fantasy: bescherm de kinderen.

[Eye of Sauron]

Ik loop al een tijdje rond met een conceptje voor een verhaal, met een idee dat ik wil uitproberen maar wat ik nu nog niet zeg.
Lees het verhaal maar.
Het speelt zich af in een dorp in een fantasywereld die onveilig word gemaakt door verschillende wezens, á la Midden-Aarde






Het gebeurde allemaal op een regenachtige dag, ergens in maart. Het was denk ik zo’n tien uur ’s avonds. Mijn beste vriend Lyude en ik hadden net de poorten afgesloten voor de nacht en ik was terug naar mijn huis gegaan, naar mijn vrouw Firiel die nu zeven maanden zwanger was van ons eerste kind. Toen ik net binnen was hoorde ik de alarmklok luiden. Ik pakte mijn zwaard en zei tegen haar dat ze zich met de andere vrouwen en kinderen moest verstoppen in de kerk.
Toen rende ik weer naar de poort. Lyude stond op de muur van ons dorp. ‘Ogres’ zei hij. ‘meer dan ik ooit gezien heb.’ Ik slikte. Ogres waren grote en sterke monsters, gewapend met gemeen uitziende bijlen. Ze vielen af en toe in kleine groepjes karavanen en eenzame reizigers aan, maar het is lang geleden sinds ze met zovelen een dorp aanvielen. Iedereen weet dat ogres bloeddorstig zijn. Ze eten mensenvlees en dan vooral het vlees van kinderen. Ze mochten het dorp niet binnenkomen!
Ondertussen waren onze mensen ook verzameld: een groep van ongeveer dertig boeren gewapend met hooivorken en zeisen. Een enkeling, waaronder ik, had een zwaard en er waren ook wat jagers met bogen bij. Lyude was ook een jager.
Lyude had een schatting gemaakt van de tegenstand: minstens tachtig ogres. Gelukkig zijn ogres niet al te intelligent: ze begonnen gewoon op het dorp af te rennen, zonder dat ze precies wisten hoe ze over de muur moesten komen. Het enige wat ze konden bedenken was met hun bijlen op de houten poort gaan inhakken. Terwijl ze dit deden schoten wij pijlen op ze af. Er vielen verschillende ogres maar die werden meteen weer aangevuld. Bovendien begonnen de pijlenkokers leeg te raken. Op dat moment kraakte de poort: de eerste bijl was erdoorheen. Meteen rende de mannen naar de poort toe, en de ogres die erdoorheen kwamen kregen een warm welkom: de eerste raakte meteen zijn hoofd kwijt toen iemand met zijn zeis zwaaide. Maar de ogres bleven maar komen en al snel begonnen er bij de mensen slachtoffers te vallen. Eén ogre hakte iemand finaal in tweeën met zijn bijl, en een andere gooide zijn bijl in de borst van een van de jagers. De mensen vochten dapper door, maar het was uitzichtsloos. Na een half uur waren er nog maar vijf mannen in leven: niet genoeg om de bres te verdedigen. De ogres begonnen het dorp in te stromen: ze hadden honger en roken het vlees van onze kinderen. ‘Terug naar de kerk!’ riep iemand. Toen begonnen we ons in de richting van de kerk te bewegen. We moesten de ogres lang genoeg bezig houden zodat de vrouwen en kinderen konden vluchten. En op dat moment sneuvelde mijn vriend Lyude. Hij werd in zijn rug geraakt door een grote bijl en was vrijwel meteen dood. ‘Red….de kinderen….’ waren zijn laatste woorden. Toen de ik en de drie andere overgebleven mannen bij de kerk kwamen, bleek dat de ogres al bezig waren de deur in te hakken. We vielen onmiddellijk de ogres bij de deur aan, maar degenen die bij de ingang waren waren ons achterna gekomen. We waren weldra omsingeld en moesten ons verdedigen tegen een groep van twintig terwijl anderen gewoon doorhakten op de deur. Vijf minuten later was ik de enige verdediger die nog in leven was. De poort was ook kapot, maar ik had mezelf zo weten te manoeuvreren dat ik in de deuropening stond, met achter me Firiel en de huilende kinderen en voor me de ogres die nog in leven waren: een stuk of twintig. Als ze hier doorheen wilden komen, was dat over mijn lijk! Natuurlijk was dat ook precies wat ze van plan waren, maar de nauwe deuropening gaf mij een voordeel: ze liepen elkaar in de weg. De ogres stormden zonder nadenken op de poort af. De eerste maakte kennis met mijn zwaard, terwijl ik de bijlzwaai van een tweede ontweek. Met een houw hakte ik zijn onderarmen eraf. De derde zwaaide zijn bijl in mijn richting, die ik opving met mijn zwaard. Toen voelde ik iets kouds in mijn zij. Toen ik naar beneden keek, zag ik dat er een zwaard in stak. Ik begon te wankelen terwijl Firiel, die alles gezien had, schreeuwde. Ik zakte op de grond. Ik wou gewoon doorvechten, maar ik had geen kracht meer in mijn armen. Mijn ogen begonnen troebel te worden. Mijn hoofd viel opzij, zodat ik mijn grote liefde Firiel recht aankeek. De ogres begonnen ondertussen al over me heen te stappen. Ik hoorde de doodskreten van kleine kinderen. Ik kon ze niet tegenhouden…… Ik wist dat het voorbij was. Nog steeds keek ik naar haar: de vrouw van wie ik hield, de vrouw die mijn kind droeg. Ik wou tegen haar zeggen: ‘ik heb gefaald, het spijt me, ik houd van je’ maar er kwam alleen maar bloed uit mijn mond. Toen hoorde ik haar gillen en iemand anders grommen. Toen ik omhoog keek, zag ik een bijl neerkomen, gericht op mijn nek……

Spoiler

het moge duidelijk zijn, mijn idee was om een verhaal te schrijven dat vreselijk slecht afloopt. Als je nu een naar gevoel in je maag hebt dan heeft het verhaal de juiste snaar geraakt.
Ik zou graag willen weten wat je van het verhaal vond en hoe je over verhalen zonder happy end in het algemeen denkt.

[Vogelvrij]

Is dit alles? Ik dacht dat het een heel lang verhaal zou worden, meestal schrijf jij toch wat langere verhalen of bazel ik nu? En spreek je ogre uit zoals in Shrek?

Ik houd wel van verhalen met een slecht einde, maar dit is wel heel... slecht. Hier is niet eens hoop dat het goed komt, zeg maar en dat is wel wat jammer. Maar je schrijfstijl vind ik wel oké

Er vielen verschillende ogres maar die werden meteen weer aangevuld.

Moet daar niet neer tussen, zo vind ik het een beetje een vage zin

[Spoonie]

Good move shrek, I'M A OGRE AAAAAAAAAAAAAAR

wel okee, hier een daar typfoutje

[Eye of Sauron]

Vogelvrij schreef op 26-05-2005 @ 16:56 :
Is dit alles? Ik dacht dat het een heel lang verhaal zou worden, meestal schrijf jij toch wat langere verhalen of bazel ik nu? En spreek je ogre uit zoals in Shrek?

Ik houd wel van verhalen met een slecht einde, maar dit is wel heel... slecht. Hier is niet eens hoop dat het goed komt, zeg maar en dat is wel wat jammer. Maar je schrijfstijl vind ik wel oké
Moet daar niet neer tussen, zo vind ik het een beetje een vage zin

Ik heb Shrek niet gezien, maar ik denk het wel.
Ik heb ogres uit een oud spel van me gehaald. (crusaders of might and magic) Daar waren het een soort orcs, maar dan veel groter en gespierder. (nog gespierder dan Uruk-Hai) Ze waren behoorlijk dom en leefden van het vlees van kinderen.
Maar Shrek is toch lief?

Ik wilde 'vielen' veranderen in 'sneuvelen' maar ik mag al niet meer aan het bericht komen. maximumtijd overschreden.

[Spoonie]

misschien het verhaal verder uitbreiden in de ogen van het zoontje van de vader die zich in de kerk doodvecht en daarna ontsnapt en wraakt zweert

[Vogelvrij]

Eye of Sauron schreef op 27-05-2005 @ 17:32 :
Ik heb Shrek niet gezien, maar ik denk het wel.
Ik heb ogres uit een oud spel van me gehaald. (crusaders of might and magic) Daar waren het een soort orcs, maar dan veel groter en gespierder. (nog gespierder dan Uruk-Hai) Ze waren behoorlijk dom en leefden van het vlees van kinderen.
Maar Shrek is toch lief?

Ik wilde 'vielen' veranderen in 'sneuvelen' maar ik mag al niet meer aan het bericht komen. maximumtijd overschreden.

Je hebt shrek niet gezien Oeh, hoe kan dat nu? Zo'n geweldige film! En inderdaad, Shrek is lief, maar ook een beetje zielig omdat iedereen altijd bang voor hem is, maar eigenlijk is hij alleen maar eenzaam... Jouw ogres zijn niet zo lief

Ah, ik snap het

[Choking Duck]

Heel stom idee, maar is het niet een beetje lastig als de persoon waar het perspectief bij ligt de pijp uit gaat?
Dan moet het wisselen, maar als het slecht af moet lopen dan zullen de doden wel in het rond vliegen.
Of overleeft ie het en kan ie alle dode mensen in de kerk zien en zweert hij wraak?
Ik ben benieuwd!

[Blood Fire Rage]

Eye of Sauron schreef op 26-05-2005 @ 13:06 :
[i]
gemeen uitziende bijlen

Leuk verhaal, maar 'gemeen uitziende bijlen' kan natuurlijk niet. Bovendien zou ik de maanden van het jaar niet een Nederlandse naam geven, en de monsters geen 'Ogers' noemen. Afgezien van Shrek is het gewoon te afgezaagd.

Btw, alles wat ik hier post als feit is natuurlijk mijn mening he, geen universele waarheid

Verhalen die kut aflopen zijn realistisch. Vrijwel alle fantasyverhalen lopen goed af. Het spannende verdwijnd daardoor. Een verhaal als het jouwe zorgt ervoor dat de lezer (of ontvanger van het verhaal iig) een beetje uit het vaste stramien gegooid word, wat leuk is voor het volgende verhaal dat ze lezen.
Ik had trouwens geen naar gevoel in m'n maag. Het hele verhaal is te kort om een band met de hoofdpersoon te krijgen.

En als ervaren D&D DM heb ik toch vrij veel verstand van fantasyverhalen.