Trauma's invloed op het hebben van sex?

[Ludmilla]

Ik vroeg me af, hoeveel invloed trauma's (op gebied van sex, of gewoon misbruik, geweld, het niet krijgen van liefde of wat dan ook) op het hebben van sex heeft.

Houdt het je helemaal tegen, of sla je juist door?
Durf je sommige dingen niet (meer) of gaat het op de automatische piloot?
Ben je juist voorzichtig, of maakt het je allemaal niet meer uit?


Wat zijn jullie ervaringen?

[Mariekje*]

Mijn verleden heeft veel invloed gehad op mijn (sex) leven (door seksueel misbruik o.a.). Ik heb het hebben van seks nooit helemaal tegengehouden, ik denk eerder dat je mij bij de 'ik sloeg door' kant kunt rekenen. Ik zei geen 'nee' en alles wat ik niet meer durfde door de negatieve gebeurtenissen van vroeger, daarvoor probeerde ik een compensatie te vinden. Ookal gingen deze soms finaal tegen al mijn gevoelens in.
Zonder het geduld, vetrouwen en het begrip van mijn nieuwe vriend, was ik hier denk ik ook in blijven hangen. En zou ik misschien nog steeds wel dingen tegen m'n zin in hebben gedaan...

Tegenwoordig durf ik steeds iets meer het initiatief te tonen, voorzichtig en onzeker ben ik nog steeds. En op 'even snel' seks heb ik het nog steeds niet, zegmaar de momenten waarop uitgebreide seks niet mogelijk is... Dan wordt ik daarna vaak heel stil en keer ik in mezelf. Uit pure onzekerheid wil ik dan nog wel eens het gevoel krijgen 'goed genoeg zijn voor..' Ik probeer te leren die gevoelens en emoties te nuanceren, maar ik vrees dat het gewoon in m'n huid gekerft staat. Dat is het enige waar ik nog steeds keer op keer tegenaan loop. Ook mijn beeld op seks kan soms enorm verdraaid zijn (wederom uit onzekerheid) dan vind ik het eigelijk maar een denigerende, misselijkmakende handeling... Geintjes met enig zelfspot na de seks weet ik ook nooit te waarderen, seksueel getinte dingen op een dergelijk moment vind ik nooit grappig. Ligt eraan hoe het gebracht wordt, maar vaak doet het me pijn.. Ik denk dat ik inmiddels al een heel stuk verder ben als eerst, en misschien.. heel misschien kom ik er ooit nog helemaal overheen.. Al betwijfel ik dat ten zeerste.

[Chloe Siere]

Mijn eerste keer was achteraf gezien echt met een eikel van een gozer. Hij woonde niet hier in de buurt maar stond in de zomer hier in de buurt op een camping. We hadden echt een geweldige zomer en ik was echt heel erg verliefd. Hij ook op mij dacht ik. Fout gedacht dus. Toen hij weer naar huis was hoorde ik echt helemaal niets meer van hem. Zijn mobiele nummer deed het niet meer. Ik vond dit zo ontzettend erg. Voelde me echt heel erg gebruikt. Vooral omdat ik al onzeker ben van mezelf. Dit maakte het alleen maar erger.

Na die keer heb ik echt 1 jaar oid een afkeer gehad van seks. Ik heb in die 2 jaar 3 keer een vriendje gehad, maar heb daar helemaal niets meer durven ondernemen op seksueel gebied. De afkeer werd op een gegeven moment wel minder, maar toch durfde ik me niet te geven.

Na 1,5 jaar kreeg ik met mijn vriend (met wie ik nu bijna 3 jaar wat heb) en hij wist wel het 1 en ander van dit alles af. Hij heeft zoveel geduld getoond. Uiteindelijk zijn we na 8 maanden met elkaar naar bed geweest en dat was het perfecte moment. Ik wilde toen al zo'n 2 maanden al wel, dus op dat moment stonden we echt op springen En dat voelde helemaal goed.

Nu ben ik er dus helemaal overheen. Die afkeer is helemaal verdwenen en ik kan me weer compleet geven en genieten Achteraf gezien ben ik toen ook gewoon heel erg naief geweest. Maar ik was nog jong (15,5 ). Te jong dus waarschijnlijk. Maar toen ik met die jongen naar bed ging, wilde ik wel echt. Alleen was ik gewoon veel te onzeker in die tijd. Nu nog, maar hoe ouder ik word, des te minder onzeker ik word.

[Ludmilla]

Ik heb een trauma qua verkrachting etc. Verder daarop in gaan doe ik niet.


Hoe het bij mij gegaan is, na verkracht te zijn, ben ik doorgeslagen. Naar bed gegaan, om te kijken of ik het nog 'kon' met iemand die een stuk ouder was als dat ik was.
Daarna een tijd geen sex gehad.


Toen ik ging studeren weer wat losser geworden, en het verbaasde me hoe makkelijk het eigenlijk was. Zolang ik eigenlijk niks hoefde te doen (egoistisch zijn)
Sex hebben met mijn ogen dicht en met de lichten uit, niks hoeven te zien, ging wel.


Nu merk ik, dat dat eigenlijk natuurlijk niet goed is. Vooral niet als je het met verschillende jongens doet. Nu ik een vaste sexpartner heb, dat het allemaal wat makkelijker gaat, ook omdat er dan meer vertrouwen is. Me meer op me gemak voel.

Maar wanneer ik met iemand anders sex dan met hem (we hebben geen relatie) is het toch weer een terugslag. Dat ik niks durf. Bijna verstijf.

Maar ik weet niet wat ik er mee aanmoet, hoe ik het kan veranderen.

Waarom heb je dan ook een vaste sekspartner en daarnaast nog mensen met wie je naar bed gaat? Als je je zo duidelijk niet goed voelt bij zulke seks, waarom ben je er dan in vredesnaam zo mee bezig? Ik heb werkelijk niks tegen op one-night-stands e.d., maar ik denk echt dat het gemakkelijker is om over dergelijke trauma's heen te komen met de hulp van iemand die jou níet alleen ziet als iemand voor de seks.

[Ludmilla]

Morgan schreef op 25-09-2005 @ 21:58 :
Waarom heb je dan ook een vaste sekspartner en daarnaast nog mensen met wie je naar bed gaat? Als je je zo duidelijk niet goed voelt bij zulke seks, waarom ben je er dan in vredesnaam zo mee bezig? Ik heb werkelijk niks tegen op one-night-stands e.d., maar ik denk echt dat het gemakkelijker is om over dergelijke trauma's heen te komen met de hulp van iemand die jou níet alleen ziet als iemand voor de seks.

Vaste sexpartner is voor mij doen wel goed. Heb ik het idee. Misschien niet omdat hij mij alleen ziet voor de sex, al denk ik ook niet dat het alleen de sex is. Maar vertrouwen in iemand is goed voor mij.

En het vinden van iemand die van je houdt, is ook niet altijd even makkelijk. Of daar een relatie mee te hebben, de vastigheid. En als dat niet is wat je wil, waar zou een sexrelatie dan niet goed zijn? (bovendien, is het niet alleen sex. Maar ook wel 'romantiek')

[Chloe Siere]

Ludmilla schreef op 26-09-2005 @ 00:08 :
Vaste sexpartner is voor mij doen wel goed. Heb ik het idee. Misschien niet omdat hij mij alleen ziet voor de sex, al denk ik ook niet dat het alleen de sex is. Maar vertrouwen in iemand is goed voor mij.

En het vinden van iemand die van je houdt, is ook niet altijd even makkelijk. Of daar een relatie mee te hebben, de vastigheid. En als dat niet is wat je wil, waar zou een sexrelatie dan niet goed zijn? (bovendien, is het niet alleen sex. Maar ook wel 'romantiek')

Ben jij wel eens bij een psycholoog geweest? Want deze gedachten zijn echt niet okay hoor. Daarbij ben je inderdaad doorgeslagen naar de verkeerde kant. Tenminste, waarom je nu met mensen naar bed gaat is niet de reden waarom je het zou moeten doen.

[Ludmilla]

Chloe Siere schreef op 26-09-2005 @ 08:25 :
Ben jij wel eens bij een psycholoog geweest? Want deze gedachten zijn echt niet okay hoor. Daarbij ben je inderdaad doorgeslagen naar de verkeerde kant. Tenminste, waarom je nu met mensen naar bed gaat is niet de reden waarom je het zou moeten doen.

Ja ik heb bij psycholo(o)g(en) gelopen.
Staat er iets bij dan over de reden waarom ik nu met mensen naar bed ga?

[Nona]

Ik kan zo af en toe eens dichtklappen als iets me sterk herinnert aan vervelende ervaringen. Vervelende ervaringen inderdaad, geen trauma. Aan bepaalde dingen kan ik ook wel rustig wennen.

[AngelLena]

Trauma's hebben altijd invloed op je leven, ook al heb je ze verwerkt, in sommige situaties kunnen er toch weer dingen boven komen drijven waardoor iets op dat moment even niet lukt. Qua seks is het belangrijk dat je er niet aan begint tot je er echt klaar voor bent en je je partner voor de volle 100% vertrouwt en je weet dat als jij stop zegt, hij ook echt stopt. Als een klein deel van jou toch nog iets niet vertrouwt, is het risico dat er alsnog dingen verkeerd lopen vrij groot.

Ik heb geen trauma's dus heb ik er geen ervaringen mee.

Verder is de invloed van een trauma (en überhaupt of iets al een trauma wordt) puur afhankelijk van de persoon en de omstandigheden. De een is mentaal wat sterker dan de ander.

[Chloe Siere]

Ludmilla schreef op 26-09-2005 @ 12:08 :
Ja ik heb bij psycholo(o)g(en) gelopen.
Staat er iets bij dan over de reden waarom ik nu met mensen naar bed ga?

Nou oa dat je denkt dat een vaste sekspartner voor jou goed is, vind ik een beetje vreemd... En waarom ga je met meerdere mensen "tegelijkertijd" naar bed? Ook een soort bevestiging ofzo? Ik vind dat gewoon een beetje vreemd...

Sorry, maar ik denk hierbij toch wel 'slet'.

[Releric]

Door de benaming slet te geven help je haar niet echt hè, en het slaat uberhaupt nergens op.

Het is echter wel de vraag of je voor jezelf goed bezig bent, Ludmilla... Ik zou je aanraden toch op zoek te gaan naar iemand van wie je echt houdt en die ook van jou houdt. Op die manier voel je je misschien vrijer om je seksualiteit te ontdekken en om te leren ervan te genieten. Het is misschien niet makkelijk om zo iemand te vinden, maar het is mogelijk.

My 2 cents.

[Chloe Siere]

Releric schreef op 26-09-2005 @ 15:44 :
Door de benaming slet te geven help je haar niet echt hè, en het slaat uberhaupt nergens op.

Ik wilde daarmee niet zeggen dat ik haar een slet vind. Ik bedoelde meer van als ik zulke mensen in het dagelijks leven tegen kom en zulke verhalen hoor, dat dat dan de mensen zijn waarbij ik aan de naam 'slet' moet denken. En dat zij dus op het eerste gezicht eigenlijk precies zo'n persoon is.

Ik weet wel dat ze een verleden heeft en dat dat hiermee te maken heeft ed en zeg dus ook niet dat ik haar een slet vind. Ik wilde ermee aangeven dat het echt niet normaal is wat ze doet en dat het haar ook niet 'charmanter' maakt. Juist niet.

[Spiteful]

Ludmilla schreef op 26-09-2005 @ 00:08 :
Maar vertrouwen in iemand is goed voor mij.

Vertrouwen is idd 'the key'. In een vreemde kan jij niet genoeg vertrouwen hebben om er een one night stand mee te hebben (je zal niet de enige zijn) en ik snap dus ook niet goed waarom je dat dan doet. Idd een soort van bevestiging zoeken, gok ik.
Je relatie met je 'vaste sekspartner' kan miss ook op die manier ontstaan zijn, of lijkt mij toch te duiden op problemen van jouw kant met relaties die voortkomen uit je ervaringen. Dat hoeft helemaal niet slecht te zijn gewoon omdat het niet past in het plaatje van de perfecte liefde dat sommigen hier tentoonstellen. Je zal aan je sekspartner wel wat hebben, misschien wordt het nog wel veel meer dan alleen maar seks en romantiek. Als je er tevreden mee bent, moet je je in elk geval niet te veel zorgen maken. Wat jij volgens mij moet doen is niet zozeer je problemen met seks oplossen, dat komt wel goed, maar leren houden van iemand. Want wie vertrouw je nu meer dan degene waarvan je houdt? Niet simpel natuurlijk en iedereen moet het eig constant blijven leren.

Ludmilla schreef op 26-09-2005 @ 00:08 :
Vaste sexpartner is voor mij doen wel goed. Heb ik het idee. Misschien niet omdat hij mij alleen ziet voor de sex, al denk ik ook niet dat het alleen de sex is. Maar vertrouwen in iemand is goed voor mij.

En het vinden van iemand die van je houdt, is ook niet altijd even makkelijk. Of daar een relatie mee te hebben, de vastigheid. En als dat niet is wat je wil, waar zou een sexrelatie dan niet goed zijn? (bovendien, is het niet alleen sex. Maar ook wel 'romantiek')

Nou ja, je hoeft ook niet meteen een relatie te hebben, maar het lijkt me toch wel prettig dat je tenminste bevriend bent met de jongen in kwestie, dat je ook 'normaal' met elkaar omgaat, dat je elkaar niet alleen ziet om even seks te hebben o.i.d.

Maar goed, ik weet dat ook niet zeker natuurlijk, ik denk alleen dat het niet echt helpt om met allerlei verschillende mensen dingen te doen. Zo gun je jezelf niet de kans om iemand te vertrouwen, en als je iemand niet vertrouwt, is het nooit echt fijn om seks te hebben. Je moet toch enigszins kunnen weten dat hij je geen pijn zal doen, dat hij het ook belangrijk vindt dat jij het fijn vindt?
Vaste sekspartner lijkt me daarbij wel weer werken, als er tenminste zo'n vertrouwen is, dat je je veilig en prettig voelt bij hem, in welke situatie dan ook. (En dat is dan weer het makkelijkst in een relatie, natuurlijk, maar het hoeft niet.)

[Releric]

Chloe Siere schreef op 26-09-2005 @ 16:05 :
Ik wilde daarmee niet zeggen dat ik haar een slet vind. Ik bedoelde meer van als ik zulke mensen in het dagelijks leven tegen kom en zulke verhalen hoor, dat dat dan de mensen zijn waarbij ik aan de naam 'slet' moet denken. En dat zij dus op het eerste gezicht eigenlijk precies zo'n persoon is.

Het kan natuurlijk aan mijn incompetentie liggen, maar je zegt dat je haar geen slet vindt maar direct daarna beredeneer je waarom ze een slet zou zijn. In ieder geval, dit is off-topic.

[Chloe Siere]

Spiteful schreef op 26-09-2005 @ 16:34 :
Dat hoeft helemaal niet slecht te zijn gewoon omdat het niet past in het plaatje van de perfecte liefde dat sommigen hier tentoonstellen.

Ik zeg dat helemaal niet. Ik zeg alleen dat ik de grondslag van dit alles niet de juiste vind. Dat ze dus seks met die jongen heeft om die verkeerde redenen. Ik zeg helemaal niet dat je geen seks zou kunnen hebben met iemand die niet je vriend is. Wel vind ik het weer wat overdreven als dit bij al je sekspartners het geval is.

Waarom denken mensen op dit forum toch altijd direct dat je het verkeerd bedoelt

[Ludmilla]

Ik heb in mijn leven twee keer een one night stand gehad, dwz met iemand die ik niet (goed) kende. Hierbij voelde ik me niet goed. Waarna ik dat dus niet nog eens heb gedaan.
(Eerste keer vlak na dat ik verkracht was, tweede keer half jaar geleden. Geen gevoel bij, alleen sexuele aantrekkingskracht. Niet mijn ding)
Andere jongens met wie ik naar bed ging, kende ik ook al (goed) voordat ik met ze naar bed ging. Anders zou het me niet eens lukken. Zonder vertrouwen.

Punt is, als je met gewoon vrienden van je naar bed gaat. Omdat je ze kan vertrouwen, ben ik bang dat dat de vriendschap zal beinvloeden.

Mijn 'sexpartner' is een vriend van mij. Kende ik al een jaar voordat ik met hem naar bed ging. Eerste keer vond ik het eng, maar fijn. Wanneer je het vaker met dezelfde persoon doet, gaat het beter. Durf ik meer. Ben ik minder verlegen. Voel ik me ontzettend op mijn gemak. Is de sex ook beter.
En het is niet zo dat ik hem bel als ik zin in sex heb. Of dat hij dat doet. En het is ook niet zo dat we elke keer sex hebben als ik hem zie.

[KiMZz]

Ik heb best een rotjeugd gehad, dwz stiefvader die me sloeg en me het leven zuur maakte, niks mocht van hem enz. Toen ontmoette ik een vriend van mijn beste vriend en die vond ik erg leuk, meteen al. Hij woonde alleen 40 km verderop. Uiteindelijk kregen we wel snel iets met elkaar maar ik kon niet weten dat hij alleen uit was op de sex. Anyway, hij heeft me tegen mijn zin in ontmaagd en het was daarna al snel uit omdat ie inmiddels al een nieuwe vriendin had die notabene zwanger was hem.

Daarna heb ik een tijdje rust gehad, tot ik mijn (inmiddels ook al) ex leerde kennen. We waren 2 handen op 1 buik om het zo maar te zeggen en hadden binnen een week voor t eerst sex met elkaar. Ik vertrouwde hem volkomen. Maar helaas ging het na 2,5 jaar uit. Ik ontmoette vrijwel meteen mijn huidige vriend, we zoenden af en toe maar meer niet. In de lente hebben we het toch maar 'officieel' gemaakt en zijn daarna al vrij snel met elkaar naar bed geweest, na ongeveer 3 weken. Het voelt anders dan bij mijn ex, heel fijn maar net dat kleine beetje extra's mist. Had ik met mijn ex elke dag bijna sex, soms meerdere keren per dag, bij hem heb ik er gewoon minder zin in. Ik weet niet of dat komt door vroeger, door vertrouwen en liefde wat ik niet kreeg toen, of omdat het lichamelijk is, dat ik écht geen zin heb ofzo, maar het ligt allemaal wel een beetje moeilijker vanwege mijn jeugd en mijn eerste ex.

[Konijn]

Ik heb door vervelende ervaringen in het verleden ook moeite met seks (gehad). Met mijn eerste vriend ging het dan ook niet verder dan zoenen, en dat gebeurde zelfs pas toen we al drie weken wat hadden (en ik was toen 'al' 17). Mijn tweede vriend heeft drie maanden gewacht tot ik hem durfde aan te raken (wat ik daarna nog amper deed) en ruim 8 maanden voor ik met hem naar bed durfde.
Mijn huidige vriend gaat er het beste mee om, is geduldig en 'dwingt' me nergens toe. Hierdoor gaat het me juist bij hem het makkelijkst af. Heb nu geen moeite (meer) met seks, en afgezien van bepaalde seksuele handelingen durf ik al veel meer en ben ik ook redelijk open en vrij in bed.

[Releric]

Ludmilla schreef op 27-09-2005 @ 14:49 :
Mijn 'sexpartner' is een vriend van mij. Kende ik al een jaar voordat ik met hem naar bed ging. Eerste keer vond ik het eng, maar fijn. Wanneer je het vaker met dezelfde persoon doet, gaat het beter. Durf ik meer. Ben ik minder verlegen. Voel ik me ontzettend op mijn gemak. Is de sex ook beter.
En het is niet zo dat ik hem bel als ik zin in sex heb. Of dat hij dat doet. En het is ook niet zo dat we elke keer sex hebben als ik hem zie.

Dit ken ik, in elk geval, seks met "normale" vrienden. Het probleem in mijn geval is, dat bij 1 of allebei een dieper gevoel ontstaat dat soms gepaard gaat met verliefd-zijn, terwijl je weet dat het niets wordt...

Dit verneukt vriendschappen in de meest letterlijke betekenis.

in mijn ervaring, die natuurlijk niet representatief is voor de standaard

De nare herinnering aan de biatch die m'n ex is geweest heeft me er 1 nacht van weerhouden om sex te hebben met mijn huidige vriendin, ik kreeg geen erectie. Gelukkig wist mijn huidige vriendin haar snel doen vergeten

Ik ben eens aangerand, geen details. Maar daardoor heb ik nu last van PTSS, Post Traumatische Stress Stoornis. Ik durf niks meer wat te maken heeft met sex, alles wat me ook maar enigzins herinnert aan de gebeurtenis (geuren, plaatsen, stemmen, woorden) resulteert in een flashback, met soms huilbuien en woedeaanvallen tot gevolg.

Ik kan het niet hebben als mensen tegen me zeggen wat ik moet doen, als resultaat van dat hij zei wat ik moest doen en ik geen keuze had. Ik ben bang, boos en verdrietig en ik krijg gelukkig therapie. De angst is nu alleen dat mijn klachten (buikpijn, moeheid, concentratieverlies) chronisch worden.

Ik doe hierom niet aan sex, ik wil eerst klaar zijn met therapie, voordat ik uberhaupt weer ergens aan begin. Een vriendje kan best, als hij maar niet aandringt, geen haast heeft en niet bang voor mijn reacties is.

[Eresh'kigål]

Ik zou donderdag 22 september m'n modem krijgen, hele week naar uitgekeken, eindelijk weer internet, kon ik eindelijk m'n huiswerk weer eens thuis maken en lekker 's avonds msnen als ik me verveel...

Die loopjongen kwam niet.


De volgende dag had ik géén zin in sex

[Sasbeest]

Kruimel schreef op 26-09-2005 @ 13:31 :
Ik kan zo af en toe eens dichtklappen als iets me sterk herinnert aan vervelende ervaringen. Vervelende ervaringen inderdaad, geen trauma. Aan bepaalde dingen kan ik ook wel rustig wennen.

Heb precies hetzelfde. Ik klap ook weleens dicht, maar zo lang je me maar de tijd geeft, komt het allemaal wel goed.