Aan het strand

[Aelin]

zo wit
dat ze bijna
de zon reflecteren
springen
mijn benen
door brekende golven

jouw hand
heeft nauwelijks
mijn rug beroerd
maar ik
val plat
voorover in zee

en hoe nat
ik ook was
de zon verwarmde
maar nooit
zoals jij toen
met jouw hand

[Porcelain]

Leuk gedichtje.

en hoe nat
ik ook was
de zon verwarmde
maar nooit
zoals jij toen
met jouw hand

Leuk einde, alleen moet ik met-jou-hand heel vertraagd lezen wil het ritme blijven kloppen. Daar zou ik naar kijken; als deze zin mooi loopt maakt dat het gedichtje een stuk sterker.

[Sjoerd]

leuk en mooi gedicht, een beetje storend vind ik dat je de zinnen in heelveel stukjes hakt.

[Lalala1111]

Ja, daar stoor ik me ook aan. Mooi, maar ik stoor me echt ontzettend aan je 'afbrekingen'. (enjambement, of zo, maar ik gebruik dat woord nooit omdat ik niet weet of ik het wel in de goede context zet)

[Porcelain]

Ja, daar ben ik het mee eens, die afbrekingen vind ik ook irritant.

[Aelin]

Hmz.. owkai.. ik zie het punt, maar ik zou eigelijk niet echt weten hoe ik t anders neer zou moeten zetten. Ik doe t eigelijk altijd een beetje zo
Iemand suggesties?

Aelin x x x

[Reynaert]

Zo wit dat ze bijna de zon reflecteren
springen mijn benen door brekende golven.

Jouw hand heeft nauwelijks mijn rug beroerd
maar ik val plat voorover in zee.

En hoe nat ik ook was
de zon verwarmde.
Maar nooit zoals jij toen,
met jouw hand.

Commentaar:
Ik vind het cliché, als je wil schrijven over de zee én origineel wil zijn moet je echt met wat beters komen. Reflecteren past niet goed in het gedicht, ik snap het beeld wel, maar het valt helemaal uit de toon. "Weerspiegelen" zou al beter zijn, als je de zin zo wil laten, maar ook dat is een erg lang woord dat het gedicht een soort dralerigheid geeft. Ik zou van de tweede strofen iets als dit maken:
Je hand heeft nauwelijks mijn rug beroerd
maar ik val al plat voorover in zee.
Ook in de laatste zin zou ik van 'jouw' 'je' maken omdat het op mij mooier overkomt. Algemeen: Je geeft de lezer eigenlijk niets anders dan een kort beeld van de zee. Als je denkt aan de fotografie: sommige foto's van de zee geven je echt een doordringend gévoel van de zee, laten er iets nieuws over zien, iets wat je nog niet eerder is opgevallen. Andere foto's laten eenvoudigweg de zee zien, een heleboel water in een kuil. Zoiets is ook van toepassing op je gedicht, je maakt een liefdesgedichtje maar vertelt eigenlijk niets: "we waren aan zee en jij streelde me" is alles wat je zegt. Probeer eens op een originele manier tegen de dingen aan te kijken, vernieuwend te zijn. En neem de moeite om je reacties voluit te typen, dat komt wat netter over.