Ooit lang lang geleden in een ver ver land, waar de zon altijd scheen en waar de bloemen in overvloed bloeiden. Waar mensen altijd lachten en leefden in weelde en rijkdom, waar niemand ooit iets tekort had en iedereen altijd tevreden was leefde een klein prinsesje in een groot kasteel. Ze leefde daar samen met haar oude vader de Koning en al hun personeel en bedienden. Het prinsesje heette Adelheid, maar iedereen noemde haar altijd liefkozend prinses prullaria. Het was namelijk algemeen bekend dat de prinses een nogal verwend nest was en dat zij de belastingcenten van haar volk het liefste meteen uitgaf aan alle bling bling onzin die ze zich maar kon veroorloven. Dit tot grote ergernis van haar vader de oude koning, die met een kritisch oog de slinkende schatkist in de gaten hield
De prinses was zoals al eerder genoemd nogal materialistisch. Dit was ze echter niet altijd geweest. Vroeger toen de prinses nog klein was, was ze absoluut geen material girl. Vroeger was het meisje juist erg begaan met de natuur. Ze redde alle zielige kale uit het nest gevallen vogeltjes en nam geregeld gewonde regenwormen mee naar huis. Samen met haar moeder de goede Koningin lapte ze de diertjes weer op en stuurde ze weer terug de vrije natuur in. Dit alles veranderde op een zwarte dag, toen haar moeder op een open veld werd opengereten en gedood door een losgeslagen poema. Maandenlang werd er een klopjacht gevoerd om de moordende poema op te sporen, helaas zonder enig resultaat. Sinds het verlies van haar geliefde moeder vertoefde het prinsesje alleen nog in chique winkels en achter haar computer om zohaar dagen te verdoen met internetshoppen. Hiermee probeerde ze tevergeefs de leegte die haar moeder achterliet op te vullen met prullaria.
Sinds het noodlottige poema ongeluk onderging de prinses een transformatie. De dierenposters werden uit haar kamer verwijderd en werden vervangen door patserige plaatjes van populaire popsterren. Haar kamer vulde zich met home cinema sets en een gigantische walk in closet. Haar dressoir stond vol met make-up en haarproducten waarvan ze nog niet eens een kwart gebruikte en haar sieradenkoffer puilde inmiddels uit van de glitterkettingen en oorbellen. De prinses spendeerde een fortuin aan allerlei beeldjes en hebbedingetjes. Na een tijd was haar kamer net een museum vol rotzooi waaraan de meeste spullen zelfs nog steeds het prijskaartje bungelde.
De oude koning zag dit met ledenogen aan maar liet het maar toe omdat niets anders dan hebbedingetjes zijn dochter gelukkig kon maken. Aan de andere kant voelde hij de hete adem van zijn financieel adviseur in zijn nek.
“Beste meneer de Koning, als u geen actie onderneemt zal heel uw koningrijk failliet gaan”
De koning besefte dat hij actie moest ondernemen als zijn dochter op deze toer door zou gaan. Hoe graag hij ook haar tranen wilde stillen, hij moest ook aan het wel en wee van de schatkist en aan zijn geliefde onderdanen denken.
Op een mooie morgen nadat de prinses weer een overprijsde tamme glitterleguaan had aangeschaft, vond de Koning het wel welletjes en nam hij een besluit. Hier moest en zou een einde aan komen. Ten einde raad reisde de koning af naar het donkere bos, waar diep verscholen onder het bladerdek een oude zonderlinge tovenaar woonde.
”Beste tovenaar, hoe zorg ik ervoor dat mijn dochter stopt met prullaria kopen?” vroeg de hopeloze koning.
“De prinses zal pas stoppen met shoppen wanneer ze zelf inziet dat ze nooit de leegte kan vullen met rotzooi en spullen.
Ik kan haar alleen een steuntje in de rug geven, met dit toverdrankje is haar shopleven straks afgeschreven” Zei de oude tovenaar met een zweverig stemmetje.
De koning besefte dat dit zijn enige optie was en betaalde een godsvermogen voor een flesje van het toverdrankje. Het drankje borrelde in het flesje en leek op een op hol geslagen gesmolten suikerspin, maar ondanks deze dubieuze voortekenen gooide de koning de volgende ochtend de inhoud van het flesje in de havermoutpap van de prinses. Deze smikkelde nietsvermoedend haar bordje leeg en verliet het kasteel om haar dagelijkse shopbezigheden voort te zetten. Pas toen de prinses de kasteelpoort achter zich dichtsloeg besefte de koning zich ineens iets: Hij wist niet eens was het drankje precies voor effect had!!
Wordt vervolgd
__________________
www.wijwillenmeer.tk
|