Vandaag nog een maand en dan lekker naar Praag met vrienden.
Maar van vandaag staat op nummer 1:
Wildvreemde kinderen die naar onze(van vrienden en mij)namen vroegen. Daarna wilde ze met ons touwtjespringen, wat we even gedaan hebben, we waren in een goede bui. Waarna ze met hun handtekeningenboekje naar ons toe kwamen rennen
We mochten niet eerder weg dan dat we wat geschreven hadden en een handtekening gezet hadden. De kinderen waren helemaal blij en ik ook want ik kreeg het gevoel dat het nog wel goed gaat komen met de "generatie" na ons.
De kinderen waren rond de 11.