou! niet om de hulpverlener.

@ myztiek: Welk beroep heb je? (hulpverlener is nogal breed!). Ben wel nieuwsgierig naar. En het is je goed recht hoor, dat je niet wilt vertellen waarvoor je hulp had. Ook voor de anderen! maar denk dat iedereen dat wel begreep.

liefs, fantome

[coopergirl]

~~Fantôme~~ kindly wrote
@ coopergirl, bedankt voor je antwoorden en op en aanmerken aan de hulpverlening. Ik vind het persoonlijk interessant om te weten omdat ik nu (zoals sommige weten) mwd doe en wel eens zou willen weten hoe clienten het liefst hebben dat hulpverleners te werk gaan. Ik had nog een paar vraagjes aan jou:

Je zegt dat hulpverleners uit hun hart moeten werken (en denken!) en niet uit hun hoofd. Ik denk zeker dat het belangrijk is dat ze kunnen meeleven in jou situatie (en niet alleen zeggen dat ze het kunnen omdat ze op school hebben geleerd dat dat hoort!) maar persoonlijk denk ik dat er ook wel wat 'hoofdwerk' bij mag komen. Je komt er immers ook om uit de shit te komen? Dus gericht nadenken over hoe iets aan te pakken lijkt mij (nog steeds) een goede zaak. Wel moet het andere daarbij niet verwaarloost worden. Is dat ook wat jij bedoeld? Of deel je niet in die mening? kan je er dan nog wat meer over zeggen? Inderdaad! Prima verwoord. Uiteraard moet je niet (helemaal) meegaan in iemands irrationele gebeuren, want dan ben je niet meer professioneel bezig (dit vind ik trouwens een actie, en niet zozeer met het 'luisteren' te maken hebben). Het komt voort uit een aantal situaties waarbij ik met zeer veel moeite dingen vertelde (incest e.d.) en 'de hulpverleners' meteen heel oplossingsgericht te werk gingen. Ik vind het fijn dat er even bij stil wordt gestaan op een andere, niet cerebrale manier. Soms is het doen van je verhaal gewoon prettig zodat je weet dat je er niet meer alleen mee loopt. Mij gaat het dan niet om tal van oplossingen die direct aangedragen worden, maar 'gewoon' om het doen van mijn verhaal. Ik hoop dat je het begrijpt, ik vind het lastig dit concreet te verwoorden

Verder geef je aan dat je hulpverleners allemaal ander ideeen hadden. Ik heb nu echt stereotype hulpverleners in mn hoofd. Maar waren zij allemaal in dezelfde functie (bijv. allemaal psycholoog?) omtrend dezelfde leeftijd? enz. Dat kan nog best een verschil maken. Wat vond jij trouwens de prettigste werkwijze? Spv-er, psychologen en psychiater. Dus, wel verschillende beroepen.. Een prettige werkwijze, diepzinnige vraag! Ik heb heel sporadisch aangegeven iets te willen vertellen uit 'het verleden'. Indien ik het zelf aangeef, vind ik het prettig dat er dan (even) over gepraat kan worden. De feedback te horen krijgen dat 'we(!)' in het heden leven en dat het niet zo veel zin heeft over het verleden te praten, vond ik behoorlijk naar.

Ten slotte denk ik dat jouw hulpverlener met 'we' niks verkeerds heeft bedoeld, maar ik kan me voorstellen dat het op zijn minst vreemd op je overkomt (en wat dan al niet meer...). toch is het misschien ook zoiets van dat hij/zij ook graag ziet dat het beter met je gaat. Maar idd, het gaat om jou! niet om de hulpverlener. Ik denk idd dat het het gevoel moet oproepen dat je er niet alleen voor staat. Toch vind ik het stom klinken, ik bedoel 'we' hebben geen problemen, ik heb een probleem.

Hoewel ik je niet irl ken, denk ik dat je een ontzettend goede hulpverleenster wordt. Je verdiept je nu immers al in tal van zaken waarbij je verder dan de studieboeken lijkt te kijken.

Succes! xxx, Jojz

~~Fantôme~~ schreef op 02-03-2005 @ 18:50 :
@ myztiek: Welk beroep heb je? (hulpverlener is nogal breed!). Ben wel nieuwsgierig naar. En het is je goed recht hoor, dat je niet wilt vertellen waarvoor je hulp had. Ook voor de anderen! maar denk dat iedereen dat wel begreep.

liefs, fantome

Ik heb 2 jaar HBO-Verpleegkunde gestudeerd, P gehaald etc maar stage ging erg slecht, werd niet goed begeleid en deed er schijnbaar zelf niet genoeg aan om goed begeleid te worden... Ben met die stage niet veel opgeschoten en heb toen besloten om te stoppen met opleiding voor een jaartje om ervaring op te doen, wat ouder te worden etc bla bla bla en dan weer vol goede moed naar school te gaan.
Heb in de zomer bij een nieuw opgestart project met 9 lichamelijk gehandicapte bewoners gewerkt (met cognitieve beperkingen) www.triocen.nl . was zo goed bevallen dat ik een oproepcontract voor een jaar kreeg, maar nu is dat team vrij groot en snoepten ze steeds meer mijn uren weg... ben ik op zoek gegaan naar iets daarbij, en toen kwam ik bij de bejaardenzorg uit... En daar werk ik nu sinds half januari als verzorger

[Fantôme]

Mij gaat het dan niet om tal van oplossingen die direct aangedragen worden, maar 'gewoon' om het doen van mijn verhaal. Ik hoop dat je het begrijpt, ik vind het lastig dit concreet te verwoorden

Ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoeld ja. En wow, het lijkt me supermoeilijk om over incest te gaan praten. Ik ken me er iets van voorstellen dat je dan niet graag hebt dat een hulpverlener met allerlei oplossingen komt alsof het om een gestolen bankpasje gaat (bel eerst dit nummer, blokkeer uw pas, ga vervolgens...). Dankjewel

Een prettige werkwijze, diepzinnige vraag! Ik heb heel sporadisch aangegeven iets te willen vertellen uit 'het verleden'. Indien ik het zelf aangeef, vind ik het prettig dat er dan (even) over gepraat kan worden. De feedback te horen krijgen dat 'we(!)' in het heden leven en dat het niet zo veel zin heeft over het verleden te praten, vond ik behoorlijk naar.

In Amsterdam zit een instantie (voor jongeren) die heel erg op de toekomst gericht is. Zij handelen ook in het heden, richting toekomst. Zij zeggen niet (te lang) bij het verleden stil te willen staan. Ze lieten ook een band zien waarin verschillende clienten geinterviewt werden. Velen van hen gaven aan het erg prettig te vinden dat er naar de toekomst wordt gekeken. Ik heb het idee dat dat ons nu ook erg opgelegd wordt (kijk met de client naar de toekomst en het NU). Ik vind het goed om te horen dat jij hier een andere mening over hebt...

Ik denk idd dat het het gevoel moet oproepen dat je er niet alleen voor staat. Toch vind ik het stom klinken, ik bedoel 'we' hebben geen problemen, ik heb een probleem.

oké dankjewel

Hoewel ik je niet irl ken, denk ik dat je een ontzettend goede hulpverleenster wordt. Je verdiept je nu immers al in tal van zaken waarbij je verder dan de studieboeken lijkt te kijken.

wow, dat is nog eens een compliment! dankjewel...

Hoewel ik je niet irl ken, denk ik dat je een ontzettend goede hulpverleenster wordt. Je verdiept je nu immers al in tal van zaken waarbij je verder dan de studieboeken lijkt te kijken.

Serieuze interesse
Dat is zeer belangrijk, niet alleen ja en amen een luisterend oortje doet al vaak veel

Collega's van me kunnen vaak niet met cliënten opschieten, en ik wel omdat ik niet zo'n gehaaste indruk maak, goed luister naar wat ze te vertellen hebben en daar ook op in ga, en ik beleefd en rustig blijf en ze zelf bv om laat kleden ipv kleren eraf trekken omdat dat sneller is.

[Shitonya]

Enige wat me tot nu toe is opgevallen is dat hulpverleners het (zogenaamd?) erg druk hebben, waardoor je vaak eeuwen lang moet wachten, wachten en nog eens moet wachten en je behandelen alsof je een klein kind van 9 bent die nergens verstand van heeft -_-
En de hoeveelheid onderzoeken en intakes komen me nu al de strot uit

Shitonya schreef op 03-03-2005 @ 23:48 :
Enige wat me tot nu toe is opgevallen is dat hulpverleners het (zogenaamd?) erg druk hebben, waardoor je vaak eeuwen lang moet wachten, wachten en nog eens moet wachten en je behandelen alsof je een klein kind van 9 bent die nergens verstand van heeft -_-
En de hoeveelheid onderzoeken en intakes komen me nu al de strot uit

Nee, niet zogenaamd. Er loopt een groot aantal quasi-depressieve, semi-suïcidale alto's rond waar ze het druk mee hebben, de luxeproblemen die mensen ineens massaal hebben buiten beschouwing gelaten.
Dat ze je behandelen als een kleuter betekent alleen dat ze, terecht, geen onduidelijkheid willen binnen de gesprekken. Miscommunicaties zijn er om te voorkomen, dat is wel zo prettig in de omgang.
Onderzoeken en intakes zijn er ongetwijfeld niet voor niet. Wees blij dat er hier überhaupt hulpverlening is, ondankbaar gedrocht.

[Shitonya]

Robgoroth schreef op 04-03-2005 @ 01:20 :
Nee, niet zogenaamd. Er loopt een groot aantal quasi-depressieve, semi-suïcidale alto's rond waar ze het druk mee hebben, de luxeproblemen die mensen ineens massaal hebben buiten beschouwing gelaten.
Dat ze je behandelen als een kleuter betekent alleen dat ze, terecht, geen onduidelijkheid willen binnen de gesprekken. Miscommunicaties zijn er om te voorkomen, dat is wel zo prettig in de omgang.
Onderzoeken en intakes zijn er ongetwijfeld niet voor niet. Wees blij dat er hier überhaupt hulpverlening is, ondankbaar gedrocht.

Die alto's zoeken meestal geen hulp dacht ik. Die zwerven nog rustig voort in de gangen der vreemde rock en metalcafe's. Nee, de intakes en onderzoeken zijn niet voor niets, dat realiseer ik me. Maar het zou wel efficienter zijn geweest als ze een groot gedeelte al in 1 dag konden plannen in plaats van elk klein dingetje op een andere dag.

En ik ben wel blij, maar dat straalt meestal niet van me af. Hm en gedrocht?

[Fantôme]

Myztic schreef op 03-03-2005 @ 23:43 :


Collega's van me kunnen vaak niet met cliënten opschieten, en ik wel omdat ik niet zo'n gehaaste indruk maak, goed luister naar wat ze te vertellen hebben en daar ook op in ga, en ik beleefd en rustig blijf en ze zelf bv om laat kleden ipv kleren eraf trekken omdat dat sneller is.

good point
ik denk dat dat ook goed is voor het zelfvertrouwen voor die mensen...

[Fantôme]

Shitonya schreef op 03-03-2005 @ 23:48 :
Enige wat me tot nu toe is opgevallen is dat hulpverleners het (zogenaamd?) erg druk hebben, waardoor je vaak eeuwen lang moet wachten, wachten en nog eens moet wachten en je behandelen alsof je een klein kind van 9 bent die nergens verstand van heeft -_-
En de hoeveelheid onderzoeken en intakes komen me nu al de strot uit

Ik denk niet dat die drukte 'zogenaamd' in de zin van 'niet echt' is. Er wordt door de overheid vaak een hoeveelheid 'clienten' opgelegd voor vele instellingen. Dit heeft idd als groot nadeel de eeuwige wachtlijsten, en soms geven hulpverleners misschien het gevoel dat ze niet naar je luisteren .

En dat als klein kind van 9 behandelen moet, volgens mij, niet de bedoeling zijn. Als jij je verkeerd behandeld voelt is het ook je goed recht om dit even aan te geven, dan kan jouw hulpverlener zijn houding tov jou misschien veranderen.

xxx fantome

[Lotte]

- Waarvoor had je hulp?
Overspannenheid en depressie maar ik werd de eerste keer niet geloofd.
- Wat vond je goed aan jouw hulpverlener?
Aan de eerste: dat ze mijn ouders erbij betrekten maar dat was dan ook alles.
Aan de tweede en huidige: Ze zit niet alleen te zitten ze zegt ook wat. Ze geeft suggesties en legt uit hoe bepaalde situaties kunnen verlopen, dus dat er een techniek achter zit. Ze is in staat om met me mee te leven en samen een oplossing te zoeken, ik denk dat ik dat het belangrijkst vind, ze kiest vaak mijn partij. Ik voel me daarom veilig bij dr, iets wat ik bij niemand anders heb.
- Wat vond je neit goed aan jouw hulpverlener?
Eerste: Dat ze mij meteen het eerste gesprek de schuld gaven, het kwam er op neer dat ik harder aangepakt moest worden en dat ik een puber was die zich aanstelde. Ze liet me vaak niet uitpraten. Ik zag m'n moeder gewoon genieten van hoe ik afgekat werd. Verder moest ik maar m'n levensverhaal vertellen aan een vreemde die tegen me was. Ik voelde me bedrogen, ik zag er niet uit, deed niks meer aan verzorging en toch dacht men dat ik een dipje had (van 3 jaar overigens).
Tweede: Zij heeft soms ook haar slechte dagen dat ze even geen zin heb in gezeur van een ander en dat vind ik niet zo heel erg.
- Wat vond je goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Eerste: GGZ, dat ze volgens mij gratis is. En ik heb ervan geleerd niet te snel te geloven wat andere mensen me proberen aan te praten.
Tweede: Dat het professioneel is, dat ik weet dat ze er verstand van heeft.
- Wat vond je niet goed aan de instantie waarbij je hulp kreeg?
Eerste: De slechte behandeling waar ik niks aan had. Na het GGZ heb ik een jaar niet meer mijn gevoelens geuit omdat ik voelde dat niemand me zou geloven.
Tweede: Dat het vrij prijzig is.
- Welke eigenschappen / houdingen vind jij belangrijk aan een hulpverlener?
Eerlijk, lief, professioneel, begrijpend, hulpgevend dus oplossingen aanbieden, confronterend durven zijn.
- Wanneer heeft een hulpverlener het voor jou helemaal verpest?
Als degene me niet serieus neemt en zegt dat het allemaal mijn schuld is. Als diegene me niet laat uitpraten.

Shitonya schreef op 03-03-2005 @ 23:48 :
Enige wat me tot nu toe is opgevallen is dat hulpverleners het (zogenaamd?) erg druk hebben, waardoor je vaak eeuwen lang moet wachten, wachten en nog eens moet wachten en je behandelen alsof je een klein kind van 9 bent die nergens verstand van heeft -_-
En de hoeveelheid onderzoeken en intakes komen me nu al de strot uit

Ik heb het ook vaak druk nix aan te doen hoor