Nog één van mijn vreemde creaties.

[Millroy]

aka nog een stukje van mijn harde schijf.
Tool liefhebbers kennen het laatste zinnetje uit het lied "Reflection" op de album Lateralus.
Graag feedback.

Flits. Voel hoe de scherpe schichten zich via je ogen een weg banen naar je hersenen en daar alles verlichten. Hoor hoe alle andere geluiden plaats maken voor een oorverdovende stilte. Of is het een hels lawaai, dat je oren bedriegt? Je bent blind, doof en alleen. Laat je ogen bijkomen, rusten. Zie hoe vormen en schaduwen zich weer beginnen af te tekenen tegen een fel witte achtergrond. Knipper met je ogen, probeer de pijn er uit te schudden. Laat je verrassen door een tweede flits en knijp je ogen stijf dicht. Duw je handen krampachtig tegen je oogkassen en zie hoe elk vingerkootje zichtbaar wordt, door je oogleden heen.
Realiseer je dat je alleen bent, alleen en kwetsbaar. Draai je om en ren weg. Zet je ene been voor het andere. Herhaal dit, zo snel je maar kan. Blijf rennen, tot je ogen beginnen af te koelen en er geen olievlekken meer op je netvlies drijven. Laat je vallen, zonder remming. Laat je adem zichzelf inhalen.
Voel hoe je rustiger wordt. Kalmer en licht. Laat alles gaan. Omhels de duisternis, die je ogen en hart troost na het helle licht.
En kijk hoe het weer verandert.
*edit: out het lied=>uit het lied*

[Changshan]

Je schrijft vlot, weet precies waar de zinnen kort of lang gemaakt moeten worden.

De inhoud is wel leuk voor een kort stukje, ook geen fouten kunnen ontdekken, dus niet echt feedback... onheilspellende laatste zin, of toch niet...?

Shouldn't you have said what you meant?


all I can say.

[Anki]

wooow!

lekker weer eens een typisch Millroy stukkie, fijnnn