[column] hungry for love

[nlblue-eyes]

Wij mensen, we zijn eigenlijk maar rare wezens. Wij zijn altijd op zoek naar liefde, en het gekke is eigenlijk, dat we het altijd bij een ander zoeken. We zoeken het soort liefde dat zich in ons hoofd afspeelt, het soort liefde uit films.

We gaan uit op zoek naar liefde, kleden ons omdat we ons goed willen voelen, met de achterliggende gedachte dat we ook beter overkomen op een potentiële (nieuwe) liefde.

Wat is dit voor een drang? Waarom hebben wij iemand nodig om ons aan te vullen, om ons compleet te maken. Het enige dat we echt nodig hebben is liefde voor onszelf maar dat is in de wereld van tegenwoordig zo verdomd moeilijk te realiseren. We leven in een wereld van tijdschriften vol mooie meiden, mooie jongens. Hoe moeten we onszelf ooit gaan accepteren en écht van onszelf gaan houden als we de hele tijd geconfronteerd worden met beelden van mensen die altijd nét iets beter, mooier en slimmer zijn?

Vind je het gek dat mensen steeds meer psychische problemen hebben, die voornamelijk voortkomen uit voortdurende onzekerheid? Leuk voor alle psychologen die er hun brood dik mee kunnen beleggen maar minder leuk voor degene die moeten betalen, gedupeerd door de beelden gecreëerd door de reclamemensen en de media.

Aan al die onzekerheden verdienen veel mensen bakken met geld. Afslankpillen en poeders, yoghurtdrinks waarvoor je drie keer zoveel betaald als voor een normaal pak melk máar dan heb je natuurlijk wel iets zónder suiker en vet. Zijn we allemaal gek geworden? Zou het niet zo moeten zijn dat we allemaal moeten leren van vroeger en de toekomstige generaties moeten besparen van al die psychische ergernissen?

Het is makkelijk zeggen dat je jezelf moet accepteren zoals je bent maar wie doet dat nou echt? Die supermodellen die niet eens een lekker patatje op z’n tijd weg kunnen happen? We moeten stoppen met al dit gedoe en elkaar helpen. Als je door anderen geaccepteerd word, accepteer je jezelf ook sneller en pas dán kan je echt van jezelf houden en ik denk…dat je pas als je van jezelf houd, je ook écht van een ander kan gaan houden.

[I C U]

Geen origineel onderwerp, geen hoogstandje, maar toch vind ik hem niet verkeerd.

Waarom hebben wij iemand nodig om ons aan te vullen, om ons compleet te maken.

Ik neem aan dat hier een vraagteken moet...

Het is makkelijk zeggen dat je jezelf moet accepteren zoals je bent maar wie doet dat nou echt?

... en deze zin vind ik niet zo mooi.

[Vogelvrij]

Wij mensen, we zijn eigenlijk maar rare wezens.

Ik zou die "we" weglaten.

Verder is het inderdaad niet echt een origineel onderwerp, maar ik vind hem toch best leuk, hoor