Verhaal

[anneKiss]

Dit is één van de eerste verhalen van mij dat af is gekomen.
Ikzelf vind het niet zo goed,een beetje snel de cloe vertelt enzo.
Maar wat vinden jullie ?
Misschien kan ik er iets mee



(een klein stukje van het verhaal)
Verkeerd losgeld



Het was weer eens een normale avond bij de familie van Zanden.
De tv stond aan en alle kinderen zaten te kijken. Alle kinderen, behalve Kristel(12jaar)
Zij was met haar huiswerk bezig aan de eettafel.
Opeens riep Jasper: “Papa, mama, Kristel, kom eens kijken!!!”
Het jeugdjournaal was op tv en opgewonden sprongen Elise(10), Jasper(9) en de kleine Tom van 2 rond.
“Kristel is op de tv!!”riep Elise.Verbaasd kwam Kristel uit haar stoel en liep naar de televisie. Ze zag het meisje dat precies op haar leek maar ze kon zich niet herinneren dat zij dat was. De mevrouw vertelde dat het meisje de loterij had gewonnen, heel veel geld, maar niemand vond het interessant.
Teleurgesteld liep iedereen weer weg, Kristel ging weer aan haar huiswerk.



De volgende ochtend fietste Kristel naar school en allemaal mensen keken naar haar. Ze fluisterden en wezen en opeens schoot haar te binnen waar ze het over hadden. Ze dacht aan het meisje van de tv.
Kristel leek inderdaad sprekend op haar. Ook op school werd er druk over gepraat. Op de tv hadden ze niet verteld hoe het meisje heette en toen Kristel vertelde dat zij het niet was, ging iedereen weer door met z’n werk, de lol was eraf.

Na schooltijd gingen Kristel en Marijke( de vriendin van Kristel) naar de Bieb.
Ze waren druk in gesprek en hadden niet door dat er steeds een auto langs hen heen reed.
Ze waren even gestopt toen de auto naast hen bleef staan. De deur ging open en een man sleurde hen van hun fiets af. Ze stribbelden tegen, ze schopten sloegen en probeerden weg te rennen. De man spoot iets in hun gezicht waar ze slaperig van werden, daarna weten ze niet meer wat er gebeurde.

[Gravin]

Als ik heel eerlijk ben vind ik het verhaal een beetje kinderachtig. Zoals je zelf al zegt raas je door het verhaal heen. Als je dat zelf al weet, waarom verbeter je dat dan niet!?

Daarbij staat het een beetje vreemd om de leeftijd van de personen tussen haakjes erachter te zetten. Vertel gewoon hoe oud ze zijn, en als het niet van belang is, zeg het dan niet.

En ik vind je zinnen steeds iets aan de korte kant. Dat leest heel houterig.

Liefs Gravin

[flyaway]

Probeer het eens te vertellen, in plaats van beschrijven. Dat je er meer in zit, neem de tijd om dingen te laten gebeuren in plaats van wat je nu doet, het opschrijven van dingen die essentieel zijn, dit komt wat gedwongen over

[I C U]

Probeer wat vloeiender te schrijven, zoals al gezegd is, is dit nogal houterig. Alleen al van het stukje op tv zou je meer kunnen maken. Ik denk trouwens dat er wel wat drukte gemaakt zou worden als iemand die sprekend op mij leek de loterij won... Zo van: "Nou, jij betaalt vanavond, geld zat!" Of iets dergelijks. Daarom vind ik de reactie die jij neerzet niet echt goed.
Dat over de leeftijden is al gezegd, dat hoef ik niet nog eens te doen.
Je begint heel veel zinnen met: "ze deed dit" of iets in dezelfde vorm. Dat leest heel vervelend, probeer daar variatie in aan te brengen, een beetje met de zinsvolgorde te spelen of iets anders verzinnen, wees creatief met woorden!

Trouwens, dit hele stukje had je uit kunnen smeren over minstens drie hoofdstukken (nou ja, ruim genomen dan) En jij doet het in drie alinea's... Met andere woorden, vertel er wat kleine dingetjes omheen, maak er een mooi verhaal van. Ik weet niet of je veel leest, maar daarvan alleen al kan je een hoop leren, ook qua opbouw van een verhaal.

Oké, ik ga een poging doen om je laatste alinea iets... 'spannender' te maken.

Na school fietsten Kristel en Marijke naar de bieb, zoals ze altijd deden op maandagmiddag. Marijke baalde nog steeds van het feit dat ze strafwerk had gekregen, waarover ze flink klaagde ook. "Jemig, ik deed niet eens wat!"
"Dat, lieve schat, was waarschijnlijk het probleem," zuchtte Kristel.
"Ja, maar ik kan er ook niets aan doen dat zijn lessen zo gortdroog zijn, hij had beter in het laboratorium kunnen blijven," sputterde Marijke.
"Ja, maar even wat anders... Die auto, je weet wel, die donkerblauwe, die rijdt al de hele tijd achter ons."
Marijke kijkt achterom. "O ja?"
Haast automatisch begonnen ze harder te fietsen, en terstond gaf de auto gas. Kristel voelde een lichte paniek opkomen, alle verhalen die ze ooit gehoord had over meisjes die ontvoerd waren en vermoord terug gevonden werden flitsten door haar hoofd.
"Fietsen! Misschien dat we hem op de een of andere manier af kunnen schudden!" hijgde Marijke.
De auto haalde hen in, en in het voorbij gaan zat Kristel twee mannen zitten, met zonnebril en al. Ze was net van plan om opgelucht adem te halen, toen de auto stopte, de twee mannen uitstapten en haar en Marijke van hun fiets aftrokken. Het ging snel, en de mannen waren sterk. Het laatste wat Kristel zag, was het wanhopige geworstel van Marijke met een van hen, toen werd alles zwart.

Puh, het is niet bijzonder, maar goed, ik heb tentamens en... en... het is maandag! Dus! Maar snap je wat ik bedoel? Je kan er zoveel meer van maken...

Gewoon blijven schrijven, met oefening kom je er wel, en met de kritieken die je hier krijgt, kun je ook een eind komen...

[Barones]

Ik sluit me bij ICU aan. Het stuk dat zij heeft herschreven is nog niet super bijzonder, maar het leest in ieder geval een stuk prettiger. Minder gehaast.
Als ik jou was zou ik alles gewoon eens herschrijven. En er wat langer de tijd voor nemen. Meer verdiepen

[Roosje]

Ik sluit me aan bij de bovenstaande reacties. Ik weet niet hoe oud je bent, maar zo schreef ik toen ik elf, twaalf was. Als ik jou was, zou ik dit verhaal aan de kant leggen en vooral heel, heel veel oefenen. Oefening baart kunst. Probeer inderdaad niet te beschrijven wat er gebeurt. Daar krijg je een heel statisch verhaal van, alsof je een toeschouwer bent en ziet wat er gebeurt. Probeer dan te vertéllen wat er gebeurt, wat ze ervan denken, hoe alles gaat. Je kunt ook dingen vertellen over de omgeving, over wat ze voelen et cetera.

Ik weet niet of je, wat I C U al zei, veel leest? Als dat zo is, dan kun je proberen daar ook dingen van op te steken. Schrijven is niet alleen woorden op papier (computer?) gooien. Schrijven is veel meer dan dat.