Brief aan Doreas.

[Azalea]

Mijn liefste Doreas,



u zag mij enkel als een levendige vrouw, die rust zocht in haar leven. Tussen verwoestende golven -de zorgen- die mij altoos hebben geleid. U droeg mij door de dalen van het prachtig land, over heuvels, groen als frisse zomerbladeren, waar ik genieten mocht van de eeuwige rust, daar te vinden. Daar waar mijn dromen nog niet op hebben durven hopen. En waar mijn leven geen stap durfde te gaan, volgend uwer voeten naar de rust.

En ik vertrouwde u, o jongeman, zoals u mijn leven binnendrong, onkundig wat er met ons zoudt gebeuren. U zag mij, troosteloos verloren, in de handen van de dood, maar stak uw hand en leidde mij naar de rustig koele weiden. Daar, waar ik nimmer van gedroomd – mijn leven met u delen mocht. Wij, daar gezeten langs de waterkant, waar de rivier haar water zachtjes stromen deed, verloren in elkanders armen, zo veilig, zo vertrouwd. En ik, ik durfde iemand te zijn, dat wat ik nooit heb mogen worden, een persoon in levende lijve, aan de wereld ondervonden. U liet mij zijn wie ik nu geworden ben, een mens, een vrouw, in heel mijn leden.

U droeg mij op handen, u verliet mij nimmermeer, of toch.. de nacht dat u mij te kennen liet, dat u haar –de ander- had ontmoet, toen verliet u mij voor haar. Zij was het immers die u gelukkig maken kon, en ik, ik bleef achter in wanhoop. De zon is nimmermeer op gegaan, de nacht vervuld geheel mij leven. Ik kon u niet laten gaan, ik houdt nog teveel van u.
Doch de dagen dat ik met u samen was, zullen mij eeuwig blijven troosten. Mij doen stand houden tot het eind.

Want, geliefde Doreas, mijn hart huilt nog om u.
En zal blijven wenen, tot de dag dat u terugkeert.


Ik wuif u mijn vaarwel,
met mijn welgemeende liefs,
Tot weerziens, later,


Azalea.



(Slechts een probeersel.)

[gezweetwel]

? Hoort dit niet op Letteren?

[Azalea]

Ik ben niet geheel gewend hoe het er hier aan toe gaat.
Het spijt mij als dit onder het verkeerde thema staat.

Liefs,

[gezweetwel]

waarom hou je die afstandelijke, te archaeïsche stijl vol in je posts?

in elk geval, post het dan maar onder Letteren

[Azalea]

Commentaar op mijn schrijfstijl zou ik graag in priveberichten zien.
Afkraken is niet geheel nodig, naar mijn weten.

Ik zal het doen.

[gezweetwel]

Azalea schreef op 19-10-2005 @ 17:15 :
Commentaar op mijn schrijfstijl zou ik graag in priveberichten zien.
Afkraken is niet geheel nodig, naar mijn weten.

In je brief vond ik het wel relevant hoor, bij míjn weten was het niet afkrakend bedoeld
Alleen, schrijfstijl is nog iets anders dan 'spreekstijl'. Vandaar mijn opmerking.

[Azalea]

gezweetwel schreef op 19-10-2005 @ 17:11 :
te archaeïsche stijl

Klinkt niet geheel vriendelijk.

Maar ik geloof je, als je 't zegt.
Ik ben niet meer dan enkel iemand die ook probeert haar gevoel op papier te verwoorden.
En over mijn 'spreekstijl', zoals u dat noemt, daar neem ik liever zelf mijn beslissingen over.

Dank u.

[Broeder]

Allereerst;

Het is "waar ik niet van heb durven dromen" of "waar ik niet op durfde te hopen", maar niet "waar mijn dromen nog niet op hebben durven hopen".

[gezweetwel]

haha, nu ja, in elk geval sorry als je je beledigd voelt

(en "te archaeïsch" was veeleer een vaststelling, die je toch niet kan ontkennen. de "te" heeft msh een negatieve bijklank, het hangt ervan af hoe je ernaar kijkt. archaeïsch woordgebruik wordt vaak afgeraden bij leraars, vooral aan de unief, dus ik let er nogal op)

[welle]

En ten tweede?

[Azalea]

welle schreef op 19-10-2005 @ 17:35 :
En ten tweede?

Daarwacht ik ook nog op.
Haha.

[Azalea]

Dan dnek ik dat daar een verschil van mening zit.
Archaïsmen houdt ik van, en probeer ik dus redelijk vaak te gebruiken.

Maar als u een andere mening hebt, vind ik dat natuurlijk ook prima.

Fjn dat we er toch een beetje overuit zijn gekomen.

Waar het ook hoort,

Dit schrijven raakt mij, en waarom? Door alle formele taalgebruiken heen ligt er toch een gevoel in waar niet om te zeilen valt.

Misschien spreekt het me aan omdat ik zelf ook wel eens zulke brieven schrijf.. misschien, wie weet het.

Groetje

[ragdoll]

Heerlijk helder archaïsme. Geweldig!

[Broeder]

Ten tweede vind ik de zinnen voor een ouderwets bedoeld verhaaltje niet echt lekker lopen. En tja, dingen als 'ik houdt' verdienen uiteraard geen uitleg.

Broeder schreef op 19-10-2005 @ 17:22 :
Allereerst;

Het is "waar ik niet van heb durven dromen" of "waar ik niet op durfde te hopen", maar niet "waar mijn dromen nog niet op hebben durven hopen".

Waarom niet dan?

[Astuanax]

perseus schreef op 19-10-2005 @ 17:59 :
Waarom niet dan?

omslachtige werkwoordelijke constructie. Drie werkwoorden na elkaar past niet.

ontopic: de tweede strofe vind ik veruit de beste. Je gebruikt mooie beelden en verwoordt ze beter dan in de rest van het verhaal.

[Azalea]

Broeder heeft wel gelijk.
Dit is mijn eerst geschreven brief.
Normaal gesproken schrijf ik enkel gedichten.

En er staan heel wat spellingsfouten in, inderdaad.

Toch hoop ik dat ik meer kritiek krijg op de inhoud.


Dank jullie wel voor de reacties.


Liefs,
Azalea.

[Broeder]

perseus schreef op 19-10-2005 @ 17:59 :
Waarom niet dan?

Contaminatie. Twee uitdrukkingen door elkaar gebruiken levert één foute uitdrukking op.

Zo, van Dop en van Letteren samengevoegd.

[gezweetwel]

Azalea schreef op 19-10-2005 @ 19:04 :

En er staan heel wat spellingsfouten in, inderdaad.

Toch hoop ik dat ik meer kritiek krijg op de inhoud.

Tja, inhoud en vorm zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden bij het schrijven, vind ik toch wel.
Wat betreft de inhoud: te dramatisch, soms te cliché, te veel herhalingen of overbodige opsommingen (bv "U liet mij zijn wie ik nu geworden ben, een mens, een vrouw, in heel mijn leden"), twee verschillende 'eindzinnen/stukjes', en bovendien heb ik het gevoel dat de brief geschreven is zonder op voorhand echt een richting/verhaal bedacht te hebben.
De positieve aspecten dan: goede sfeervorming, beeldvorming, lay-out, redelijke vocabulaire.