Kijk [strofe twee, drie en vier]

De eerste strofe zag er meer uit als een gedicht, waardoor deze vanzelfsprekend op DoP terug te vinden is.

--

Ik kijk en ik zal blijven kijken, want dat is veilig.
Van een afstand, met een verrekijker, een telescoop.
Zodat ik je niet stoor met wat ik nu doe.
Je weet het niet eens dat ik kijk.
Ik weet wel dat jij kijkt.
Gelukkig niet naar mij, anders zouden we elkaar zien.
Alleen als je kijkt, val ik op.

Ik heb ook wel wat anders geprobeerd, hoor,
en dit is geen worsteling met mijn emoties,
als je dat soms dacht.
Ik voel alleen de afstand, het gevoel en de leegte,
waar we beiden niet van wisten dat hij bestond.
Jij nog steeds niet, gok ik zo, al ben ik vaak genoeg op het water te vinden.
Nog nooit een verrekijker gezien?

Ik onderga dit zonder aanwezige gevoelens.
Ik kijk en ik blijf kijken, maar ik zie mijn liefde niet.
Gelukkig wil ik haar niet zien, want zonder scherven hoef je niets te lijmen. Ik binnen, jij buiten.
Als ik wil, wisselen we onbewust de wacht.
Ik heb je nog nooit gesproken. Macht? Machteloos.
Ik vind mijn troost in het gordijn dat zo open en gesloten als ik ben, is.

--

I admit, niet helemaal vrolijk. Dit mag los beoordeeld worden.

Iets "niet-wouterigs", alsjebegrijptwatikbedoel.
Maar daardoor niet minder mooi.
Erg treffend en goed geschreven.
Ja, erg mooi.
Liefs,
Mijn.

Mijns. schreef op 07-08-2005 @ 11:38 :
Iets "niet-wouterigs", alsjebegrijptwatikbedoel.
Maar daardoor niet minder mooi.
Erg treffend en goed geschreven.
Ja, erg mooi.
Liefs,
Mijn.

Oeh, dit valt me nog mee. Dank je!

[Nijn*]

't Is inderdaad niet helemaal Grimm-stijl. Mooi geschreven. En inderdaad, treffend zoals Mijns zegt. *zucht*

Nijn*

*zucht*