Huil je woorden nu maar niet, Joris.

[scrooping~paper]

Je huilde grote tranen
ook al ben je nog zo klein,
zo fragiel, zo onstabiel,
Zoals een kind hoort te zijn.
Jij zult opa missen,
zoals niemand hem ooit mist.
Hij was jouw kameraadje,
hij maakte graag een praatje,
maar nu ligt hij in een kist.
Allemaal ’n schepje zand,
jij wilde er wel vijf.
Je wilde opa zelf begraven,
al was je nog zo stijf,
want je had zoveel verdriet.
Wees niet bang,
lieve jongen.
Opa is niet weg.
Hij zal je woorden horen
ook al is hij nog zo ver.
------------------------------------
Voor mijn neefje, omdat hij zoveel verdriet heeft om de dood van opa.

edit: (is het instabiel of onstabiel???? )

[Uice]

Het is nogal simpel, de rijm komt soms geforceerd over ('ook al ben je nog zo stijf') en het rijmschema veranderd steeds en verdwijnt aan het einde. Dit alles vind ik jammer.

[Bloementje]

ik vind je vrije rijm juist wel mooi!
ik vind dit een heel lief gedichtje, en niets klinkt geforceerd..
ja, ik vind em goed!

instabiel/onstabiel uuh weet ook ik niet

[scrooping~paper]

@juice: Het meeste is niet eens met de bedoeling dat het rijmde geschreven, dus dan snap ik ook niet hoe het geforceerd kan overkomen (kun je dat dan even verder uitleggen?). Maar dat is natuurlijk voor iedereen weer anders. Ik gebruik zelden eenzelfde rijmschema het hele gedicht door.

@bloemetje: Waarom vind je het precies een "lief" gedichtje? (gewoon uit nieuwsgierigheid)

[Paris]

Het veranderende rijmschema viel mij ook gelijk op bij het lezen. Dan raakte ik even het metrum kwijt, omdat ik dan een rijm verwachtte, maar dat is niet erg storend, het maakt het gedicht wat afwisselender.
Verder heb ik niet echt commentaar, behalve dat ik het wel met Juice eens ben dat de rijm een beetje geforceerd lijkt.
Ik wil het wel proberen uit te leggen waarom dat voor mij zo overkomt. Je gebruikt dan een woord wat wel rijmt, maar waarvan ik niet zo goed snap waar het vandaan komt. Bijvoorbeeld: vijf-stijf. Waar komt het opeens vandaan, ook al was je nog zo stijf? Hoezo is het jongetje stijf? Lichamelijk stijf? Of bedoel je wat anders? Ik snap die zin niet echt, maar dat kan aan mij liggen.

En, ik begrijp dat het jouw opa is die overleden is? Dan wens ik je veel sterkte.

[xineof]

Supermooi dat je dat voor je neefje schrijft, qua toon precies goed en je hebt er ook een ritme in zitten dat ook altijd in kindergedichtjes zit; makkelijk te begrijpen en heel regelmatig .

Allemaal ’n schepje zand,
jij wilde er wel vijf.

Briljant, echt.

Zoals een kind hoort te zijn.
Jij zult opa missen,

Dit vind ik ritmisch wat minder, ik zou er eerder wat lettergrepen aan toevoegen, bijv.:

Zoals een kind ook hoort te zijn.
Je zult je opa zo missen,

En verder vind ik 'stijf' wat gedwongen op 'vijf' rijmen. Maargoed, het hele gedicht is dus zoals ik al zei erg goed geschreven en heel erg lief bovendien.

Oh, het is trouwens instabiel .

[Bloementje]

@bloemetje: Waarom vind je het precies een "lief" gedichtje? (gewoon uit nieuwsgierigheid)

het is lief dat je dit voor je neefje hebt gemaakt

[scrooping~paper]

@Paris: Stijf is van de uitdrukking "stijf van angst"(tenminste, zo heb ik die ooit geleerd...) Hoe mijn neefje zich toen gedroeg zeg maar. Hij straalde angst uit.

@ xineof: Ben blij dat je die kinderlijke stijl er goed bij vind passen

@bloementje: okee, dankjewel

[skull-head]

Het is wel onstabiel


Ik vind het leuk dat je hem voor je neefje geschreven heeft, maar ik vind het hem wat minder, het is, zoals eerder gezegd, alsof je persé zit te rijmen, omdat het zonodig zou moeten. Ook vind ik het gedicht niet zo goed lopen, wat te stroef.


Oh en trouwens, sorry van al die kritiek, vind het zelf ook nie leuk

[Paris]

scrooping~paper schreef op 20-03-2005 @ 19:34 :
@Paris: Stijf is van de uitdrukking "stijf van angst"(tenminste, zo heb ik die ooit geleerd...) Hoe mijn neefje zich toen gedroeg zeg maar. Hij straalde angst uit.

Oh zo, ja daar had ik even niet aan gedacht.