Ik had je al gezien op de cam
En toen kwam je uit de tram
Ik zeg ik ben zo blij dat ik je ken
En dat je bij me ben
Maar helaas moest ik een traantje plenken
Als ik aan je kont denken.
Ik deed je broek uit en dacht gelijk van shit
Deze kontje is bierwit!
Waarom had je me niet verteld dat je een bakra was?
Dat je gewoon bruin van de zon geworden was?
Wat moet ik nu tegen mijn moeder zeggen?
Hoe kan ik haar dat nou uitleggen?
Ik voel me heel geweldig als ik in je ogen kijk
En dan denk ik soms wel jonge heb toch schijt
Maar ik ben vijfenveertig en jij pas zeventien,
Dus is het toch beter als jij en ik elkaar niet meer zien.
Nehh, dit vind ik dan weer niets.
Het heeft niet het simpele van je vorige, en ook niet het ingewikkelde van één van de voorgaande. het is niet echt origineel.
deze heeft absoluut niet wat de vorige wel had. die andere liep manjefiek, deze loopt niet op de juiste toon. de stijl die je nu hebt pas niet bij het onderwerp. deze kontje bijv komt ook 'n beetje nep over hier. wat moet ik nu tegen mijn moeder zeggen? ~ hoe kan ik haar dat nou uitleggen? vind ik overigens wel leuk. maar hij heeft niets en hij doet niets.
Je had vorige keer beter door wat het idee was. Je neemt het gedicht nogmaals te serieus. Het lijkt wel of DoP'ers het forum is waar het minst gelachen wordt, op N & A na.
Maar James, met dit gedichtachtigiets krijg je mij niet echt aan het lachen. Die vorige wel, die was grappig, maar deze is een soort van slap aftreksel ervan, vind ík.