schaatsen in de herfst - in vier delen

[Anne]

(hij)

"kom je even bij me zitten?
zullen we gaan schaatsen, in de kou.
mijn hart danst als ik bij je ben,
ik wil alleen maar zeggen dat ik van je hou."


(zij)

"ik droom je warme adem in mijn nek,
het zijn jouw armen die me laten zweven.
het is jouw leven dat me liefde geeft,
het is de liefde die zich laat beleven."


(hij)

ze doet hem denken aan de lente
de bloemengeur, de warme zon,
de glinsteringen op haar lippen,
ze is en kwam en overwon.


(zij)

en het maakt haar nu niks uit
dat ze binnen om haar lachen.
de warme muts met flappen
ruikt naar schaatsen en naar hem.

[Kid Morbid]

Leuk. Ik kreeg er een fijn gevoel van.

[gezweetwel]

Mmm, beetje cliché, maar lief einde. Het stoort echter dat de tweede strofe een ander rijmschema heeft dan de andere drie. Bovendien is de rijm een beetje simplistisch (jou-hou, en lachen-hem klopt eigenlijk niet). En o ja, de titel doet 4 zwaarwichtige, diepgaande delen van een lang gedicht vermoeden

[Anne]

gezweetwel schreef op 29-11-2005 @ 19:56 :
Mmm, beetje cliché, maar lief einde. Het stoort echter dat de tweede strofe een ander rijmschema heeft dan de andere drie. Bovendien is de rijm een beetje simplistisch (jou-hou, en lachen-hem klopt eigenlijk niet). En o ja, de titel doet 4 zwaarwichtige, diepgaande delen van een lang gedicht vermoeden

Gelukkig hoeft het niet altijd zwaarwichtig te zijn. Dank je voor het commentaar. Ik heb de tweede strofe veranderd. Hoewel het misschien heel raar klinkt heb ik in dit gedicht niet bewust met rijm gewerkt, de zinnen kwamen zoals ze hier staan in me op, vandaar dat de laatste strofe ook geen rijm heeft (alleen rijm van klanken).

Kid Morbid, ook bedankt!