De eeuwige traan

[JCL]

Normaal gesproken post ik hier niets, ben ook niet echt z'n dichttype (vind het wel leuk) het helpt me vooral om bepaalde gevoelens te uiten en om dinge van me af te zetten. Een aantal maanden geleden heeft een goede vriendin van mij een ernstig ongeluk gehad, ze heeft het wonder boven wonder overleefd, maar heeft wel veel tijd nodig gehad om te revalideren. Toen zat ik er natuurlijk heel erg mee (was in de tentamenweek) maar nu, een hele tijd later kwam er iets in me op wat ik eigelijk ook wel eens met andere wil delen, dus bij deze!

De eeuwige traan:

Een eeuwige traan kan zelfs jij mij niet besparen,
Schoot van vuur,
Immer warm, nimmer guur,
In de vele jaren,
Schenk jij mij slechts een grijns,
Iets begeerlijks, iets fijns,
Een levenslange lach,
Niet te versmaden tot dag,
Waarop jij mij voor goed verlaat,
En een eeuwige traan ontstaat.

Hopelijk vinden jullie het wat (misschien ook niet...) maar das verder aan jullie, ben iig wel benieuwd

[vidaaa]

Ik snap deze regel niet echt:

Schoot van vuur

Ik zie de verhouding niet echt met de rest van het gedicht en de regels eromheen.

Verder is het natuurlijk altijd goed als je je gevoelens uit door te dichten Dit gedichtje is wel simpel maar als je dicht om iets te verwerken maakt dat helemaal niet uit natuurlijk.

[JCL]

Je moet het zien i.c.m. de eerste regel

"Een eeuwige traan kan zelfs jij mij niet besparen,
schoot van vuur"

De eeuwige traan geeft aan dat iedereen dood gaat, vroeg of laat, en door dat gemis ontstaat een eeuwige traan.

Wie kan het mij niet besparen? Dat is schoot van vuur, de gene waar het over gaat, iemand die er altijd voor je is, waar je een bepaalde kracht uit put en die je warmte geeft, vandaar schoot van vuur. Wordt geprobeerd om de persoon in kwestie te benoemen.q

[vidaaa]

oh oke! ik zag 'schoot' als werkwoordsvorm van schieten.
Nu snap ik het wel mooi!