Presentatie

[Anno2007]

Omdat ik persoonlijk erg veel moeite heb om voor een klas/groepje personenen een presentatie o.i.d te houden, vooral door zenuwen (bijv zinnen halverwege afbreken en dan weer opniew beginnen, stil vallen) verknal ik die dingen best wel.
Ook bij engels spreken klap ik 9 van de 10 keer dicht, of iig weet ik het niet, terwijl als de docent t aan een ander eerst vraag, weet ik het wel..
Paar weken geleden met KCV, nu weer met nederlands, baal ik der verschrikkelijk van, want het scheelt gewoon echt punten. Ik kan me nog zo goed voorbereiden, maar op het moment supreme gaat het dan toch weer mis...
en als je aan docenten dan vraagt wat je der aan kan doen, zeggen ze: ''ja dan moet je vaker oefenen'' Ja maar waar dan vraagk me dan af.... moek gaan vragen om bij vakken dingen te mogen gaan presenteren ofzoww

Dus nu vroeg ik me af of iemand zich hier in herkent en/ of tips heeft om er iets aan te doen... t liefst uitvoerbare

bedankt voor de reacties alvast!

[Balance]

Ik herken me er absoluut in, maar ik heb niet echt tips (anders had ik ze zelf ook gebruikt natuurlijk).

Iemand heeft met mij ooit wel een traject willen starten om te oefenen met presentaties ed. door elke week de lat wat hoger te leggen. Dan begon ik met een presentatie voor 1 persoon en moesten dat er steeds meer worden en steeds lastigere presentaties (en bijv. ook eerst vrienden en later ook andere klasgenoten. Dus eerst mensen bij wie je je meer op je gemak voelt).
Maar goed, uiteindelijk is het allemaal niet doorgegaan (en ik heb het zelf nooit alsnog willen starten eerlijk gezegd ) maar misschien is het iets dat jij wel uit wil gaan voeren? (je kan het bijv. ook met buren of familie doen, ipv op school)

[jbtq]

Ik herken het ook. Alleen het grote voordeel wat ik nu heb, is dat ik rondleidingen geef in een sterrewacht. En soms moet ik ook presentaties geven. En ja, aan het begin erg eng, maar hoe meer je het doet hoe minder zenuwachtig je wordt. Het wordt "gewoon" en dat werkt echt een stuk beter. Ook omdat je dan steeds meer door krijgt hoe je het publiek kan sturen/ bij betrekken. En dat is erg leuk.

Moraal van dit verhaal, inderdaad meer gan doen. Hoe meer je het doet hoe meer handigheid je er in krijgt en hoe leuker het wordt

[dwight88]

het is inderdaad erg standaard: oefenen.

Dat is erg moeilijk en ook niet altijd te realiseren, je hoeft het immers niet elke dag te doen.
Iets wat ik zelf altijd heb gedaan: beginnen met iemand die ik kon vertrouwen, en daar de presentatie bij oefenen. Dat is maar 1 persoon; dat is waar. Toch voelde ik wel een soort druk, die in de verte te vergelijken was met de druk die ik voor een klas oid voelde.
Iets wat mij heel erg geholpen heeft is mijn bijbaan in de horeca. Ik hoef daar geen presentaties te houden, het kan echter wel voorkomen "dat je in ene"voor een groep van max. 15 personen staat. Toen had ik vaak een gevoel als: "Ok... nú moét het, dus gewoon doen". Het heeft even geduurd voor ik die stap mentaal kon maken, maar als je over die hobbel heen bent, wordt het een stuk vanzelfsprekender.

Probeer zoveel mogelijk voor wat mensen te spreken, op wat voor vlak dan ook. Ik denk dat dat je wel vooruit kan helpen

Niet dat ik me erin herken, want ik heb veel liever een presentatie dan het maken van een verslag. Maar ik praat met gemak 1,5 uur door en wordt dus ook vaak gevraagt om de presentatie te houden.

Enkele tips:

* Weet waar je over praat. Als jij voor een klas naar woorden moet gaan zoeken maakt dat je alleen maar zenuwachtig en onzeker. En wanneer mensen je vragen gaan stellen, is het fijn als je antwoord kan geven. Lees dus je boeken door, of welke stof je daarvoor maar nodig hebt om te zorgen dat je voldoende kennis hebt om een praatje te houden.

* Maar onthoud dat je niet álles hoeft te weten. Wanneer iemand iets vraagt waarop je het antwoord niet weet, ga dan geen dingen verzinnen als je er niet uitkomt, maar zeg gewoon eerlijk dat je daar niet zo snel een antwoord op hebt. Je kan wel verwijzen naar je bronnen waar je je informatie vandaan hebt.

* Maak voor jezelf een indeling van de presentatie, dus hoe het gaat verlopen. Vaak begin ik met het voorstellen van mezelf, het benoemen van het hoofdonderwerp, over welke dingen ik het wil hebben, en waar er gelegenheid is tot vragen. Hierdoor heb je een beetje een houvast.

* Wat ook kan helpen voor een houvast is het opschrijven van kernwoorden en die voor je op tafel neerleggen. Het is bij een presentatie niet de bedoeling dat je alles van een blaadje gaat aflezen, maar een paar kernwoorden op papier kunnen geheugensteuntjes voor jezelf zijn voor als je even kwijt bent wat je ook alweer wilde behandelen.

* Misschien kun je een paar dingen uitdelen in de klas, zoals een A4-tje waar je kort dingen op beschrijft over je onderwerp, of een ander voorwerp. Als je dit tussendoor doet, geef je jezelf even een adempauze. Bovendien zorgt het vaak wel voor enthousiaste reacties, en dat kan je best aanmoedigen bij een presentatie!

* Je kunt vooraf aangeven dat je een beetje zenuwachtig bent om zo voor de klas te staan. Zo is voor jouw de druk een beetje van de ketel, je klasgenoten zullen er alleen maar begrip voor op kunnen brengen dat je er zo eerlijk in bent, en ze zullen je daarom minder snel raar aankijken als je staat te stotteren voor de klas.
Bovendien kan je dan ook makkelijk zeggen: Sorry, ben het even kwijt hoor. Je neemt een adempauze, kijkt je blaadje door en gaat dan weer verder.

* Spreek met een vriendin af dat ze tijdens de presentatie voor je gaat zitten. Zo kan je d.m.v. oogcontact af en toe even een bemoedingend seintje van haar ontvangen!

* Eventueel kan je je presentatie geven d.m.v. Powerpoint, grote vellen of sheets. Door hier kort de punten op te schrijven, heb je zelf een duidelijke houvast en met zo'n stok in je hand en zo'n scherm in je buurt waar je op kan wijzen kan je jezelf misschien net wat beter een houding geven.

* Gebruik je eigen woorden. Wanneer je met moeilijke woorden gaat strooien die je zelf vaak niet gebruikt, kan je over je woorden gaan struikelen, want je dan weer heel ongemakkelijk kan laten voelen. Kortom, wees lekker jezelf!
Bovendien is normale taal voor jouw klasgenoten ook stukken begrijpelijker!

* Trek iets aan waar je je zelfverzekerd in voelt, kan altijd een beetje helpen!

* Oefen veel, net als wat de rest zegt! Je zult misschien er altijd de kriebels voor houden, maar op den duur wordt het wel minder eng. Het is helemaal niet erg om te vragen om een presentatie te houden. Wanneer je uitlegt dat dit een leerdoel voor je is, zullen mensen je vaak proberen tegemoet te komen, en zul je ook meer steun ervaren, omdat ze weten dat je eraan wilt werken!

Hoop dat je er iets aan hebt en heel veel succes ermee!


(oeif, zo'n lap tekst op de late avond )

Ik sluit me bij lady-kebiss aan mbt de tips. Je zult er niet alles mee kunnen opvangen, maar wel veel. Als het je echt niet lukt om te presenteren/praten voor (of in) groepen, dan zou je kunnen overwegen om ergens een presentatie training te volgen of bv. een cursus faalangst (je klapt immers dicht) om te leren omgaan met dat soort dingen. Je kunt natuurlijk ook zelf op internet en in de bieb op zoek naar informatie over dat soort dingen en er zelf mee aan de slag gaan. Ik zou het ook iig met je mentor bespreken en eventueel vragen of hij of zij het aan de andere docenten kan vertellen, dan weten ze wat er aan de hand is.

[Balance]

Oh ja, wat bij mij al enigszins geholpen heeft is dat ik leiding ben geworden van een scoutinggroep. Daar moet ik geregeld spellen uitleggen aan de kinderen. In het begin vroeg ik m'n leidingcollega's om in te vallen zodra ik dicht klapte. Dat deden ze ook, waardoor ik het steeds weer aandurfde om het toch weer te gaan proberen en ik kwam steeds verder.
Op dit moment heb ik geen greintje zenuwen meer als ik de kinderen wat uitleg, terwijl dat anderhalf jaar terug echt wel anders was!!
Volwassenen vind ik nog steeds doodeng, maar stapje bij stapje gaat het dus steeds wat beter

Zulke dingen, die je in eerste instantie dus gewoon voor je lol doet, kunnen ook goed helpen. Vooral als je weet dat er mensen zijn die het opvangen als het fout gaat.

[Gambokkur]

Met de tips die de mensen hier gegeven hebben kom je al een heel eind verder, ik zou er nog aan toevoegen :
beeld je in dat je toeschouwers naakt zijn

[LOLA3000]

Ik heb hier ook veel last van gehad, maar ik ben er helemaal van af gekomen doordat iemand me heeft geholpen.
Dus hier nog een paar tips:

*Leer niet de hele tekst uit je hoofd, als je maar weet wat je allemaal gaat vertellen. Het beste is gewoon een paar steekwoorden opschrijven. Zo kun je dus nooit met je mond vol tanden staan, je hebt immers weer een aanknopingspunt.

*Wees niet bang om fouten te maken. Stel je eens voor dat jij in de klas zit en naar een presentatie kijkt. Degene die vertelt maakt een fout of is het ineens even kwijt. Maakt jou dat dan iets uit? Nee. Alleen jijzelf vindt dat erg, verder niemand.

*Wees niet bang dat mensen zien dat je zenuwachtig bent. Dat is bijna iedereen en bovendien valt het helemaal niet op. En ach, al zien ze dat je het een beetje spannend vind, dat vind jij toch ook niet gek als iemand anders dat heeft?

*Oefen thuis alvast de presentatie voor je ouders/voor vrienden. Dat scheelt al een stuk.
Wat je daarbij kan doen is het volgende: je gaat aan een kant van de kamer staan loopt naar je publiek toe en zegt de eerste zin van je presentatie. Doe dit een heleboel keer, steeds alleen die eerste zin. Als die ene zin namelijk goed gaat lukt de rest ook wel. Op een gegeven moment wordt het best grappig als je dat zo vaak doet. Je kan bij het oefenen ook beginnen met een buiging ofzo..dat hoef je dan bij de echte presentatie niet te doen, maar je zult er dan wel aan terugdenken en dan maak je er iets grappigs van. Daardoor raak je veel meer ontspannen. Het beste is nog om te beginnen met een grapje, dan ben je echt je zenuwen in één keer kwijt, maar ik snap het wel als je dat eng vindt.

*Als je een presentatie met zijn tweeën doet, moet je op de momenten dat jij niet hoeft te praten niet te denken: o jee, straks moet ik weer wat zeggen, en in je hoofd snel op gaan zeggen wat je straks moet gaan zeggen. Denk daar maar niet aan, alleen even de eerste zin, de rest komt vanzelf. Wat ik wel eens heb gedaan is een snoepje in mijn broekzak&een gedachte nemen wat ik bijvoorbeeld komende zaterdag ging doen. Als dan die andere persoon aan het praten is denk je niet aan dat je straks moet praten maar wel: er zit een snoepje in mijn zak, zaterdag ga ik lekker dit&dat doen, mijn eerste zin is:.... enzovoort. Daar raak je ontspannen van.

*Voor je presentatie kun je op een stoel gaan zitten, voeten allebei naast elkaar op de grond, en rustig in&uitademen. Je merkt dat je dan rustiger wordt.

*tot slot: maak je er niet te veel druk over. Het is maar een presentatie. Ook al gaat het slecht, straks ben je er lekker van af&ben je trots op jezelf dat je het hebt gedaan!

Succes ermee

[Anno2007]

thnx voor de reacties ammel


hebter iemand nog tips over voor al je houding voor de klas?

[LOLA3000]

Kwieltje schreef op 20-12-2005 @ 16:36 :
thnx voor de reacties ammel


hebter iemand nog tips over voor al je houding voor de klas?

Niet je handen in je zakken. Ik probeer altijd tijdens het praten heel veel mijn handen te gebruiken. Dan heb je veel meer de aandacht van de kijker en dan weet je tenmiste waar je je handen moet laten. Je hoeft niet persé mensen aan te kijken, het valt helemaal niet op als je gewoon een beetje de klas in kijkt.

Andere tips mbt houding:
Houd je armen niet over elkaar.
Houd eventueel een pen in je handen als je anders zenuwachtig met je handen gaat bewegen en/of niet weet waar je je handen moet laten/wat je met je handen moet doen tijdens de presentatie. Of kaartjes met daarop de steekwoorden vasthouden ofzo. Wel opletten dat je niet zenuwachtig met die pen gaat lopen klikken of dat die kaartjes uit je handen vallen oid, dan kan je juist weer beter helemaal niets beet houden.
Zelf vind ik zitten altijd makkelijker dan staan, maar zitten kan/mag niet altijd.
Mensen echt recht aankijken hoeft idd niet, maar je moet wel de klas in kijken. Kijk (staar) niet continu naar één persoon, maar kijk iedereen zo nu en dan aan (of iig zo nu en dan een beetje elke richting op als begin, dan kan je daarna wel gaan werken aan mensen wel aan kijken).

[botervleug]

Oefenen is echt HET magische woord. Bij mijn opleiding (docent) begonnen we echt met de basis: voorlezen. gewoon een leuk verhaaltje. Dan leer je je tempo bepalen, terwijl je lekker in je boek kunt kijken. De volgende les vertelden we iets over onszelf. Tien minuten ofzo. En vervolgens, enkele lessen daarna, deden we 5 minuten van een echte les voor onze klasgenoten. Die drie presentaties hebben mij enorm geholpen. Het punt was, het werd opgenomen op een video, waarna we het terug moesten kijken. Ik heb mijn ogen uit mijn kop geschaamd terwijl ik met de gordijnen dicht in mijn huiskamertje zat te kijken met mijn beoordelingsformuliertje. Af en toe gluurde ik tussen mijn vingers door. Het was verschrikkelijk. Maar ik heb echt enorm veel geleerd.
Misschien is het een idee om je presentaties van tevoren te oefenen en op te nemen. Je schaamt je dood maar als je het een keer of wat doet helpt dat zo enorm! Gewoon jij, de webcam en je presentatie.

Er zijn verder al veel goede tips gegeven.

Ik vind zitten meestal niet zo'n goede optie, omdat ik graag hoger sta, dat geeft me een gevoel van overwicht. Het is belangrijk dat als een pluspunt te zien, niet als een minpunt omdat iedereen je aankijkt. Laat ze kijken, daarvoor hou jij juist je presentatie. Je leraar zou dolblij zijn als alle klasgenootjes van je zo zouden opletten

Je staat voor de klas en je vertelt iets. Het makkelijkste is als je iets verteld waar je enthousiast over bent. ( Dus als je iets saais moet vertellen, zorg dat je iets leuks erover kunt vertellen, wat je zelf ook grappig vind. )

ik kan zelf al helemaal niet presenteren, klap ook dicht.. bij mij komt het meestal door de zenuwen en omdat k vaak geen idee heb waar t over gaat..

en dat is het belangrijkste.. dat je weet wat je gaat vertellen.. het moet allemaal zo goed in je hoofd zitten dat je het kan dromen.. das het allerbelangrijkste.. en tegen de zenuwen heb k geen idee wat je er aan kan doen.. hoe vaker je het doet hoe beter het je afgaat uiteindelijk..

[Maresha]

hmm..k heb er geen ervaring mee
ik denk dat dat komt omdat ik vanaf mn 4de al op t podium stond
dus ben t wel gewend
dus mischien idd als je t vaker doet dat je er dan aan went ofzo?

succes!!

[Confus1oN]

dwight88 schreef op 19-12-2005 @ 23:46 :
het is inderdaad erg standaard: oefenen.

Dat is volgens mij totaal waar. Op de HAVO vond ik het ook altijd erg spannend enzo om een presentatie te houden, altijd erg zenuwachtig, het liefst bleef ik die dag in bed (wat ik ook vaak dee trouwens). Nu op het HBO heb ik regelmatig presentaties voor collegezalen (in het Engels ) en het gaat een stuk beter. Ik heb er lang over moeten nadenken of ik deze opleiding wilde doen, het leek me toffe opleiding, maar die presentaties . Omdat ik nu dus regelmatig moet presenteren, lukt het al een stuk beter, minder zenuwen etc.

Ook goed voorbereiden helpt denk ik al een heel eind, als je goed voorbereid bent, weet je immers waar het over gaat en kunnen ze je daar in ieder geval niet negatief op beoordelen (tenzij je black-out ofzo hebt).

Misschien zijn er bij jou op school ook wel faalangst lessen? Bij mijn oude school waren die er wel (moest je je wel voor opgeven natuurlijk ) maar dat heeft bij een vriend van me enorm geholpen. Eerst stond hij altijd stotterend voor de klas en ook echt trillend gewoon, maar na die lessen had hij de beste presentaties van ons allen.

Ik hoop dat je er wat aan hebt, zo niet jammer dan Succes anyways

PS. nog ff ge-edit, probeer niet die teksten allemaal letterlijk van het papier te stampen, maar vertel ze gewoon in eigen taal. Ga thuis ook vooral oefenen aan de hand van "kernwoorden", dat werkt veel beter dan stampen van die teksten. Als je stampt en je weet t niet meer, dan gaat de rest van je presentatie vaak ook fout, omdat je helemaal uit je ritme bent. Als je die "kernwoorden" gewoon ergens op papier hebt staan tijdens je presentatie en je weet er gewoon vanaf, omdat je het zo voorbereid hebt, kan je dan makkelijker doorgaan.

Ik koos altijd 3 a 4 mensen in de klas uit die ik (redelijk) vertrouwde en die verspreid door de klas zaten. Tegen hen hing ik dan mijn verhaaltje op en hen keek ik steeds aan.
Is een stuk makkelijker, want je praat dan tegen vertrouwden, maar toch heeft heel de klas het idee dat je tegen hen allemaal spreekt, omdat je steeds naar mensen kijkt die door de klas verspreid zitten.


En het hielp bij mij altijd om m'n handen gevouwen te houden, dan kon ik daar lekker in knijpen en m'n onzekere gevoelens in kwijt, en dan gaan die dingen ook niet nog eens alle kanten op vliegen of irritant met een pen lopen spelen bijvoorbeeld.
Een pen in je handen gaat gegarandeerd fout, iedereen gaat dan letten op die capriolen die jij onbewust met die pen uithaalt, zodat niemand nog echt naar je luistert.