[Column]

Het floepte er zomaar uit.

- - -

De voetbalsupporters keken beteuterd naar de kapotgesloopte treinen (die helemaal stuk waren!) en snotterden zacht. In de verte kwam de ME aantrappelen om hen traangas en rubberen knuppels cadeau te doen, waarvoor de voetbalsupporters stenen in ruil zouden geven. Nee, knikten sommigen meewarig, het was gewoon niet meer als vroeger. De voetbalsport was niet meer mooi. Een kinderhand klemde zich om een vaderhand.
De volken van de Vandalen trokken in de 21ste eeuw door de gebieden van west-europa. Ze sloopten treinen waar ze konden en waren op zoek naar ander vertier. Sommigen hadden even bij het schaatsen op de tribune gezeten, anderen bij tennis en weer anderen bij curling, en hoewel curling een heel fijne sport is, konden de ex-voetballiefhebbers toch niet dat 'Je ne sais quoi'-gevoel hervinden. Alle plundertochten brachten de zuipende, uitzinnige menigte in het oude Italië, waar ze, na over een aantal kunstwerken gepist te hebben, naar een bepaald plein trokken en vonden wat ze zochten.
Ze pakten de vlaggen en de ratelaars uit de binnenzak, begonnen al te schelden en te schreeuwen naar anderen en zochten dingen om elkaar tegen de kop te gooien. De massa malloten verdeelde zich al snel in groepen, die allemaal een andere naam scandeerden en op een gegeven moment ging de deur op het balkon open. Een man verscheen en brabbelde iets onhoorbaars waar niemand wat van begreep. De voormalige voetbalfans haalden opgelucht adem. Het was net als vroeger, dit was gewoon een soort volkslied. Tegelijk liep de spanning ook op, want de winnaar zou straks verschijnen op het balkon. Waar vroeger het winnende elftal gestaan zou hebben kwam nu...
Ratzinger! De groep die zijn naam had gescandeerd werd uitzinnig van vreugde en begon de andere groepen er van langs te geven, terwijl de andere meutes in hossende massa veranderden die neerslagen wie ze maar zagen en keken of ze in hun ooghoeken geen treinen zagen om die af te breken. Het was weer ouderwets gezellig.
De nieuwe Paus bleef nog een poos op het balkon staan, zwaaiend en 'We hebben de cup!'-gebaren makend naar zijn fans. Aan zijn voeten vond een slachting van jewelste plaats en wanneer het geweld dreigde in te zakken, opende Ratzinger zijn ogen pas echt en straalde hij een paar lakse sportliefhebbers in brand met zijn Eye-Beamz V 2.1, die hij al tot zijn gaven mocht rekenen toen hij in 1986 in een vat met nucleair afval geduwd werd door Batman, in de buurt van Tjernobyl.
En zo kwam alles toch nog goed.

- - -

LUH-3417 - Eerder verschenen in BH-Bode #224

[Rooster]

het is leuk en er staat nog Batman in ook!
ik vind het....
prachtig

mmwoah ik vind 't niet heel leuk,, misschien omdat je stijl me gewoon niet zo aanspreekt

[Tovenaar]

Je behandelt voor mij te veel onderwerpen door elkaar met een te ingewikkelde schrijfstijl, waardoor ik als lezer heel erg goed moet lezen wat je nu precies bedoelt en waar de kern van je stuk zit. In een verhaal kan dat wel, maar volgens mij hoort een column vooral pakkend en helder te zijn. Dat mis ik in deze.

Bedankt voor de reacties.

Teveel onderwerpen... check. Ik wilde iets doen met de manier waarop die mensen op het plein bij de Paus me deden denken aan die voetbalsupporters, maar toen ik die Paus eenmaal erin gezet had, wilde ik toch ook even laten merken dat ik zijn naam erg veel vond lijken op de naam die een schurk in een DC Comic zou hebben. Het wordt dan een glijdende schaal van voetbal naar een geschiedenisboekverhaal, naar de pausverkiezingen, even terug naar voetbal en dan naar de vreemde naam Ratzinger. Misschien wat teveel van het goede, ja.

Stijl... check. Ik heb het rap geschreven voor uitgave #224 en dan lees ik wel na op spelfouten, maar gooi ik weinig zinnen meer om. Bovendien heb ik de neiging om, als ik in note-pad tussen HTML-codes door schrijf (waar dit tekstje ontstond) eindeloze zinnen te maken. Geen idee waarom.

Ik wilde gewoon graag weer iets op Letteren plaatsen.

LUH-3417

[Vogelvrij]

Tovenaar schreef op 21-04-2005 @ 20:37 :
Je behandelt voor mij te veel onderwerpen door elkaar met een te ingewikkelde schrijfstijl, waardoor ik als lezer heel erg goed moet lezen wat je nu precies bedoelt en waar de kern van je stuk zit. In een verhaal kan dat wel, maar volgens mij hoort een column vooral pakkend en helder te zijn. Dat mis ik in deze.

Ja, hier ben ik het op zich wel mee eens.

Maar toch leest het prettig en vind ik het leuk hoe je voetbalvandalen en de paus met elkaar verbindt

[Reynaert]

LUH-3417 schreef op 21-04-2005 @ 19:12 :
Het floepte er zomaar uit.

- - -

De voetbalsupporters keken beteuterd naar de kapotgesloopte treinen (die helemaal stuk waren!) het stuk tussen haakjes zou ik ook voorzien van aanhalingstekens, omdat het om een gedachte of uitspraak van de supporters lijkt te gaan en snotterden zacht. In de verte kwam de ME aantrappelen om hen traangas en rubberen knuppels cadeau te doen, waarvoor de voetbalsupporters stenen in ruil zouden geven Ik vind 'in ruil zouden geven' een beetje omslachtig: 'waarvoor de voetbalsupporters zouden bedanken met stenen' is misschien leuker omdat het dubbelzinnig is. Nee, knikten sommigen meewarig, het was gewoon Spreektalerig, ik zou gewoon weglaten niet meer als vroeger. De voetbalsport was niet meer mooi. Een kinderhand klemde zich om een vaderhand.
De volken van de Vandalen trokken in de 21ste eeuw door de gebieden van west-europa. Ze sloopten treinen waar ze konden en waren op zoek naar ander vertier. Sommigen hadden even bij het schaatsen op de tribune gezeten, anderen bij tennis en weer anderen bij curling, en hoewel curling een heel fijne sport is, konden de ex-voetballiefhebbers toch niet dat 'Je ne sais quoi'-gevoel hervinden. Alle plundertochten brachten de zuipende, uitzinnige menigte in het oude Italië, waar ze, na over een aantal kunstwerken gepist te hebben 'nadat ze over een aantal kunstwerken hadden gepist?', naar een bepaald plein trokken en vonden wat ze zochten.
Ze pakten de vlaggen en de ratelaars uit de binnenzak, begonnen al te schelden en te schreeuwen naar anderen en zochten dingen om elkaar tegen de kop te gooien. De massa malloten verdeelde zich al snel in groepen, die allemaal een andere naam scandeerden en op een gegeven moment ging de deur op het balkon open. Een man verscheen en brabbelde iets onhoorbaars waar niemand wat van begreep. De voormalige voetbalfans haalden opgelucht adem. Het was net als vroeger, dit was gewoon een soort volkslied. Tegelijk liep de spanning ook op, want de winnaar zou straks verschijnen op het balkon. Waar vroeger het winnende elftal gestaan zou hebben kwam nu...
Ratzinger! De groep die zijn naam had gescandeerd werd uitzinnig van vreugde en begon de andere groepen er van langs te geven, terwijl de andere meutes in hossende massa veranderden die neerslagen neersloegen wie ze maar zagen en keken of ze in hun ooghoeken geen treinen zagen 2x zagen, ik zou er van maken 'keken of er nergens treinen waren om af te breken' om die af te breken. Het was weer ouderwets gezellig.
De nieuwe Paus bleef nog een poos op het balkon staan, zwaaiend en 'We hebben de cup!'-gebaren makend naar zijn fans. Aan zijn voeten vond een slachting van jewelste plaats en wanneer het geweld dreigde in te zakken, opende Ratzinger zijn ogen pas echt en straalde hij een paar lakse sportliefhebbers in brand met zijn Eye-Beamz V 2.1, die hij al tot zijn gaven mocht rekenen toen hij in 1986 in een vat met nucleair afval geduwd werd door Batman, in de buurt van Tjernobyl.
En zo kwam alles toch nog goed.
Zwak einde vind ik, je had het beter zonder de eyebeams kunnen stellen. Maar dat is slechts een mening.
- - -

LUH-3417 - Eerder verschenen in BH-Bode #224

Al met al een aardige column door de verbinding die je legt. Toch denk ik dat je er meer uit had kunnen halen.

[SiemdeCyper]

Ik vond het een erg verwarrende column en kon het niet makkelijk doorlezen. Nee, ik heb beter van je gelezen.

[Roosje]

Ik vat er geen bal van. Nou ja, een beetje wel, maar een beetje is een beetje en niet alles. Misschien is het soms ook wel goed om niet alles te vatten maar daarom moet het nog niet te worden, en al helemaal niet in een column. En nu vat ik geen bal meer van mezelf.

[Zut Alors!]

Het is een beetje in de stijl van "De wraak van Harry".

en nee, dat is geen kompliment.

[tss]

Zut Alors! schreef op 23-04-2005 @ 19:22 :
Het is een beetje in de stijl van "De wraak van Harry".

en nee, dat is geen kompliment.