Gedachten lezen

[AnNie! 16]

Hallo allemaal,

Ik heb gisteren een gesprek gehad met mijn exvriend. Hij wilde mij heel graag uitleggen wat hij voelde en waarom er geen plaats voor mij is in zijn leven. Ik zal vanaf het begin beginnen:

Voordat ik naar hem zou gaan zat ik nog even op mijn kamer en voelde me behoorlijk zenuwachtig.. Ik was bang voor wat hij ging zeggen. Op dit soort momenten heb ik altijd heel sterk het gevoel dat mijn overleden tante me steunt. Ze is overleden toen ik 11 jaar was en heeft altijd gezegd dat ik hoe dan ook altijd bij haar terecht kan. En dat gevoel heb ik nog steeds dat ik bij haar terecht kan. Als ik wanhopig, bang of verdrietig ben dan bedenk ik wat zij tegen me zou zeggen. Omdat ik gister ook erg gespannen was dacht ik aan haar. Wat zou zij nu tegen me zeggen etc. Ik had voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ze nu echt bij me was en me zou steunen.
Bij mijn ex aangekomen gingen we gelijk naar boven om even te kunnen praten onder 4 ogen. Hij was ook behoorlijk gespannen. Al snel raakten we in een moeilijk gesprek en hij kreeg nog niet goed uitgelegd wat hij nou bedoelde. Ik moest huilen en hij trooste me en hield me vast. Ik heb echt alles eruit gehuild op dat moment wat heel fijn was. Toen ik klaar was zeg maar toen aaide ik hem over zijn hoofd en kreeg een heel raar gevoel in mijn hand. Ik hield mijn hand stil op zijn hoofd en zei tegen hem op een heel rustige manier dat ik hem nu snapte. Ik snapte waarom hij een einde aan onze relatie wilde maken. Hij wist niet wat ik bedoelde en ik begon het aan hem uit te leggen. Vanaf het eerste moment dat we elkaar gezien hebben tot aan nu vertelde ik wat er in hem om is gegaan en hoe hij zich voelde bij mij. Af en toe vulde hij me aan maar dan zei ik dat ik het wist, dat hij het niet hoefde te vertellen.
Toen mijn verhaal klaar was trok ik mijn hand van zijn hoofd. Mijn hand tintelde helemaal en het leek alsof er vanaf het moment dat ik mijn hand van hem afhaalde weer bloed door stroomde
Hij ging geschrokken rechtop zitten en zei: woow, jij kent me echt TE goed, dit was echt heel geflipt.

Ik voel me enorm opgelucht nu ik weet wat hij weet zeg maar. Mijn vraag is aan jullie; KAN DIT? En hebben mensen ervaring met dit soort dingen. Want ik heb echt het gevoel dat mijn tante mij geholpen heeft omdat ze wist dat ik het niet af kon sluiten als ik niet wist wat er in zijn hoofd omging. Ik hoop dat ik geen negatieve reacties ga krijgen. Mensen die me niet geloven of denken dat ik gek ben die hoeven niet te reageren.

Dankjewel alvast

[Akilina]

Hoe voelde het eigenlijk op het moment dat je dat allemaal tegen hem zei? Had je echt het idee dat dit ingegeven werd door je tante? Of zou het ook kunnen dat je op den duur boven je eigen verdriet uitsteeg en daardoor heel helder in staat was om het van zijn kant te zien?

Als ik jou was zou ik gewoon heel blij zijn met dit goede gesprek wat je hebt gehad met je (ex)vriend en deze ervaring. Ook is het goed dat je hierdoor hebt kunnen inzien hoe het voor hem voelt. Of dit nu werkelijk door de invloed van je overleden tante komt of niet, maakt toch eigenlijk niet uit? Het is gewoon een mooie en bevrijdende ervaring lijkt mij. Maar je vraagt of het mogelijk is. Ja, waarom niet, er is heel veel mogelijk.

Ik geloof ook dat mensen gedachten kunnen lezen, maar zelfs als je die gave niet hebt kun je soms in een gemoedstoestand komen die helemaal helder is en waarbij je even los komt te staan van je eigen ego en je eigen gevoelens en gedachtes, dan ben je dus heel gevoelig voor de ander en dan sta je daar echt voor open en dan kun je ook al een behoorlijk eind komen met iemand z'n gedachtes lezen en aanvoelen.

[lady of the dark]

Tuurlijk kan het, je hebt het toch net meegemaakt? Kennelijk sta je erg open voor anderen en dat is erg handig. Nu dit is gebeurd kan het best zijn dat het vaker gaat gebeuren. Als dat zo is is het ook belangrijk dat je jezelf er voor leert afsluiten als je even geen zin hebt. Denk bijvoorbeeld "nu even niet!" of visualiseer een schild om je heen, maar over het algemeen zul je er eerder profijt dan last van hebben.

[AnNie! 16]

Ik voelde me niet mezelf, ik voelde me heel apart. Het leek eigenlijk alsof ik even in hem was gekropen. Waar mijn geest of gevoel op dat moment was weet ik niet.. het is niet zo dat ik op een afstandje mee aan het kijken was. Ik begreep hem eerst totaal niet en snapte niet dat hij zoiets moois op wilde geven. Maar het lijkt dus alsof ik geholpen ben door mezelf of door mijn tante om dat wel in te zien.
Ik heb een heel opgelucht gevoel nu. Natuurlijk ben ik nog steeds verdrietig maar weet dat hij eerst alles voor zichzelf op een rijtje moet zetten voor hij plaats voor mij kan maken.
Zijn er meer mensen met zulke ervaringen en denken jullie dat ik een gave heb ofzo zodat ik dit vaker kan toepassen?

[Boebsie]

Ik zie in jou verhaal een psychologisch effect.
Het houden van je handen op zijn hoofd , gaf jou onbewust de doorslag om je te verplaatsen in hem, waardoor je makkelijker kon relativeren wat hem dwars zat. Je associeerde onbewust het houden van je handen op zijn hoofd met het lezen van zijn gedachten, aangezien zijn hersenen daar zitten, wat jou het vermogen gaf hem te begrijpen.

Wat ook kan dat ze ergens al onbewust wist wat hem dwars zat, en doordat zij haar handen dicht bij zijn hersenen plaatste, kreeg ze een helder moment zoals Akilina al aangaf.

Zien jullie het verband?

Ik gis maar wat, maar dat is het eerste wat in me opkwam na haar verhaal te hebben gelezen.