Mijn eerste en laatste gedicht

[Lalala1111]

Het ritme is eruit en ook de melodie;
nimmer zal ik worden wat ik wil
De woorden stil en prachtig wezend
maar dansen niet meer, staan stil

Ongewassen ongestreken gerezen;
de zinnen geen klankspelhorigen meer
't Zijn enkel wat woorden opgeschreven
in een rij, van ginder naar hier

En dan alsnog ben ik één ding vergeten;
't niet meer denken in poëtische taal
't niet meer zingen van woorden in ritme
Compleet afgeschreven, doch trachtend
maar fataal.

---

Ja ja ja, geschreven naar eigen belevenis. Het voelt alsof ik 'het' kwijt ben.

Zal ik in de tweede strofe, derde regel, "'t Zijn enkel woorden opgeschreven" doen, of juist "'t zijn enkel woorden op papier geschreven", rekening houdend met de daaropvolgende regel.

[indigo]

Wow, herkenbaar. Bijna een halfjaar lang heb ik ook zo'n periode gehad dat ik dacht dat ik 'het' (als in: het dichten) kwijt was... erg irritant, maar het gaat vast weer over
Maar ik vind 'm goed lopen! Aan de eerste strofe hoef je niets meer te veranderen wat mij betreft (al moest ik bij het woord 'wezend' wel even wat langer nadenken, maar ik zou niet weten wat er beter past.
De tweede strofe vind ik wat minder. De eerste zin past op de een of andere manier niet helemaal, en die laatste regel lijkt langer gemaakt omdat het ritme dan beter was (van ginder naar hier. Ik zou ervan maken 'op papier geschreven' trouwens, dat vind ik iets mooier staan.
In de derde strofe zit ineens geen rijm meer . Nouja, ook wel beter om dat niet te forceren. Met de laatste regels:
Compleet afgeschreven, doch trachtend
maar fataal.
weet ik nog niet zo goed wat ik aan moet. Fataal klinkt goed, maar doch weer niet zo.

Maargoed, kortom: mooi gedicht! (volgens mij ben je het helemaal niet kwijt)

[indigo]

Oh, nog even iets (en stiekem een upje, want ik vind dat dit meer reacties waard is): waarom is de titel 'Mijn eerste en laatste gedicht'? Laatste past wel bij de inhoud, maar eerste?

[dark*dizzie*]

Limaon schreef op 08-07-2005 @ 11:07 :
Het ritme is eruit en ook de melodie;
nimmer zal ik worden wat ik wil
De woorden stil en prachtig wezend
maar dansen niet meer, staan stil

Ongewassen ongestreken gerezen;
de zinnen geen klankspelhorigen meer
't Zijn enkel wat woorden opgeschreven
in een rij, van ginder naar hier

En dan alsnog ben ik één ding vergeten;
't niet meer denken in poëtische taal
't niet meer zingen van woorden in ritme
Compleet afgeschreven, doch trachtend
maar fataal.

---

Ja ja ja, geschreven naar eigen belevenis. Het voelt alsof ik 'het' kwijt ben.

Zal ik in de tweede strofe, derde regel, "'t Zijn enkel woorden opgeschreven" doen, of juist "'t zijn enkel woorden op papier geschreven", rekening houdend met de daaropvolgende regel.

Het loopt erg goed. Het leest ook lekker.
De 2e strofe vind ik iets minder dan de 1e. Dat komt denk ik ook door: van ginder naar hier. De 3e vind ik wel aardig. Ik ben het wel met indigo eens: doch staat niet zo mooi vind ik.
Maar in het geheel vind ik het een aardig gedicht. Ik denk dat je het nog niet 'kwijt' ben hoor. Ik heb ook wel van die perioden.

[Lalala1111]

Dank voor reacties, leuk om te lezen altijd, haha

Ook fijn om te horen dat men niet denkt dat ik het kwijt, al heb ik dit gedicht eruit geperst met allemaal woorden die ik al eens gebruikt heb. Zo voelt het: alsof ik niet genoeg woordenschat meer heb.

Dan zal ik nu maar het gebruik van 'doch' verklaren, want dat is toch wel een dringende vraag. 'Doch' heb ik gebruikt als in 'maar toch'. 'Maar toch' heb ik niet gebruikt, omdat in de volgende zin ook al een 'maar' staat

kun je neit doen, doch trachtend, doch fataal?