Garçon d’amour

[Lalala1111]

Het blauw verdunt door grijs raakt wit;
ze dansen door de eeuwigheid
van grijs; morgen zal ’t regenen
Maar daar waar aquagrijs overgaat
in rood met paars en lichtoranje,
is de morgen reeds begonnen.

Zo zat zij jaren achter tralies –
zelfgebouwd met slechts de eeuwigheid
in ’t vizier voor morgen
Denkend aan zijn laatste woorden

“O, het was ons eeuwig samenzijn
de dader nu nabijer, dan óóit
Ik was het niet, het was de deler!
hij gaf mijn taak, mijn hele leven;
jouw toekomst in handen van de and’ren te geven.”

Door vernedering verpacht nog steeds proberend,
maar nu vanonder een roodgekleurde hemel

Zij, die alsmaar probeerde haar tekeningen
de door haar ongeziene lucht te laten beleven.

Titel is eigenlijk 'De loverboy' maar ik vond 'Garcon d'amour' wat mooier klinken (A)

[Paris]

Lekker zweverig. Je titel vind ik geweldig trouwens. En 'onder een roodgekleurde hemel' ook. Hij zou wat beter kunnen lopen, maar verder heb ik niet echt commentaar. Nou, er zitten wel erg veel kleuren in.

Het blauw wordt verdund door het grijs neem ik aan?

[Lalala1111]

Het blauw is verdunt (d?) door grijs, ja.

[Porcelain]

Met een D dus ja, verdund. Nu moest ik de zin drie keer lezen voor ik begreep dat het blauw verdund was door het grijs.

Goed, zeg, die titel inderdaad (jammer dat je er dan bij zegt dat ie eigenlijk 'loverboy' heette).
Echt dertien?! Ik krijg nu weer een soort mengeling van jaloezie en bewondering: kon ik dat maar toen ik zo oud was .

Nog wel wat ritmepuntjes in dit gedicht. Je woordenkeuze vind ik knap. Ik ben nu even te moe om verder diep erop in te gaan, wilde net gaan slapen, maar de franse titel viel me nog even op. Wie weet later.

[Lalala1111]

Oeps, ik schaam mij diep

Verder toch wel, dankje Ik zou graag de ritmepuntjes horen, dan kan ik dat misschien verbeteren. Ritme is niet echt mijn sterkste punt, maar het moet er toch wel inzitten.

Nog even een verklaring voor delen die slecht lopen (want ik vind het zelf ook niet zo geweldig): het was eerst dit gedicht:

Het blauw verdunt door grijs raakt wit;
ze dansen door de eeuwigheid
van grijs; morgen zal ’t regenen
Maar daar waar aquagrijs overgaat
in rood met paars en lichtoranje
is de morgen al begonnen.

Zo zat zij jaren achter tralies –
zelfgebouwd met slechts de eeuwigheid
in ’t vizier voor morgen
Probeert ze haar werken
de hiervoor beschreven kleur te geven.

Toen kreeg ik, drie weken later ofzo, ineens ontzettende inspiratie over de 'roodgekleurde hemel'. Ik heb dus twee delen samengevoegd met iedereen verschillend ritme, dat zou een verklaring kunnen zijn.

[Paris]

Limaon schreef op 30-05-2005 @ 17:16 :

Het blauw verdunt door grijs raakt wit;
ze dansen door de eeuwigheid
van grijs; morgen zal ’t regenen
Maar daar waar aquagrijs overgaat
in rood met paars en lichtoranje
is de morgen al begonnen.

Zo zat zij jaren achter tralies –
zelfgebouwd met slechts de eeuwigheid
in ’t vizier voor morgen
Probeert ze haar werken
de hiervoor beschreven kleur te geven.

Hoewel ik 'onder een roodgekleurde hemel' geweldig vind, vind ik deze versie eigenlijk véél leuker. Behalve 'de hiervoor beschreven kleuren', dat vind ik niet echt passen. Deze loopt voor mijn gevoel ook beter.