hoe socialiseer ik mijn kitten?

[juno]

Het nieuwe poesje is pas met 5 weken in aanraking gekomen met mensen. Ze is drie weken in een pleeggezin geweest, en heeft daarna nog een maand in het asiel gezeten. Nu is ze 2 dagen hier, ze is 12 weken.

Ze is nu wel aan het wennen aan de omgeving, en reageert goed op de andere katten, maar ze is nog erg bang voor mensen. Gelukkig is ze gek op eten, dus dan kan ik er wel naast blijven zitten en voorzichtig af en toe een vin verroeren, maar opstaan of verzitten of mijn hand uitsteken naar haar is echt teveel voor het poezenhartje. En het asiel had gezegd: aaien as ze et. Dat kan helemaal niet.

Het kan nog goed komen, weet ik. Ik moet haar verder socialiseren, maar helemaal hoe en wat...afgezien van lief en rustig en geduldig zijn, iemand nog tips?

[wizkid]

- Je kan hem in een soort van grote konijnenkooi in de kamer zetten, en hem dan zoveel mogelijk met rust laten. Hij moet 5 keer per dag eten en dan ga je hem door 'honger' bij je proberen te lokken. Jij zit dan met het bakje met eten bijvoorbeeld aan de andere kant van de kooi of nog iets verder en als je dit gewoon oefent komt ie na een tijdje wel bij je.

Dus met een grote konijnenkooi tussen de mensen, en een klein kattenbakje in de kooi, een bakje water, en een open mandje. Het kan zijn dat hij zich de eerste dagen achter het mandje gaat verstoppen.

Zoiets bedoel ik dan, die heb je ook vrij groot zodat er wel een kitten in kan leven (dus niet zo'n houten ding):

Hoe was ze in dat pleeggezin en in het asiel? Ook zo schrikachtig mbt mensen of niet? Zo niet, dan kan het natuurlijk ook dat ze gewoon aan de nieuwe omgeving moet wennen.

[XQseMe2]

sja....geduld is toch wel de grootste tip ben ik bang...

verder haar zoveel mogelijk zelf alles laten onderzoeken, laat haar maar lekker wennen aan het feit dat ze in een huis is terecht gekomen waar ook mensen zijn, en niet alleen mensen, maar ook nog ns bewégende mensen. mensen die rondlopen en zich verplaatsen, soms zelfs onverwachte bewegingen kunnen maken.
als ze dat eenmaal doorheeft, en je aait haar dan een x tijdens het eten...dan is de kans groter dat ze dat accepteert omdat ze al aan die bewegingen vanuit haar ooghoeken gewend is.

wij hebben ook zo'n katje gehad.
ze was zo'n lieverd die zoiets had van "aai me asjeblieft maar raak me niet aan!" klinkt raar, maar zo was ze.
we hebben veel geduld gehad en dus ook bovenstaande toegepast, veel haar dr eigen gang laten gaan.
uiteindelijk is ze helemaal bijgedraaid! ze kwam uit zichzelf naar ons toe en ze liet zich ook aanraken en knuffelen.
ze kwam zelfs bij mij in de slaapkamer op bed liggen, en dat was echt iets...dat deed ze nooit!!
maar het was goed, ze kwam zelfs op schoot...ook iets dat in 1e instantie bij haar uit den boze was.
zij was onmogelijk geval nummer 1 zou je kunnen zeggen, want ze was gevonden langs de snelweg waar ze maar aan het lopen en lopen en lopen was (we vermoeden dan ook dat ze uit de auto is gezet door iemand en dat ze achter de auto is aangelopen ofzoiets, want ze was, eenmaal gezien, opgepikt & meegenomen door vrienden van ons, compleet uitgeput. ze heeft alleen maar geslapen urenlang, even opgestaan om te eten en daarna weer uren slapen) maar het is gelukt, dus als het bij haar kan, kan het ook bij jou beestje.

[AngelLena]

Geduld en absoluut niet forceren is de sleutel denk ik. Ik heb hier een kat met een jeugdtrauma, daar kon je de eerste maand niet eens bij in de buurt komen. Heeft heel veel geduld gekost om te wachten tot het beestje uit zichzelf bij je kwam. Hij is nu zo af en toe nog wat schrikkerig en erg eenkennig, maar als je geen gekke dingen doet kruipt ie zo bij je op schoot en lebbert je helemaal af, is nu een grote knuffelbeer. Het is idd een voordeel dat je nog andere katten hebt, als die wel bij jou komen zal het jonge ding daar over een tijdje misschien een voorbeeld aan nemen en toch ook nieuwsgierig worden naar de hand die haar eten geeft. Heel veel geduld, wachten tot de kat bij jou komt en niet andersom en dat kan veel tijd kosten, maar uiteindelijk komt het wel.

Socialiseer?

[juno]

Ja, zo heet dat in kattenopvoedkundige termen.

Het gaat beter, iedere dag een klein beetje. Ze scharrelt al rond door het huis, en loopt langs me heen als ik in de deuropening zit en ze wil erlangs.

En ze komt uit zichzelf als ze me eten hoort klaarmaken in de keuken. Ze heeft vandaag ook voor het eerst in de keuken gegeten. Ik kan daar gewoon bij blijven, en de geluiden van mijn vriend boven zijn wel om van te schrikken, maar ze komt wel weer steeds terug naar dat lekkere bakje vis als ik haar roep.

Ze weet ook wat haar naam is, want daar reageert ze op.

Gaat wel goed komen.

[AngelLena]

juno schreef op 27-08-2005 @ 19:14 :
Ja, zo heet dat in kattenopvoedkundige termen.

Het gaat beter, iedere dag een klein beetje. Ze scharrelt al rond door het huis, en loopt langs me heen als ik in de deuropening zit en ze wil erlangs.

En ze komt uit zichzelf als ze me eten hoort klaarmaken in de keuken. Ze heeft vandaag ook voor het eerst in de keuken gegeten. Ik kan daar gewoon bij blijven, en de geluiden van mijn vriend boven zijn wel om van te schrikken, maar ze komt wel weer steeds terug naar dat lekkere bakje vis als ik haar roep.

Ze weet ook wat haar naam is, want daar reageert ze op.

Gaat wel goed komen.

Goed om te horen Geduld loont

[Steefjuh]

Toevallig hebben wij ook net 2 weken 2 kittens van 8 weken ongeveer.. En een probleem erbij, die ene pist op elk bed de ze tegenkomt, als ze er niet mee ophoud moet ze weg en alles dichthouden willen we niet blijven doen... maar goed, we hebben nog een volwassen kat en die hebben we ergens weggehaald bij mensen die echt te veel beesten hadden.
En deze kat werd ook constant achterna gezeten door 2 grote honden, we mochten dr ook zo meenemen, ze gaven er niks om.
Nou goed, dat beest hier dus... Ik denk dat ze ongeveer 3 maanden onder de bank heeft gezeten (op t laatst minder) en enorm bang was enzo, maar nu s ze alleen tegenover vreemden vrij arrogant en verder niet echt bang meer, we hebben inmiddels ook n hond en het gaat prima, ze zijn geen beste maatjes, maar ze kunnen wel onder 1 dak leven.

Dus inderdaad, mijn tip is ook, aandacht geven als ze in je buurt komt, maar verder niks forceren of dwingen ofzo, dan komt het vanzelf goed en trekt ze vanzelf bij.. Succes!!