De Trijn Hullemanlaan
Het leek wel zonsopgang, op rode balkons
waar ‘t zonnescherm oranje-boven preek
naast de berm die ineens op een bloementuin leek.
Tuinmannen knipten de heg met een schaar,
en daar
wandelde d’r klein viooltje met haar.
Imposant glansde het hout en de snaren
en huppelde de paardenharen stok
op ’t ritme van voetjes op het witte trottoir.
En omdat, om dit was het eigenlijk jammer
dat thuis zich dicht bij, niet wat verder bevond.
--------------------------------------------------------
Omdat ik al zo lang niets meer had gepost (want het is zo eng om jezelf tussen al die hoogstaandjes op DoP neer te zetten

) : Jeugdherinneringetje waar vanmiddag dit uit voortvloeide.