Bang

[Dark Dawn]

Ik zit op dit moment in een hele vervelende situatie.
Ik zit al een tijdje met mezelf in de knoop. Ik ben onzeker, ik twijfel aan mijn eigen kunnen enz. Dit klinkt misschien als een tiener probleem, en misschienis het dat dan ook wel. Ik heb ook de vervelende eigenschap om iemand waar ik veel mee omga en waarbij ik het idee hebt dat hij ook graag bij mij is, heel erg naar me toe te trekken.
Dit geval is voorgekomen bij mijn vriend. We zijn nu langer dan een jaar bijelkaar, en hij vind dat ik hem te veel bij me probeer te houden. Misschien is dat ook wel zo. We hebben het er al meerdre malen over gehad, maar de laatste keer, gisteren, is het bijna op de klippen gelopen.. En misschien gebeurt dat alsnog wel. Maar ik wil hem echt niet kwijt. Als hij weg is, heb ik niemand meer. Nu zullen jullie denken, dat ik andere mensen moet gaan zoeken. Ik heb wel vrienden, maar dat zijn niet de mensen die ik veel van mezelf toevertrouw, en dat is erg belanrijk voor me. Die mensen kan ik niet vinden. Of ik ben te bang om het te doen

Mijn vriend heeft gezegd dat ik hulp moet gaan zoeken, want als dit zo doorgaat, gaat het uit. Ik ben hier verschrikkelijk bang voor. Maar ik ben ook bang om hulp te zoeken. ik weet bij wie ik terecht moet, maar ik wil niet dat mijn ouders het weten. Nu zou dit geen probleem zijn als hij niet zulke hogen tarieven zou vragen.. Maar goed. Op de een of andere manier wil ik absoluut geen hulp vragen omdat ik bang ben voor vanalles. Ik ben bang dat ik emotioneel word, dat ik teveel zeg, dat hij me alleen maar ziet als een puber met de dagelijkse probleempjes, dat mijn ouders het niks vinden en dat ze denken dat ik me aanstel, of dat ze het niet aan kunnen omdat mijn zus ook veel problemen veroorzaakt. Aan de andere kant wil ik mijn vriend echt niet kwijt, want ik hou van hem.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind zelf ook dat ik er iets aan moet doen, dus ik wil niet alleen hulp voor hem. Ik wil het het liefst zelf op lossen maar dat gaat gewoon niet.

Heeft iemand misschien tips om over mijn angst heen te komen?

Als je een verwijzing hebt van je huisarts, dan wordt hulp over het algemeen vergoed. En als je mazzel hebt, gaan de rekeningen direct door naar de verzekering. Ook via school kun je vaak hulp krijgen die niets kost, hetzelfde geldt voor algemeen maatschappelijk werk. En daarvan gaan ook geen rekeningen ergens naar toe.

Als je vriend erg belangrijk voor je is en hij aangeeft dat hij het niet prettig vindt zoals het nu is, dan zou ik toch proberen je houding tov hem te veranderen... En juist omdat je bang bent voor alles heb je hulp nodig. En bij een hulpverlener is het niet erg als je emotioneel wordt, je kunt er niet teveel zeggen en als hij het afdoet als "dagelijkse probleempjes", dan is het een slechte hulpverlener (vind ik iig).

Soms moet je dingen gewoon doen...

[Stefanie]

Moeilijk Ik herken het wel heel erg in mezelf. Ik ben ook heel claimerig als blijkt dat iemand mij heel leuk vindt en me bepaalde aandacht geeft. Ik probeer afspraken met mezelf te maken om niet meer zoveel aan iemand te hangen, maar zodra het even wat slechter gaat, gaat het weer helemaal mis. Vaak is het ook negatieve aandacht vragen, waar ik achteraf spijt van heb.

Dark Dawn schreef op 21-05-2005 @ 21:05 :

Heeft iemand misschien tips om over mijn angst heen te komen?

Van iemand houden en jezelf vastzuigen aan die persoon zijn twee verschillende dingen. Hij is nu jouw hele leven is dat is behoorlijk beangstigend en benauwend voor hem. Het enige nuttige advies dat ik je kan geven is dat je dingen gaat doen die niets met hem te maken hebben. Ga op een sport, een cursus tekenen doen of bij de plaatselijke toneelclub en ga wat meer met je andere vrienden om. Zorg ervoor dat je ook een leven hebt buiten de problemen thuis en je vriend. Dan eis je niet meer zoveel tijd van hem, je hebt wat afleiding en misschien steek je er nog wat van op.

En Leonoor heeft gelijk; soms moet je dingen gewoon doen.
Met je ogen dicht het diepe in springen.