Gala 2005

Het is 15.40 en ik heb mijn bus gemist die 4 minuten geleden vrolijk wegreed. Ik baal, want ik zal om vijf uur bij Thiska zijn, en dat haal ik dus niet meer, aangezien mijn volgende bus vanuit Utrecht om 16.34 gaat. Met Gina loop ik Hoog Catherijne in, koop wat te drinken en wat lekkers om mezelf te troosten en wacht op mijn bus. Uiteraard staat het later die middag in Utrecht al helemaal vast en duurt het meer dan een uur voordat we in Gorinchem zijn.

Bij Thiska kom hoor ik vanaf boven allemaal gegil, gelach en gepraat. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, al mijn lieve vriendinnetjes zijn er dus al. Ik loop de trap op en word geknuffeld en gekust. De moeheid van daarnet verdwijnt als sneeuw voor de zon. We eten een drie gangen diner zonder derde gang aan een tafel die gedekt is alsof het eerste kerstdag is.

Om half acht (maar dat kan net zo goed acht uur of half negen zijn, want ik heb eigenlijk geen idee hoe laat het is) gaan we lekker vrouwelijk tuttefrutten en zeuren over schoenen die nú al pijn doen. Door middel van de enige echte carmenkrulset van mijn moeder en Hertog Jan bier (dan blijft het beter zitten) word ik eerst omgetoverd tot een bijstand huismoeder met krulspelden, en later tot een lekkere krullenbol. Ik spuit een halve bus haarlak leeg, help mee aan het gat in de ozonlaag en ben klaar voor een kerstgala op zilveren schoenen.

Als we binnen komen worden we gefouilleerd door een vrouw waarbij ik me afvraag of ze wel echt een vrouw is en we lachen om een pen die in mijn jaszak zit, “Want dáár kan je helemaal niks kwaads mee doen hoor”, zegt ze. Wanneer ik mijn jas op hang, hoor ik Ivo ontzéttend hard mijn naam roepen want ik moet op de foto. Ik ga op de foto en sta er natuurlijk debiel op, maar ach, het kan me niet zoveel schelen.

Daar is mijn date, Renske, ik geef haar een knuffel en hups ze is weer weg. Gelukkig heeft mijn date roze haar dus wanneer ik later die avond even op mijn tenen ga staan kan ik haar zo weer vinden.

Eenmaal boven gekomen moeten we er even inkomen. Ik zeg honderdvijftig keer hoi en glimlach driehonderd keer naar vage bekenden waarvan ik nooit zeker weet of je daar wel hoi tegen moet zeggen. We lopen naar de zaal met het lage plafond en ik heb het nu al warm. Ik ben dan zo’n persoon die dan gelijk rood aanloopt, niet echt fijn dus. Ik maak een grapje tegen Daniel en zeg dat ik offline ga. Hij snapt hem niet, of vind hem niet grappig, dat kan natuurlijk ook. Het podium biedt verkoeling. Ik dans met mijn vriendinnetjes alsof we twaalf zijn, en we doen een meisje na die mij later die avond herhaaldelijk boos aankijkt. Ik loop naar Merlin en geef hem een kus, hij zegt dat hij nog wat meer moet drinken om het naar zijn zin te hebben en ik stem daar mee in.

Na even een rondje gelopen te hebben, mijn tas bij Jos in de koelkast is geweest en ik meerdere malen gebruik heb gemaakt van het toilet, zijn we weer op het podium. Ik moet van Robert Jan een biertje atten en het valt zwaar op de maag. Robert Jan vindt het wel grappig maar vraagt even later bezorgd of het wel goed gaat. Na een paar keer diep ademhalen gaat het weer. Geen bier meer atten dus. Ilknur voelt zich niet lekker en belt haar ouders. Jammer dat ze al gaat, maar als ze zich niet goed voelt dan is het natuurlijk helemaal niet fijn om in zo’n benauwd hok te staan.

DjDaniel draait lekker. Mijn vriendinnetjes kunnen met alle liedjes meezingen en ik doe maar alsof door mijn mond ongeveer hetzelfde te bewegen. Myrthe en ik doen onze schoenen uit want we houden het niet meer. Ik dans met Maarten en een lintje, ik dans debiel, ik spring. Kortom: ik heb het naar m’n zin.

Ik ga met Renske naar de wc en daar val ik heel hard. Mijn knie doet zeer, en mijn pols is blauw. Renske geeft er een kus op, en na een biertje gaat het weer. Ik zeg tegen Rob dat een kolletje niet white tie is, maar hij begrijpt ’t niet geloof ik.

Voordat ik het weet is het twee uur en gaan de lichten aan. Ik neem afscheid van mijn date, loop afgewisseld op één en dan weer op twee schoenen naar Thiska’s huis en eenmaal daar aangekomen valt Thiska op de grond, ik half op de bank en Myrthe, Kyra en Lysanne lachen.

De volgende ochtend eet ik een bapaobroodje als ontbijt, drink ik een glas melk en ga ik naar huis. Daar laat ik de hond uit, plof ik in bed en val in slaap.


Het is natuurlijk een verslag, en hoeft geen literair hoogstandje te zijn. Maar gewoon, leuk. Hoop ik.

[mjk]

Aardig verhaal, sommige fouten (let erop, in begin al dubbele keer Gina in 1 zin). Maar ik lees het teveel als verslag, dan deed ik dit, dan dat, toen zo, etcetera. Ik hou wel van een mooie metafoor, of andere stijlfiguren of grappen, dat maakt het verhaal leuk en beter als verhaal. Een (goed) reisverhaal is ook niet enkel een verslag maar ook daar zitten bepaalde literaire elementen in.

Zoals "gaan we lekker vrouwelijk tuttefrutten en zeuren over schoenen die nú al pijn doen." vond ik dan wel weer mooie zin.

[Roosje]

Ik vind het op zich wel een leuk stukje. Het is echt zo'n verslag dat mijn zus geschreven zou kunnen hebben, maar dan over háár Gala.

Het gaat natuurlijk nergens over, interesseert me maar matig, maar ik vind het wél leuk.

een kerstgala op zilveren schoenen.

[Ruby Blue]

Leuk feest heb je gehad!!!!

<33

[I C U]

Klinkt leuk! En het leest lekker, en ik heb nu helemaal zin in komende donderdagavond: Kerstbal!

[Roosje]

I C U schreef op 19-12-2005 @ 17:41 :
Klinkt leuk! En het leest lekker, en ik heb nu helemaal zin in komende donderdagavond: Kerstbal!

Whaaaaaaaaah, gefeli!



*verjaardagstaart geeft*

[I C U]

Roosje schreef op 19-12-2005 @ 17:43 :
Whaaaaaaaaah, gefeli!



*verjaardagstaart geeft*

Dank dank Ik zag al dat je me een pm had gestuurd, maar mijn inbox zat vol... Nu niet meer!

Trouwens, ik voel me ineens echt volwassen