Hier dan het volgende gedicht. Ik heb t al eerder gepost, maar nu in zijn een-en-allenheid:
Code:
Film van ons
kleuren dieper dan gedachten
smeulend rode bioscoopstoel
waarin jij tegen mij aan ligt
blauwe arm om je heen
en alles in het stroopzoete
het warme donkerzwart
projectie die het grote doek
het groene park doet gloeien
Hier wil ik blijven, wij zijn
samen verdwaald in Kyoto
Dus, wat vind u er van? Dit is een van mijn persoonlijke vavorieten van mijn eigen gedichten.
ik heb trouwens een van mijn vorige gedichten al veranderd, maar heb de veranderingen nu niet bij me. Maar ze zijn dus onderweg.
alle reacties zijn welkom, en mijn dank is al bij vooraat groot
edit:
oh nee! ik kan er geen spaties in krijgen! rampelijk! Euhm, weeet iemand hoe dit moet? het gedicht heeft een bepaalde vorm waarvan ik vind dat íe mooier van wordt, maar zonder spaties of tabs lukt t niet...
edit: 2
Wohoo! het is gelukt

reyneart, u is geniaal

, treurig, dr is geen smiley voor n zoen...